Μια Λάμψη Μέσα Στο Σκοτάδι

Η Αναμονή

Καθώς πήγαινε πάνω στο διαμέρισμα,δεν μπορώ να τον βγάλω από το μυαλό,πρώτη φορά μου συμβαίνει,κάθε λεπτό που περνάει μου φαίνεται αιώνας θα μετράω τα δευτερόλεπτα μέχρι να πάει η ώρα να τον συναντήσω,είναι 9:00 το πρωί είπε ότι στις 16:00 θα έρθει να πάρει,πρέπει να διαλέξω τι θα φορέσω ,αλλά γιατί ένα τόσο όμορφο αγόρι να θέλει να πάει κάπου μαζί μου  εμένα με φώναζαν πάντα φυτό, δεν κάνω εύκολα φίλους και σήμερα ήταν η πρώτη φορά που μίλησα με κάποιον χωρίς να ντρέπομαι, χωρίς να γίνομαι κόκκινη από ντροπή,ήταν ο πρώτος που δεν μου μίλησε μόνο για να με προσβάλλει,και ήταν τόσο όμορφος αχχ... αλλά αυτός αποκλείεται να θέλει κάτι παραπάνω θα θέλει απλός,να με ξενάγηση, όταν ήμασταν στο ανσασερ μου είπε ότι είναι Τούρκος και με ρώτησε αν με πειράζει η καταγωγή του και του απάντησα φυσικά και όχι,και είναι αλήθεια ποτέ δεν κρίνω τους ανθρώπους από καταγωγή,θρησκεία, εμφάνιση,αν είναι η όχι ομοφυλόφιλος.Ειναι περίπου 12:00 το μεσημέρι παράγγειλα μια Pizza,το ποιο πιθανόν είναι να περάσω της υπόλοιπες 3 ώρες, να μαζεύω το σπίτι.