Kris_...ကြၽန္ေတာ္နားမလည္ဘူး~~
Chanyeol_...ဟုတ္တယ္Suhoကသားနဲ႔ဘာမွမေတာ္စပ္ဘူးPapaရဲ႕ေသြးသားရင္းလည္းမဟုတ္ဘူး~~~
Kris_...ဗ်ာ~~~
.
.
.
ကြၽန္ေတာ့္ပါးစပ္ကေျပာစရာစကားလုံးမ်ားကBaekရဲ႕စကားလုံးတို႔ေအာက္မွာေပ်ာက္႐ွကုန္တယ္။ကြၽန္ေတာ္စိုးရိမ္ခဲ့တာေတြကအမွန္တကယ္ျဖစ္လာခဲ့တာေပါ့။အတန္ၾကာတဲ့အထိကြၽန္ေတာ္ဆိတ္ၿငိမ္ေနမိတယ္။
Baekhyun_...မမွတ္မိဘူးလား???Ommaတို႔ခရီးထြက္တုန္းကနင္နဲ႔ငါႏွစ္ေယာက္ပဲ~~~
Kris_...ဘယ္အခ်ိန္တည္းကသိေနခဲ့တာလဲ?
Baekhyun_...ဘာကိုလဲ???
Kris_...ကေလး႐ွိတာဘယ္အခ်ိန္တည္းက~~
Baekhyun_...တေလာကမွေနမေကာင္းလို႔ေဆးခန္းသြားျပရင္းသိတာငါလည္းသိတာမၾကာေသးဘူးKris~~~
Kris_...ငါ~ငါ~~ငါအရင္ျပန္ႏွင့္မယ္Baek Phဆက္လိုက္မယ္
ကြၽန္ေတာ္ဘယ္လိုဆက္ေျဖ႐ွင္းရမလဲဆိုတာကိုဆုံးျဖတ္ခ်က္မခ်တတ္တာေၾကာင့္Baekေ႐ွ႕ကေနထြက္သြားဖို႔ႀကိဳးစားမိတယ္။
Baekhyun_...နင့္ကိုအတင္းၾကပ္ႀကီးလက္မခံခိုင္းပါဘူးနင့္အတြက္အေႏွာင့္ယွက္ျဖစ္မယ္ဆိုရင္ငါစြန္႔လႊတ္လိုက္ဖို႔ေတြးထားၿပီးသား~~~
တိုးလ်တဲ့စကားသံအဆုံးကြၽန္ေတာ္လွည့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့Baekေခါင္းေလးငုံ႔လ်က္~~~
Baekရဲ့ေဘးနားျပန္ဝင္ထိုင္လိုက္ရင္းမ်က္ႏွာေလးပင့္လိုက္ေတာ့စိုစြတ္ေနတဲ့မ်က္ဝန္းကအံျသစြာသူ႔ကိုစိုက္ၾကည့္လာတယ္~~~
Kris_...ငါအဲ့ေလာက္အၾကင္နာတရားကင္းမဲ့တဲ့ပုံစံေပါက္ေနလားBaek~~~
Baekhyun_...မဟုတ္ပါဘူး~ငါကနင္~နင္~~~
Kris_...ငါ့ကိုအခ်ိန္တစ္ခုေတာ့ေပးBaek~ငါအားလုံးတာဝန္ယူမွာပါ~မင္းအေပၚမေကာင္းခဲ့တာသိေပမဲ့ဒီတစ္ခုေတာ့ယုံေပး~~
Baekhyun_...နင္လက္ခံတယ္ေပါ့ေနာ္Kris
ကြၽန္ေတာ့္ရင္ခြင္ထဲတိုးဝင္လာတဲ့သူမကိုျပန္လည္ေထြးဖက္ရင္းနဲ႔ျပဳံးလိုက္မိတယ္။ျပဳံးလိုက္မိတာလား???သိပ္ေတာ့မေသခ်ာေပမဲ့~~~~
.
.
.
မ်က္လုံးဖြင့္ေတာ့အျပာေရာင္မ်က္ႏွာက်က္ကသူမရဲ႕အခန္းမဟုတ္ဘူးဆိုတာေတာ့ေသခ်ာတယ္~~ဘယ္ကိုေရာက္ေနတာလဲ?မူးေဝေနတဲ့ေခါင္းကိုထိန္းဖို႔လက္လႈပ္လိုက္ေတာ့ေဆးပိုက္ေတြကတန္းလန္းပါလာသည္မို႔ေဆး႐ုံေရာက္ေနတာမွန္းသိလိုက္သည္။
