Long distance relationship

hoofdstuk 5

POV Thijs

Ik word wakker van een gevoel, een raar gevoel, een gek gevoel. Ik voel lippen, mmmhh Emily denk ik. Dan open ik  mijn ogen en Ik zie Jentl heel dichtbij, te dichtbij. Met haar verdomme lippen op de mijne! Ik duw haar van me af, lachend schiet ze achter uit. "Lekker geslapen slaapkoppie?" grijnst ze. "Jentl!" roep ik uit, "Wat nou?" zegt ze met een uitdagende blik. Hoofdschuddend sta ik op en loop de zaal uit. Ik loop naar de wc en drink daar wat water. Ik was mijn gezicht, hoe kon dit gebeuren? Ik had gewoon niet mee moeten gaan, ik besluit zo snel een eind aan deze 'date' te maken. Vlug neem ik nog een slok water, adem dan diep in en diep uit en loop dan de wc uit. Daar staat JEntl, ze leunt verveelt tegen een muurtje aan. Ze kijkt wat om zich heen, als ze mij is loopt ze op me af. "Laten we maar alvast gaan, ik heb gereseveerd bij je favoooo restaurant!" zegt ze lachend en ze haakt haar arm in de mijne. Ik deins achteruit, ze kijkt me vragend aan. "Dit kan niet Jent.." begin ik. Zuchten schud ze haar hoofd. "Thijs, nu niet weer beginnen hoor. Heeft het met Emily te maken ofzo? Die zoen moest niet gebeuren maar laten we onze avond nou niet verpesten!" zegt ze klagend. Ik haal mijn schouders op, "Ik ga." zeg ik en ik draai me om. Ik loop naar buiten, het felle licht komt me tegemoet.

POV Jentl

Dit kan niet, ik heb verdomme gereseveerd! Snel loop ik achter Thijs aan "Thijs wacht!" roep ik, op dat moment zie ik Emily. Opeens komt er een sluw plannetje in me op. Thijs ziet Emily en loopt er op af.

POV Thijs

WAUW, Emily! Wat doet zij hier?! Die had ik nu echt vrolijk ren ik op haar af. Ik sluit mijn ogen en zoen haar, deze lippen heb ik gemist. "THIJS! VERDOMME!" hoor ik dan. Het is Emily's stem. Wacht, hoe dat dan... Vlug open ik mijn ogen, het is weer .... Jentl! Snel duw ik haar van me af. Waarna ze grinnikend wegloopt. "Doei, doei babe!" roept ze nog. Hoofdschuddend kniel ik bij de huilende Emily neer. "Em..." begin ik. Ze huilt.

"Wat is er gebeurd?" vraag ik voorzichtig. We zijn vederop op een bankje gaan zitten. "Je rende op me af, maar Jentl kwam er tussen en duwde me op de grond." zegt ze terwijl ze voor zich uit staart. Ik sla mijn arm om Emily heen maar ze schuift op, vragend kijk ik haar aan. De pijn is in haar ogen af te lezen. "Kom aan Em! Je weet toch dat ik verdomme alleen van jou houd!" Roep ik boos. Ze zucht en begint te huilen, "Je weet half niet hoeveel pijn het me doet om jou te zien zoenen met haar!" roept ze uit. "Verdomme Em!" roep ik hard. Ik schuif naar haar toe. Ze wilt opstaan en weglopen maar ze zakt in. "Emily!!!" Roep ik hard en kniel bij haar neer. "Iemand bel 1-1-2!" roep ik uit met tranen in mijn ogen.