TIMARHANE ADAYLARI

44 7 0
                                    

Cemre duyduğu şeyle yıkıldığını gözle görülür bir şekilde  yüzüne yansıtmıştı.Biz Yiğite bağırırken Cemre hiçbir şey söylemeden öylece önümüzden geçip gitti.Şirinin sesi tüm düşüncelerimi böldü."Ya sen n'aptın.Aklım almıyor çıldırıcam resmen.Sen...sen Cemrenin ne kadar hassas olduğunu bile bile bunu ona yaptın.Hiç mi erkeklik gururun yok lan senin."Yapmacık olduğu her halinden belli bir kahkaha patlattı."Haaaa!!Ben 'erkek'dedim demi."Yiğit kendine gelip  ilk defa konuşmaya başladı."Eee sıkıldım!Gidin arkadaşınıza destek mi olacaksınız köstek mi  olcaksanız olun!Onun yersiz çıkışmalarından da umursamaz tavırlarından da bıktım!Kendine göre birini bulsun.Benim için artık bitti!Hayatımda artık başka biri var,"deyip Miranın beline sarıldı.Onun bu rahatlığını ağzım beş karış izlerken Şirin tekrardan lafa girdi."Ulan n'apsın o kız senin gibi meymenetsizi.Bunca zaman nasıl katlandı sana onu da anlamış değilim.Sen şimdi kendi kel başına  yan Yiğit efendi!Aklın başına gelince görücem ben seni.Şimdilik susuyorum dua et."Yiğit istifini bozmadan,"elinden geleni ardına koyma şirin kız,"diyip göz kırptığında cidden çok komik bir duruma  düşmüştü.Onların yanından eve gidene kadar Şirinin dırdırını çektiğim için Yiğite ayrı ayrı,özel zamanlar için sakladığım bedduaları ediyordum.Sonunda eve vardık da nihayet sustu.Ama asıl olay şimdi başlıyordu.Şirin tek hamleyle odaya bildiğiniz dalınca Cemre korkudan yerinde sıçraı.Normal zamanda buna göbeğim düşene kadar gülerdim ama başka zamana saklamaya  karar verdim.Şirin yatağın üzerine oturunca bende onun yanına gittim.Hesaplayamadım ama  sanırsam bi' yarım saat sonra falan Cemre kahkaha atmaya başladı.Söylemedim sanırım bizim tabiatımızda bu haraketler var.Asıl biz bunları yapmazsak sıkıntı büyük.Her neyse.Cemre susana kadar çıldırmasını izlemek zorunda kaldık.Sonunda yorulmuş olacak  ki birden ağlamaya başladı.Dedim ya biz böyleyiz.En  son sanırım Emre yüzünden böyle ağlamıştı.Tabii buna 'ağlamak'demeye bin şahit lazımdı ama işte.Resmen abartısız bütün Sakarya depresyona girmişti.Amann neyse...

Şirin konuştu her zaman ki gibi."Kardeşim ağlama artık lütfen.Biliyorum çok zor zamanlar atlatıyorsun ve yine biliyorum ağlama diğince ağlamayı kesmeyeceksin.Ağla lan bende ağlıcam.Ciğerlerin sökülünce nasıl olsa ister istemez susacaksın.Ama şimdi hadi kalk şey yapalım...ee şey yapalım.N'apalım.Heh buldum  sufle yapalım.Yapalım mı lan?Bak şimdi canım çekti."Şirinin bu tavırları karşısında Cemre tekrar bir kahkaha patlattı.Şirine dönüp "Abi bu harbi delirdi!Baksana şunun haline.Resmen tımarhane adayı,"Şirin  gülerek işaret parmağını dudaklarına götürerek'suss'işareti yaptı ve tekrar Cemreye döndü."Hadi kalkın  be yeter anasını satayım ne Yiğitmiş!Ona verdiğin değeri bana  verseydin senin sevgin için lez olurdum.Ayy aman töbe.Allahım kucak dolusu töbe.O nasıl iltifat kız öyle,"deyip o da bir kahkaha kopardı.Evet grupça tımarhane adayıydık!!!!!!

DEĞİŞİKLERHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin