If you truly love a person you will do anything for that person,even risking your life.
Yung makita mo lang syang masaya, tumatawa. Masaya kana din.
Pero pano kung,makikita mo na sa ibang lalaki pala sya masaya? Will you endure the pain?
"Ang sak...
All student chant in happiness, wearing smiles at binabati ang isat-isa.
I can't believe na tapos na, nakagraduate na din ako. Kami.
I can finally reach my dreams.
"Dashiel babyy!! Congrats! Graduate na tayo!" Tuwang-tuwang bati ni Brandon habang nakayakap sa likod ko.
"Yak! Don't call me baby, may baby nako si Jk!" Angal ko,na tinawan lang nang bakla.
"Hayaan mo na Dash,minsan lang yan sapian nang ganyan." Natatawang sabi ni Jin, habang nakaakbay sa girlfriend nya.
Magkakasama kaming pito dito sa may venue kung saan naganap yung graduation namin,paalis na sana kami nang biglang mag vibrate yung cellphone ko, kaya agad ko itong tinignan.
Tito: Dashiel,dumeretso nalang muna kayo sa bar namin. Please tell the others. Wag na muna kayo dito magcelebrate sa bahay.
Kumunot ang noo ko sa nabasa kong mensahe. It's okay for me na sa bar nalang kami dumeretso,pero bakit?
You: Oh, okay Tito. But if you don't mind, is everything okay there?
Tito: Uhm.. I hope it is okay but it's not. Dashiel I know this is not the right time to tell you this, pero dederetsuhin na kita.
Tito: Your aunt Ailen,she's gone wala na sya Dash.
Tito: Please, wag mo muna sabihin to kay Vince,I know how happy he is right now I don't want to ruin it, just keep this muna. Ako na ang bahalang mag sabi sa kanya, I hope you understand.
Di ako makapaniwala sa sinabi ni Tito, wala na si Tita Ailen.
"Dash! Tara na! Ano ba naghihintay na tiyak sila mama at papa don sa bahay, baka magtampo pa si mama"
I try to hold back my tears, para akong nanlulumo.
Napatingin ako kay Vince na nakasakay na sa van, pati yung ibang mga kaibigan namin.
I can't even utter a word, naaawa ako kay Vince sa kababata ko, pano kung malaman nya na wala na si Tita.
I don't want to ruin his smile, ayokong masira yung sayang nararamdaman nya,lalo na ngayon.
"Guys"
Malumanay na tawag ko, habang nagdadrive. Kaso parang di nila naririnig dahil nagkakagulo na sila sa may backseat,si Brandon lang tong nasa may tabi ko sa passenger seat na natutulog at may headset na nakasaksak sa magkabila nyang tenga. Di na ata sinasapian.
"Guys!"
Medyo malakas na yung pagkakatawag ko sakanila kaso parang di parin talaga nila iyom narinig.
"GUYS!!! "
Nilakasan ko na talaga yung boses ko at pinreno bigla ang sasakyan at sa lakas non ay muntik na kaming mabangga.Kaya pati itong si Brandon ay nagising at ang sama pa ng tingin sakin.
"Ano ba Dashiel! Ibabangga mo ba tong sasakyan!? Kakagraduate lang natin! Di ko pa natutupad yung pangarap ko! "
Singhal ni Jin,na nakakapit sa may upuan. At yung iba naman ang tatalim na ng tingin sakin.
"Sorry,pano ba naman kasi kanina ko pa kayo tinatawag pero parang wala kayong naririnig"
"Ahh so kaya gusto mong ibangga yung sasakyan? Ganun ba ha?" Sarkastikong sabi ni John.
"Ewan ko sainyo,guys sa bar na daw tayo dumeretso ka--"
"Ha? Anong sa bar eh naghihintay satin sila papa lalong lalo na si mama excited pa naman yun"
Pagpoprotesta na Vince na kanina lang ay ngiting ngiti, ngayon ay kunot na kunot na ang noo.
Kita mo, pano kung malaman pa kaya nya na wala na si Tita?
"Vince, wag ka ngang magpanic tinext ako ni tito kanina, sa bar na daw muna tayo dumeretso, mommy mo na daw mismo ang nagsabi non"
"Ha eh ba--"
"And I dont know why, basta sundin nalang muna natin ang mommy mo"
Pagpuputol ko sa kanya, at pinaandar na muli ang sasakyan.
Ako na yung gumawa ng dahilan, para lang mapagtakpan kung ano talaga yung nangyari.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Sorry Vince, I'm really really sorry.
A/N: Guys! Sorry kung medyo magulo pa yung story, pero stay stune! Lang muna po kayo! Malalaman nyo din:).
