P.S. I Hate You (Nederlands/Dutch)

Hoofdstuk 4

- tegenwoordige tijd - 

Blue's POV

*November 2013*

Ik had nooit gedacht dat ik op UCLA zou zitten, één van de moeilijkste scholen om toegelaten te worden.

Ik zie mijn vrienden van thuis nauwelijks, dus ik ga meer om met de mensen op en rondom deze school. Ik weet niet wat het is, maar mensen vinden me hier geweldig. LA is een leuke drukke stad, ik vind het geweldig.

Ik had me voor veel universiteiten aangemeld, en ik had mezelf verteld de eerste aan te nemen die mij zou accepteren, en dat was UCLA.

Waar ik het meest van houd aan deze universiteit, zijn de feestjes en de leuke jongens daar. En, lucky me, ik date één van die jongens, Dylan Matthews.

Hij flirtte al met me sinds ik daar voor het eerst kwam, en ik dacht eerst dat het hilarisch was. Ik bleef hem plagen, elk feestje, maar op één avond was hij dronken en zong hij voor me en ik denk dat ik toen.. dat ik toen verliefd op hem werd.

Die nacht zoenden we voor het eerst en het was geweldig. 

Daarna, klikte het meteen en praatten we meer. Een paar weken later maakten we het officieel en nu is hij mijn vriendje.

Goed, toch?

De enige afknapper aan Dylan is dat hij zich een beetje uitslooft en een beetje klef is, maar hé, hij is lekker.

***

Ik was in mijn kamer en maakte mijn verslag af die ik morgen in moest leveren. In stilte concentreerde ik me op mijn laptop, toen ik iemand hoorde kloppen.

"Hannah, vertel me niet dat je je sleutel weer vergeten bent?" Kreunde ik. 

Hannah was mijn kamergenootje.

Weer een bons op de deur.

Ik zuchtte, wat als het een serie moordenaar was en ik had geen idee?

Langzaam liep ik naar de deur en gooide het met een dramatisch gebaar open, en zag Dylan tegen de muur leunen.

Ik hapte naar adem. Hij mocht hier niet komen. Snel trok ik hem naar binnen en deed de deur dicht.

"Dylan, ik wil niet in de problemen komen."

"Dat gebeurt ook niet, babe! Ik neem alle verantwoordelijkheid, oké?"

Ik perste mijn lippen op elkaar en haalde mijn schouders op. "Wat is er?"

"Ik wilde je zien." Glimlachte hij, ik grijnsde terwijl ik naar hem toeliep en kuste hem langzaam.

De zoen werd heftiger, mijn vingers zaten in zijn haar terwijl we zoenden. Zijn handen gleden over mijn middel naar mijn kont en ik kreunde zachtjes.

"Mmm, mag ik blijven vanavond?" Hij grijnsde, en haalde zijn hand over mijn wang.

Ik haalde mijn schouders op. "Hannah is naar een basketbal wedstrijd en komt morgen pas terug."

Dylan grijnsde en kuste me weer. "Klinkt goed."

"Ugh, maar ik moet echt nog wat voor school doen." Ik gebaarde naar alle boeken en papieren die over mijn bed verspreid lagen alsof er net een tornado heeft plaatsgevonden in mijn kamer.

"Damn." Mompelde hij en ik lachte. "Ik blijf niet lang."

***

Harry's POV

"Trouw met me Harry!"

"Aahhh ik hou van je!"

"Oh mijn god Harry, fuck me!"

Ik keek naar het meisje die het laatste zei en knipoogde naar haar. Ik zag haar gillen en grijnsde. Ik heb met veel meisjes geslapen.. maar degene die anders was dan alle anderen?

Blue Elizabeth Anderson.

Jep, ze was een interessant meisje. Maar na de diploma-uitreiking haatte ze me nog meer. Niets is sinds toen veranderd. Ik haatte haar, en zij haatte mij. Wat is het probleem?

We komen net terug uit de arena van onze show in LA, de fans achter de hekken lijken wel opgesloten dieren, maar het is voor hun eigen bestwil. We zouden dood zijn als die hekken er niet waren.

Nog steeds weet niemand wat ik en die bitch een paar jaar terug gedaan hebben.

Zo wil ik het ook graag houden.

Ik glimlachte naar andere fans, terwijl ik knipoogde en zwaaide. Ze schreeuwden harder als ik knipoogde en ik grijnsde.

Ja, ik weet dat meisjes van me houden.

Maar ik wist niet dat die liefde zo groot was.

Toen ik en de jongens, Niall, Liam, Louis en Zayn eindelijk bij de tour bus kwamen, waren we uitgeput.

"Wow, dat was een geweldige show." Verzuchtte Liam, duidelijk moe.

"Veel mooie meisjes," Grinnikte ik en ging op de bank zitten.

"Oh alsjeblieft Harry, wanneer ga je je eindelijk een keer met één meisje bezighouden?" Zei Zayn.

"Nou, nooit." Grinnikte ik. "Relaties zorgen alleen maar voor problemen."

"En kijk naar mij, gelukkig en verloofd." Zei Zayn en ik rolde mijn ogen.

"Misschien moet je naar Zayn luisteren, maat. Kijk naar je." Zei Niall wijzend.

"Hoezo kijk naar me? Ik ben gewoon een tiener die soms wat plezier wilt hebben."

"Ja, laat hem wat plezier hebben. Hij wordt vast wel een keer verliefd." Lachte Louis.

"Bullshit." Grinnikte ik en ik stompte hem plagerig.

"Bulltruth." Zei Liam terwijl hij zijn shirt uittrok.

Ja, tuurlijk.

***

Blue's POV

Toen ik eindelijk klaar was met al mijn werk, was  het al elf uur en lag Dylan te slapen op Hannah's bed. Ik glimlachte terwijl ik naar hem toe sloop en op het bed sprong.

"Mmm, hey," Fluisterde hij, met zijn ogen nog steeds gesloten. Ik kuste hem en ging toen naast hem liggen, met zijn sterke armen om mij heen geslagen.

Oké, een feitje over Dylan; hij was nog steeds maagd. Nog nooit in zijn leven had hij sex gehad en nu ben ik zijn soort cadeautje omdat hij weet dat ik al ervaring heb. Maar alsnog, we daten al vier maanden. En nee, we hebben nog niets gedaan naast zoenen en knuffelen. Al mis ik de seks wel. Ik hield van het gevoel.

En verrassend genoeg was de enige persoon die me dat gevoel kon geven, Harry Edward Styles.

Hij was de leider van ons twee, en degene die me liet zien hoe spannend het kon zijn op stiekem met iemand samen te zijn, zoals wij deden.

Maar ik herinner me voor de diploma uitreiking, hoe ik hem lesgaf voor een tijdje waarna ik zei dat we moesten stoppen. Ik moest hem vertellen dat de deal over was omdat ik naar college ging. En nu? Wil je weten waar hij is?

Hij zit in een beroemde boyband en reist de hele wereld over. Ik had nooit verwacht dat hij ergens zou komen in zijn leven, laat staan dat hij kon zingen.

Jep, het leven zit vol verassingen. (niet altijd goede verassingen)

"Dylan," Fluisterde ik, hopend op een antwoord. Het enige antwoord wat ik kreeg was zacht gesnurk. Ik zuchtte en draaide me om.

Wie weet waar Harry nu is.

Misschien is hij al dood, weet ik veel.

Eerlijk gezegd, maakt het me niets uit.