----------Bölüm 1: G.A.F Laboratuarı----------
Kriz halindeydik, insanlar laboratuarın içinde volta atıp duruyorlardı, kimisi çok gergin olmasına karşın sadece dizlerini sıvazlayıp homurdanıyordu.Birşey yaratmıştık ve camın arkasından bize bakıyordu, insana çok benzemesine karşın diz kemikleri kaynaşmış, omurgaları derisinin üstünden dışarı çıkmıştı, sırtındaki yarıktan başka yara oluşmamıştı, gözlerini bize dikmiş, garip sesler çıkartıyordu.
Bu işin başında Hang vardı, biz ona öyle sesleniyorduk, asıl adı Frank'di.Geçen ay geliştirdiğimiz ve ismini "Kan Yakan" koyduğumuz bir ilacı insan üstünde deneme fikri ondan çıkmıştı, önce farelerde denediğimiz ve fareleri diri diri eriten ilacı bir insana zerk etmek çok hayvanice bir davranıştı, ama nedense ilk duyduğumuzda bize de cazip gelmişti, ilacı deneğimize verdiğimizde damarları eriyip iç kanamadan ölmüştü, 3 gün sonra morgdan garip sesler geldiği haberini aldık, oraya gittiğimizde morgdan çıkmaya çalışırken bel kemiğini kırdığını fark ettik, kemikleri cam kadar incelmiş ve artık damarları ve kan dolaşımı olmayan soluk yüzlü bir yaratık haline gelmişti, bir dostumuz onun omzuna dokunduğunda 3 parmağını kaybetti, bu yüzden onu camların arkasında tutuyoruz.
Şuanda laboratuardayız, bir saniye, sanırım Hang yine homurdanıyor.
... 15 dakika dertleştikten sonra ...
Yanına yaklaşıp sorunun ne olduğunu sordum, ve bana "Bu kadar tehlikeli olabileceğini bilsek sadece 1 denekte denerdik" dedi, dehşete kapılmıştım..
o gece laboratuarda kalmak zorunda kaldık, yaratık saatler geçtikce çürüyordu, omuzlarındaki deriler sarkmıştı, etrafa iğrenç bir koku yayıyordu, sanırım gece yarısına doğru uykuya daldım, sabah uyandığımda Hang omzumdan hızlıca dürterek sessiz olmamı işaret etti, yaratık cam hazneyi kırmış ve dışarı çıkmıştı, diğer denekler sokaklara yayılmış ve insanları öldürmüşlerdi, Kan Yakan ilacı bir virüs gibi yayılıyor, herkesi canavarlaştırıyordu.
