~Souls in love~

Κεφάλαιο 9

ΝΊΚΟΣ

Το τηλεφώνημα με ειχε ταράξει αρκετά. Προσπαθούσα ομως να πείσω τον εαυτο μου οτι ηταν ενα αστείο ,μια κακόγουστη φάρσα. Δεν αντεχα όμως να κάθομαι μέσα στο σπίτι.Πηρα τα κλειδιά της μηχανής, κλείδωσα το σπίτι και εφυγα...

Ειχα αυξησει ταχύτητα οταν πέρναγα έξω από το σπίτι της Βαγιας και κατι μου έλεγε να σταματήσω. Ειχα εξαρχής ενα κακο συναίσθημα για ολα αυτα.Αφηνω την μηχανή στην μπροστα αυλή της.Ναι η Βαγια είχε μεγάλο σπιτι.Χτυπαω το κουδούνι αλλα κανεις δεν ανοίγει. Την περνώ τηλέφωνο στο κινητό της....καμια απαντηση.Αρχιζω να ανησυχώ ολο και πιο πολυ με την καρδιά μου να χτυπάει ολο και πιο δυνατά. Που θα μπορούσε να είχε παει;Όταν εφυγε φαινόταν αναστατωμένη....οταν ηθελε να ηρεμήσει πηγαινε στο πάρκο. Αλλά όχι σε αυτό με τις κούνιες ...ειχε ενα φόβο περιεργο για τις κούνιες απο μικρη .Δεν την ειχα ρωτήσει ποτε το γιατι.
Χωρίς να ξερω τι αλλο να κανω ξανά χτυπάω με μανία το κουδούνι. Ένα τρίξιμο ξαφνικα μου τραβάει την προσοχή. Ακουγεται....απο την πισω της αυλή. Χωρίς δευτερη σκεψη τρεχω πισω.Το πρώτο πραγμα που αντικρίζω ειναι μια σκουριασμένη κούνια να τρίζει καθώς την κουνάει ο αέρας.Στο δεύτερο θέαμα ομως η καρδιά μου σταματάει.Τα γόνατα μου και τα χέρια μου τρέμουν ενω δάκρυα τρόμου προσπαθούν απελπισμένα να βγουν .Αλλά δεν το κανω .Το μόνο που κανω ειναι να τρέξω κοντα της....ειναι πεσμένη κατω με τα μάτια της κλειστά....φαινεται χτυπημένη.Τοτε μεσα μου κατι σπαει....σαν απο θυμό και απο λύπη μαζι ....
ΒΑΓΙΑΑΑ!Τι σου έκαναν γαμωτο μου!Θα τον σκοτωσω όποιον σου έκανε κακο το ορκίζομαι ....με όσο πιο γρήγορες κινήσεις μπορω καλω ενα ασθενοφόρο.Δεν περνώ τα μάτια μου απο πανω της.Το θέαμα της με αίματα με κανει να ανατριχιάζω και επιπλέον να νιωθω τοσο άχρηστος που δεν μπορώ να κανω κατι ...αλλα και που την άφησα να φύγει από το Σπίτι!Ορκίζομαι στον εαυτό μου ότι δεν θα την ξανα αφησω μονη της !
Ξύπνα Βαγια σε παρακαλώ .....ειναι ομως λυποθυμη και εγω απο πανω της αδύναμος να προσπαθώ να κρατήσω τα δάκρυα μου .Ξαφνικα ακούγονται σειρήνες ασθενοφόρου......δεν είχα την δύναμη να κανω το οτιδήποτε. Καθώς την βαζουν στο ασθενοφόρο εγω αναβω ενα τσιγάρο απο αυτα που μου είχαν απομείνει μέσα στην μηχανή ξεχασμένα .Παλια συνήθεια.Την ειχα ξεκινησει στο Γυμνάσιο λογο επιρροών ετσι για την πλακα οχι για κανεναν λογο.Ειχα κόψει το κάπνιζα ομως εδω και 1,50 χρονο περίπου....ομως αυτην την φορα υπήρχε λόγος για αυτο το τσιγάρο....ηθελα απο καπου να παρηγορηθω......