Esma yine her zamanki gibi sabah erkenden cafesini açtı ve gündelik işlerine başladı.O işleri yaparken de kendi kendine söyleniyordu.
-Ben bu Mehmet manyagini ne diye işe aldım ki?Suç benim bu saat olmuş patronu gelmiş beyefendi ise hala ortada yok.
Tam o sırada cafenin olduğu sokaktan silah sesleri gelmişti.Esma hemen cafenin önüne çıkmıştı.Çikar çıkmaz şok geçerdi.Çünkü Mehmet nefes nefese kendine doğru geliyordu.Arkasindan da eli silahlı adamlar.
-Esma koş hadi içeri geç.
-N-noldu sana?
-Soru sorma Esma hemen içeri geç.
Mehmet bi eliyle kanayan omzunu tutuyor,diğer eliyle ise Esmanin kolundan tutup çekiyordu.Hizli adımlarla cafeye girdiler. Tabi arkalarindan Mehmet in peşindeki adamlar da.
-Nerde o Mehmet şerefsizi!?
-Bi dakka beyefendi buraya böyle elinizde silahlarla giremezsiniz!
O sırada Mehmet fırsattan istifade arka kapıyı açıp gitmişti.
-Sen bi çekil şuradan!
Adam Esmayi itip mutfağa gitti.Cafenin her tarafını aradı ama Mehmet i bulamadı.O sırada Esma nın kafası yere geldiği için kaniyordu.Adam Esmayi öyle görüp telaşlandıgi için Esmayi kucaklayıp arabasina götürdü.Ama cafenin içindeki kan lekelerini hesaba katmadi.*****
Mehmet yaptığının büyük bir aptallık olduğunu anlayınca hastaneye Eylül un yanına gitti.Olanlari anlatinca
-Yaa sen gerizekalı misin? Esma yı nasıl bırakır gidersin?Ya Esma ya bişey olsa? Eğer Esma ya bişey olursa seni gebertirim Mehmet!
-Adamlar peşimdeydi.Ne yapmamı bekliyorsun?
-Senin bokluğun yüzünden gerizekalı!
Eylül ile Mehmet bağıra bağıra konuşurken Alp de kulak misafiri olmuştu.Olanlari duyunca Eylül ün odasına gelip Mehmet in boğazına yapıştı.
-Dua et ki Esma ya bişey olmasın.
-Alp sakin ol tamam hadi kalkın cafeye gidiyoruz.Çabuk olun, koşun.
Alp, Eylül ve Mehmet koşarak cafeye gittiler.En başta Alp içeriye fırladı.Ardindan Eylül.Eylul Hoca nin içeriye girmesiyle bağırması bir oldu.
-Esmaaaa!!!!
Eylül yerdeki kan lekelerini farketmişti.Hemen Mehmet in yanına gidip boğazını iyice sıktı.
-Mehmet bak seni öldürürüm.Nerde Esma!?
-Bilmiyorum Eylül ben gelmeden önce buradaydı.
-Peki bu kan lekeleri!Mehmet Allah belanı versin!!
O sırada Alp olduğu yerde donmuş kalmıştı.Yüzü bembeyaz olmuştu.
-Alp kendine gel!Hemen Ali Asaf i ara buraya gelsin.
-Peki tamam.
10 dakka sonra polisler cafeyi incelemeye gelmişlerdi.Alp in yanında Fatih ve Samet vardı.Onu sakinleştirmeye çalışıyorlardi.Alp in ağzını bıçak açmıyordu.Eylul bi sandalyeye oturmuş,öylece etrafa bakıyordu.Bahar Eylül ün elini tutmuş onu sakinleştirmeye çalışıyordu.
-Eylul sakin ol,bak polisler burda bulunacak Esma.
-Esmaa,Esmaa,Esmaa!!.. diye sayıklıyordu Alp.
Alp bi hışımla Mehmet'in bogazina yapıştı.
-Bana bak Mehmet eğer Esmaya bişey olsun, ölümlerden ölüm beğen kendine!Seni gebertirim.Dua et ki bulunsun Esma.
Eylül ün gözleri ağlamaktan kıpkırmızı olmuştu.Ali Asaf Eylül ün yanina geldi.
-Eylul harap ettin kendini.Bak polisler her yerde arıyorlar bulunacak Esma.Sen merak etme.
-Nasil merak etmim Ali,Esma benim bu dünyada sahip olduğum en değerli varlığımdi.Ya ona bişey olursa!*******
Alp daha fazla dayanamayıp eline feneri aldığı gibi sokaga fırladı.Ali Hoca arkasından Fatih ve Samet i gönderdi.Üçü beraber sokak sokak aramaya başladılar.Fatih ilerde bi çöp konteynerı gördu.Koyteynerin arkasından kanlar akıyordu.Alp yavaşça o tarafa geçti.Feneri oraya doğru tutunca dünyası başına yıkıldi. Çünkü Esma yerde kanlar içinde yatıyordu.
-Esmaa!!
Fatih Esmanin nefesini kontrol etti.Nabzi çok düşüktü. Hemen Ali Hocayı aradı.Ambulans istedi.10 dakka içinde ambulans geldi.Esma sedyeyle yerden alınıp ambulansa konuldu.Ali Hoca da ambulansa binip giderken
-Hocam durun bende geleyim.
-Gerek yok Alp!
-Hocam lütfen.
-Peki tm çabuk ol.
Ambulansın içinde Alp Esma nın elini hiç bırakmadı.Ali Hoca da ilk müdahaleyi yaptıktan sonra Esma nın nabzı normale geldi.Ama çok kan kaybetmişti.
-Alp hemen Eylül ü ara hastaneye gelsin.
-Tamam hocam.
Ambulans hastaneye gelmişti.Esma hemen ameliyata alındı.Çok kan kaybettigi için acil kan lazımdı.
-Eylul Esmanin kan grubunu bilmiyor musun?
-0 Rh negatif
-Fatih kos hemen kan merkezinden 0 Rh negatif kan al, gel!
- Tamam hocam.
Fatih 10 dakka sonra nefes nefese geldi.
-Kan yok hocam?
-Nasil yok!?Eylül senin kan grubunu uyuyor mu?
-Benimki 0 Rh pozitif uymuyor.
Alp bi anda
-Hocam benimki uyuyor.
-Çabuk gel o zaman.
Alp kan verme odasına gitti.Esma nın yaşaması için Alp in kanına ihtiyacı vardi.Alp kan verdikten sonra ameliyathane nin önünde diz çöküp beklemeye başladı.1saat sonra Ali Hoca ameliyatan çıktı. Alp hemen Ali Hocanın yanına koştu.
-Hocam nasıl Esma,iyi mi?
-Ameliyati gayet iyi geçti.Hayati tehlikeyi atlattı.Yogun bakıma almamız lazım.
-Hocam peki görebilir miyim?
-Çok kısa.
-Tamam hocam.
Alp Esmanin yanına gitti.Esma melekler gibi uyuyordu.Elini tuttu Esma'sının.Ve hiç konuşmadan öylece baktı sevdiğine.Daha sonra Ali Hoca Alp in yanina geldi.
-Alp kalk hadi yeter bu kadar dinlenmesi lazım Esma nın.
-Tamam hocam.*******
2 Gün Sonra
Eylül ün tüm ikazlarına aldırış etmeyen Esma çoktan ayağa kalkmıştı bile.
-Ya ben sana dinlenmen gerek demiyorum muyum?
-Ya Eylülcüm canım arkadaşım ben iyiyim yaa biseyim kalmadı.
-Off Esmaa
O sırada içeri Ali Hoca ve Alp geldi.
-Hıhh iyiki geldiniz.Ben bu kızla uğraşmıyorum.İlla ayağa kalkcam diyo.
-Aaa Esma oldu mu şimdi bu.Daha yaraların iyileşmedi.Bu ne acele?
-Yaa anlamıyorsunuz!Benim bi cafem var ve oraya gitmem lazım.
-Eğer kendini çok iyi hissediyorsan.Tamam git.Ama yanında Alp de gelicek ve sana göz kulak olacak.
Esma bu fikri begensede
-Ya gerçekten hiç gerek yok.Koskaca kadınım.Herhalde kendi başımın çaresine bakabilirim.
-O zaman bu hastaneden hiç çıkamazsın.
-Off tamam bee!
-Şimdi ben gidip senin çıkış işlemlerini hallediyorum.Alp de senin eşyalarini toplamana yardımcı oluyor.İslemlerde hallolunca çıkıp gidiyorsunuz.Tamam mi?
-Off tamam.
Ali Hoca ile Eylül Hoca çıkış işlemlerini yapmaya gittiler.Alp de Esmaya esyalarini toplamada yardım etti.
-Esma iyisin demi,biseyin yok?
-Yok canım,turp gibiyim maaşallah.
-Hee iyi madem.Hadi toparlanmanın bittiyse gidelim.
-Bitti bitti.Hadi.
Esma eline çantasını alacakken
-Durrr! Ne yapıyorsun sen!?
-Ya manyak ne yapmışım.
-Yaa sen hastasın Senin hiçbir şey yapmaman lazım.Bundan sonra boyle.Artik ben bakicam sana.
- E iyi, sen bilirsin.Benim için hava hoş.
Danışmanin önüne geldiklerinde Ali elinde bi dosya ile onları bekliyordu.
-Al bakalım Alp,bu Esma Hanımın çıkış belgesi. Şimdi gidebilirsiniz. Bişey olursa ara beni.
-Tamam hocam.Herşey için teşekkürler.
Alp,Esma yürüyüp yorulmasın diye bi taksi çevirdi.Beraber binip cafenin önünde indiler.Esma gelir gelmez
-Ahh canım cafem.Nasil da özlemişim.
-Ama hiçbir şeye elini vurmak yok canım.
-Aa o niyeymis.
-Ben yapicam da ondan.
-Sen mi?
-Niye beğenemedin mi ? Yapamaz mıyım onu mu kastediyorsun? Sen geç şöyle bi yere otur.Ve bana yapılacak isleri söyle.
-Yerler silinecek.
Toz alınacak.
Masa örtüleri toplanip yıkanacak.
Veee en önemlisi yiyecekler hazırlanacak.Hadi bakalım başla Alp Bey.
Alp çoktan eline viledayi alıp yerleri silmeye başlamıştı.2 Saat Sonra
Alp tüm cafeyi temizlenmişti.Her yer pırıl pırıl olmuştu.
-Oo bak sen Alp e. Aferin sana.Her yer tertemiz.
Esma birdenbire sevgilisinin boynuna sarıldı.Alpde kafasını Esmanin ipek kokan saçlarının arasına soktu.Esma nın o güzel kiraz kokusunu içine çekti, çekti....🍒🍒Veee bitti....
Keyifli okumalar 😊
Yarında bu bölümün devamı gelecek.
Kiraz kokulu günler🍒
Öpüldünüz 😘💞
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Bir EsAlp Hikayesi 🍒
FanficBu benim ilk hayali sahne yazma deneyimim inşallah beğenirsiniz 😘