Anass & Adam

9

Met oordopjes in en haar pet en capouchon op loopt Zahra naar huis. Ze komt net van Zainab en is eigenlijk al veel te laat. Ze had een uur geleden al thuis moeten zijn. Ze pakt haar telefoon en beantwoordt haar moeder die wilt Facetimen.

"Zahra, waar ben jij!? Je zou een uur geleden al thuis zijn!" Roept haar moeder door haar oordopjes. Zahra knikt en steekt over. "Anne, ik ben de tijd vergeten. Ik loop nu naar huis. Ben al bijna thuis." Ze laat de weg zien en draait de camera weer terug naar haarzelf. "Hmm tamam. Maar kom snel! En wat heb jij op je hoofd? Ben je een jongen ofzo?" Zegt Zahra haar moeder en begint allemaal dingen te zeggen in het Turks. "Tamam anne, tamam. Ik ben bijna thuis. Hadi bye." Zahra hangt op en net wanneer ze haar telefoon terug in haar zak wilt steken, belt Mourad via Facetime.

"Ja?" Zegt Zahra en Mourad begint te lachen. "Wat heb jij op je hoofd a sahbi? Voor wat ben je undercover a sah? Denk je je bent superninja ouleh?" Zahra steekt haar middelvinger op. "Hou je bek a hmar. Ik kom van Zainab, is al laat daarom heb ik dit. Straks herkennen mensen mij en gaan ze praten. Je weet hoe die mensen hier zijn." Mourad knikt en start zijn auto. "Naar waar ga je?" Vraagt ze. "Ik was bij me oma, ik ga nu naar huis. Ik wil je wel ophalen maar ik kom van andere kant. Tot die tijd ben jij al thuis." Zegt Mourad.

"Maakt niet uit. Maar Mourad, weet jij waarom Anass en Adam hebben gevochten?" Mourad kijkt vragend naar Zahra. "Hoezo?" Ze laat een zucht. "Heb een paar dingen gehoord." Mourad maakt een 'hmm' geluidje. "Zoals?"

"Ze hebben gevochten met 2 Afghanen, om iets wat ze zeiden tegen Anass en Adam." Mourad knikt. "Klopt. Je moest eens weten wat die flikkers hebben gezegd tegen hun. Zulke nare dingen kan je toch niet zeggen?" Zahra laat een zucht en knikt.

"Ewaja, sommige mensen hebben geen manieren geleerd. Ze zijn kleine jongens zonder manieren en zonder eer." Mourad knikt. "Precies." "Maar waarom zijn ze zolang niet op school geweest dan? Ze zijn al paar dagen afwezig." Mourad knikt. "Zahra, ik kan niks zeggen man. Wollah ik heb beloofd om niks te zeggen en het is ook beter als ik het niet zeg snapje?" Zahra knikt begrijpend. "Ik begrijp het. Maar ik ga ophangen ja, ben thuis." Mourad knikt en zwaait terwijl Zahra haar tong uitsteekt en het gesprek beeindigd.

2 dagen later

Met een straight face lopen de 2 vrienden samen met de agent mee. Ze mogen gaan, eindelijk. "Teken jullie papieren. Pak daarna jullie spullen en daarna zijn jullie vrij." De jongens doen wat de agent zegt en trekken hun jassen aan en pakken hun portemonee en telefoon. "Fijne dag heren. Maak dat jullie hier weg komen en niet meer terug komen." Zegt agent Julian grappend tegen de 2 jongens en ze knikken. "Maakt u zich geen zorgen agent." Knipoogt Anass en samen lopen ze naar buiten.

"Adam! Anass!" Horen ze hun moeders roepen. Met tranen in hun ogen en over hun wangen omhelzen ze hun zonen. Ze drukken een kus op hun moeders voorhoofd en omhelzen haar strak. "Oh weldi, wat heb je toch gedaan? Mijn zoon, wij waren zo bang. Alhamdullilah dat jullie er weer zijn!" Huilen de moeders verder. Anass zijn ogen beginnen te wateren, maar hij knippert de tranen snel weg. Adam zijn tranen glijden al over zijn wangen en hij lijkt net een klein kind in zijn moeder haar armen.

"Yemma, Galti kom. Laten we gaan." Zegt Anass en slaat een arm om zijn moeder heen. Met zijn vieren lopen ze naar de auto en stappen in. "We hebben onze zonen weer Layla." Glimlacht Maryam, de moeder van Adam, met nog steeds tranen in haar ogen naar de moeder van Anass. Layla wrijft over haar zoon zijn haar die achter het stuur zit en doet haar gordel om. "Ja, Alhamdullilah."

"Maryam, blijf anders eten bij ons." Biedt Layla aan, maar Maryam schudt haar hoofd. "La La, Shokran habibti maar de kinderen zijn bij mijn zus en ik moet ze nog ophalen. Wollahi volgende keer kom ik, saffi?" Layla knikt en ze nemen afscheid van elkaar terwijl de jongens ook afscheid nemen.

"Tegen niemand wat zeggen over dit. Niemand hoeft het te weten saffi? Rust goed uit, want maandag gaan we gewoon naar school. Anders gaan ze het merken." Zegt Anass en Adam knikt. "Saffi, ik haal je morgen op ja?" Anass knikt en geeft een boks aan Adam en kijkt hoe Adam en Galti Maryam in de auto stappen. Anass ziet een paar buren naar buiten kijken en slaat zijn arm om zijn moeder. "Yemma kom, laten we naar binnen gaan."

Net als meneer de Wit wilt beginnen met de Economie les, komt Adam de klas binnen gelopen. "Goeiemorgen meneer El Morabet, ga gauw zitten." Adam knikt enkel en gaat naast Zainab zitten als gewoonlijk. Zainab kijkt naar hem, maar hij doet net alsof er niks aan de hand is en pakt zijn boeken erbij. Zainab voelt een soort van steek als Adam haar geen aandacht schenkt. Wat heeft ze verkeerd gedaan? Ze laat een zucht en kijkt naar de tijd. 09;40, nog 2 volle uren.

Haastig loopt Zahra het schoolplein op, ze is veel te laat. Het is al bijna half 11, ze heeft al bijna 3 uur gemist. Gister was ze pas rond 2 uur thuis van werk en moest nog huiswerk maken. Ze is letterlijk nog maar anderhalf uur wakker. Ze loopt snel de school binnen, maar doordat ze op haar telefoon kijkt om te kijken waar ze les heeft botst ze tegen iemand op.

"Hoo," Ze voelt dat er armen om haar middel worden gewikkelt die haar tegenhouden van vallen op de grond. Ze ruikt een Armani parfum. Ze kijkt op en ziet dat Anass haar heeft gevangen. Anass laat haar rechtop staan en laat haar dan los. "Sorry ik lette niet op." Lacht Zahra en Anass knikt. "Maakt niet uit. Ben je te laat?" Zahra knikt en kijkt op haar telefoon naar de tijd.

Terwijl ze dat doet, scant hij haar gezicht en houding. Ze ziet er uitgeput uit. Ze heeft niks van make-up op en ze heeft hele erge wallen. Ze heeft een spijkerbroek aan met daarop een oversized zwarte trui. Hij scant haar benen en het lijkt wel alsof ze is aangekomen, maar niet dat het slecht staat bij haar.

Ze laat de tijd zien en lacht. "Ik ben 3 uur te laat." Anass lacht en schudt zijn hoofd. "Niet goed he?" Zahra rolt haar ogen. "Wat doe jij uit je les dan?" Anass haalt een briefje uit zijn zak. "Verwijderd uit de les." Zahra schudt afkeurend haar hoofd. "Niet goed bezig he?" Anass lacht en haalt zijn schouders op. "Ewaja die flikker die wilt mij opeens gaan verwijderen uit de les. Heb niks verkeerds gedaan. Hij komt mij opeens aanraken en ik kan daar niet tegen." Zahra lacht en schudt haar hoofd.

"Maar ik ga me maar is melden. Ik zit al in de problemen." Anass knikt. "Is goed, ik zie je nog wel." Zahra knikt en loopt snel naar de receptie. Anass kijkt hoe ze tegen de receptionist praat en loopt verder. Hij kijkt nog een keer naar achter en ziet dat Zahra ook naar hem kijkt.