13 hours

Koffers gepakt

(Hierboven een foto van Resa)

Pov. Resa

Ik zwaai overdreven vrolijk naar het viertal bij de deur. Lucas gooit de koffers in de auto en vervolgens rijden we weg. "Ze gaan het vast rustig vinden zonder jou". Lucas kijkt me lachend aan. "Man, ze hebben nauwelijks door dat ik bij hen woon".

In de verte zie ik de bus al staan. Een heleboel eerstejaars kijken met grote ogen naar mijn joelende klasgenoten. Stelletje geiten zijn het. Ik stap uit en neem mijn koffer mee. "Resa!" gilt Jinthe enthousiast. Ze valt me om de hals en ik raak uit balans. Gelukkig weet ik me net op tijd te herstellen.

Jinthe ploft neer op de achterbank en ik volg haar voorbeeld. De beste plekken van de bus. Ik kijk hoe mijn klasgenoten zich naar binnen wurmen en Jinthe heeft ondertussen de muziek al aangezet. De stem van Adele galmt door de bus.

We gaan op werkweek naar een of ander vaag dorpje in België. Eerlijk, ik zou niet weten waar het ligt of hoe het heet. Het is aan de rand van een enorm bos waar we veel activiteiten gaan doen. Wij mogen daar les gaan geven aan klassen van de lokale school. En natuurlijk gaan we een mega vette spooktocht organiseren.

Mevrouw Beek stapt de bus in en roept dat iedereen even stil moet zijn. "Vol verwachting klopt ons hart" zingt Jinthe zachtjes in mijn oor. Ik schiet in de lach en ontvang een nijdige blik van Lieke. Lieke wilt altijd opletten, altijd alles weten. Ze verzamelt knikkers. Ja, die ronde balletjes waar we vroeger mee speelden.

Lieke is een apart meisje. Ik zou niet weten waar ze haar kleren koopt. Vandaag ook, ze draagt een veel te grote broek met daarop een knalgeel shirtje. Haar lange bruine haar heeft ze in een vlecht gebonden en boven haar ogen zit blauwe oogschaduw, met glitters uiteraard.

"We moeten 5 uur rijden en we gaan in 1 stuk door naar locatie. Als er iets is kan je naar mij toekomen en verder vraag ik jullie vriendelijk om niet te hard me te zingen met de muziek van Jinthe en Resa". Mevrouw Beek lacht om zichzelf en zoekt een plekje. Zodra ze zit begint de bus te rijden. Ik pak direct de chips en ondanks dat het nog vroeg is, smaakt het me prima.

Jinthe stoot mij aan. "Waarom kijkt Marijn telkens onze kant op?" Ik volg haar blik en zie dat Marijn zich betrapt voelt. "Ik denk dat hij je leuk vindt" fluister ik terug naar Jinthe. Ze moet lachen. Die meid heeft het love virus goed te pakken.

Ze passen wel leuk bij elkaar. Marijn heeft donkerblond haar en blauwe ogen. Echt een Hollandse jongen. Hij is langer dan Jinthe en goed gebouwd. Jinthe heeft in tegenstelling tot hem donkere krullen en donkere ogen. Ook heeft Jinthe een te gekke kledingstijl. Ik kan er niet omheen draaien, ze is echt een mooi meisje.

Kwa innerlijk zijn ze net zo verschillend. Marijn is een technische dude en houd van sport, en laat Jinthe daar nou net even niks mee hebben. Jinthe is meer van de make-up, kleding en tassen. Ze zouden elkaar wel mooi aanvullen in een relatie.

We hebben niet veel leuke jongens in de klas. Nee, ik moet het anders formuleren. We hebben veel leuke jongens in de klas, maar die heb ik allemaal al in de friendzone gestopt.

Nick is de populaire lul. Je kent ze vast wel, van die jongens die met alle meisjes zoenen, alleen maar merkkleding dragen en de hele dag door alcohol drinken. Elke klas heeft er wel zo een. Nick weet het goed te spelen. Hij krijgt alles voor elkaar vanwege zijn looks, want geloof me, zijn perfecte innerlijk is net zo ver te zoeken als chocolade wat te lang in de zon heeft gelegen.

Nick is ook de leider van zijn vriendengroep. Het schijnt dat dat als jongen zijnde wel een dingetje is. Lucas, mijn beste vriend, heeft vaak bonje met Nick. Het is altijd Nick met zijn meelopers tegen de leuke jongens. Wij als meisjes krijgen zo nu en dan ook wel wat mee van die onderlinge strijd.