Korkuyorum Sen'den

Oluru Yok Abi

Bu şehirdeki her sokak sana ve diğer yalnızlıklara çıkıyor
İsimleri senden menkul duvarlar bitiyor kaçışlarımın önünde
Otlar savruluyor içinde sen olan hayallere doğru, uzaklara
O savanlık hep uzak bana
Uzak sanki bana içinde senin olduğun her kaçış
Ve senden tüm kaçışlarım
Otların ucunda rüyalarıma savruluyor
Sen varsın diye seviyorum hayallerimi
Ve sebebi sensin diye tutunuyorum tüm bu şamataya
Bazen yeniden doğmak istiyorum
13 yaşımda tekrar hayatıma gir diye sen
Seni kaç kere yeniden yaşasam boşa harcıyormuşum gibi
Ve bu israflar hiç yetmiyormuş gibi
Tasarruf edemiyorum konu sen olunca
Oturuyor, küfrediyorum suretinde sen olan gecelere
Ve her karanlığı orda olman ihtimaline inanmak kolay olduğu için seviyorum
Sanki gündüzleri daha da belli oluyor yokluğun
Oluru yok diyorum
Oluru yok abi yürümez bu iş
Yürümez bu tekne içinde 1 ben 1 sen varken
Olur demesini bekliyorum birisinin
Susuyor bir şey demiyorlar
Güzel sevdin ama güzel tutamadın diyorlar
Ya da tutulası yoktu abicim hani ne bileyim
En iyisi sen avare avare dolaş etrafta
Şiir yaz şarkı söyle
Ne bileyim ağla ya da gecelere
Teoman dinle misal, Halil Sezai de olur
Yak bi tane
Devir şişeleri
Melankolik ol işte senin gibi olanlar hep böyle yollarda
Sev güzelce, yaz güzelce
Bitir kendini sessizce
Bitiriyorum denildiği gibi kendimi
Ta ki geriye bırakmayana dek içimde bir damla seni