telefonu kapatıp hemen dışarı çıktım. noluyoz lan. kaanın sesi hiç böyle gelmezdi, tamam odun falanda sanki biraz fazla odundu.
**** Parka gel demişti ama yokt- he tamam ordaymış yine körlüğüm üstümde ihihihih ne var diye sordum? evet ne var dedim yanlış değil yani bende odunum yani evlenincede kütüklerimiz olucak.
derin ben ayrılıyorum üzgünüm... Yok ya sen benden ayrılamazsın ben senden ayrılıyorum bi kere ne diyom ben yaa çocuk benden ayrılıyo ayrıca ayrılmak istiyorum da demiyo fikrimide sormuyo insan sorar sende istiyomusun diye. bi an kendime geldim iç sesim kendi kendine tokat attı tebrik ettim. şimdi diyosunuz ki kızummm çocuk gitti gitti. bedne aslında bende geç algılama sorunu var o yüzden böyleyim.
bi dakka ne ya neden kaan? ne ne oldu ben bişey mi dedim ? bişey mi yaptım neden?
senlik bişey yok ben öyle istiyorum.
hee sen iste zaten hemen. AYRILIMIYORUM LAN SIKIYOSA AYIR
derin bak yapma lütfen üzgünüm ama sevmiyorum
sevmiyodun neden o zaman seni seviyorum diye kandırdın beni ya ben sevilmeyi senden öğrendim en zor zamanım da sen yanındaydın tam düşüyorken kolumdan çekip sen kurtardın. dışardan hiç birşeyi umursamıyormuş gibi gözüksemde iç sesim hariç çok duygursal bir bebeyim ben sen biliyosun
evet ama üzgünüm ben seviyordum ama bitti özürdileri-
özürdilemen hiçbirşeyi değiştirmez diye bağırmaya başladım ne biliyo musun kaan özrünü g*tüne sokup git anlıyomusun.
ağlamak istemiyodum ama birden ağlamaya başladım işte ağlamaktan nefret ediyorumm.
üzgünüm amacım seni üzmek değildi
biliyorum beni üzmek istemedin ama üzdün şimdi git ama sana son bir sözüm var hani sevdim ama bitti dedin ya, gerçekten sevseydin bitmezdi çünkü gerçek sevgi ölümsüzdür. sende bunu unutma. dedim ve gitti hiçbirşey söylemedi tabi söymeyemezdi çünkü apışıp kalmıştı
koşa koşa eve gittim ağlıyordum hala ağlıyordum en büyük korkumla yüzleşmiştim canım acıyordu daha önce hiç böyle olmamıştı yüyürken birden evin önüne geldiğimi fark ettim. eve girdiğimde teyzem kapıda karşıladı beni. he bu arada annem ve babam yok öldüler 14 yaşında benim şımarıklığım yüzünden. yağmurlu havadaydık yağmur bana hiç iyi gemez hemen deliririm o gün yine kavga etmiştik bende dışarı çıktım kapıda oturuyordum annemlerin peşimden geldiğini görünce kapını önüne çıktım son hız bir araba ben geçtim ama annem ve babam ele ele öldüler o günden beri kendimden nefret ediyorum...
***
odama geçtim yüzüstü yatıyordum gözlerim acıyordu artık yastığım ıslanıyordu çünkü hala ağlıyordum rahatsız oluyrdum ama kalkıp ters çevirmeye üşendim zaten uyuya kalmışım. kalktığımda sabah 8.12'ydi nası yeaazaten 15.30 da yattım. bi an içimdeki mal seslendi kızım sen bi daha uyuma kış uykusuna yatıyon diye bu sefer haklıydı çak bi beşlik iç mal. hala canım acıyordu ama dünkü kadar değil. okula gitmem gerekiyordu malasef aklıma simge geldi artık yanımda olan tek mal oydu içimdeki malda homurdadı mal işte yanaklarını mıncırasım geldi çok ta kıskantır kendisi canım senin yerin ayrı yaaa.
simgeyi aradım iniyorum ben hüloo diye anlamasın diye iyiymişim davrandım ama anladı hayvan.
bütün yolu ne oldu lan? yok bişey mal diye gittik okul yine bana mal mal bakıyordu işte sınıfa girdim ve simge ma mal durdu dedim geldiler gene buna arada bi gidiyo bu mal dedim ama bende bakınca şokk...
