İLK AŞKIM

~Sil baştan ~

Anneme,doğduğum şehre,arkadaşlarıma veda etmek zor olmustu.iste o zaman anlamıstım gidiyorum demek kolaydı,asıl zor olan gitmekti.Ben zoru secmistim ve gitmistim.

yeni hayatımın ilk günleriydi.Artık aglamiyordum sadece kendimi teselli ediyordum.iyi gibiydim yani öyle görünmek zorundaydım. Babam isten vakit buldukça bana İzmir' i gezdiriyordu.Babam bi arkadaş gibiydi.Beraberken çok mutluydum ama çok az beraber oluyorduk çünkü babam sürekli calisiyordu.oturduğumuz yer 6 katlı güzel bir apartmandı.komşulardan kimseyi tanımıyorduk.herkes kendi halinde yaşıyordu.Babam gündüz çalışıyor ama ayda bir kere gececi oluyordu.bu yüzden çok endişeleniyordu.bu böyle gitmez diyordu annem,babam babaannemi cagırmistı.babaannem okul zamanı boyunca bizde kalacaktı.okula daha bir ay vardı. ama babaannem biraz daha erken gelecekti.yine evde tek basıma oturup yemek yiyordum canım çok sıkılıyordu.Hic arkadasim yoktu.sürekli televizyon izliyordum.hayatım çok sıkıcıydı.ben bunları düsünürken babam gelmişti.tam karsimdaki koltuğa uzanarak 'yeni birileri taşınmış alt kata,eşyaları asansöre koyuyolardı' dedii.yüzüne bakarak'offf baba bize ne bundan'dedim.babam gülerek 'anlaşıldı sıkıldın sen gene üzerimi giyeyimde gidelim' dedi.'sıkılmadım da gitsek fena olmaz 'dedim gülerek.

Ben üzerimi giyinip kapının oradaki aynada kendime bakıyordum. içeri hava alsın diye kapıyı acmıstım.Ayağımın altında birşeyler var gibiydi. Gıdıklanmaya baslamıstım .kafamı ayaklarına indirmemle bagırmam bir oldu.ayagımin altında kocaman sarı bir kedi.Babam hemen yanıma gelmisti . kediyi kucağına aldı. Bana bakıp kahkahalar atarak 'off Almira su kadarcık kediden mi korktun ayıp sana 'dedi. 'Ben kedilerden nefret ederim'dedim ,homurdanarak.o sırada 'fıstık'diye seslenen bir erkek sesi duymustum.Babam elindeki kediyle merdivene dogru giderek 'sahibi geliyor heralde 'dedi.Bende babamın arkasından gitmistim.kapımıza kediyle aynı sac renginde sarı saçlı ela gözlü benim yasıtlarımda bi çocuk gelmisti .Babamın kucagindan kedisini alarak 'çok özür dilerim elimden kactı'dedi. kedisini oksayarak 'demek evden kacarsın ha yaramaz seni'dedi.Babam 'önemli değil çok tatlıymıs'dedi.çocuk gülümseyerek 'sanırım size daha çok kaçacak.şeyy biz sizin altınıza yeni taşındık da. Bu arada Emir ben'dedi.Ben sadece onları dinliyordum. Babam Emir'in elini sıkarak 'bende yigit,bu da kızım Almira 'dedi.Emir'e dönerek tanıstıgıma memnun oldum'dedim. 'Bende' diyerek elimi sıktı.Gözgöze gelmiştik.Babam Emir'e dönerek 'artık Almira'yla takılırsınız,hic arkadaşı yokta burada canı çok sıkılıyo'dedii.Babamın arkadan kolunu sıkmıstım.Emir bana dönerek 'tabi neden olmasın memnuniyetle 'dedi.Gülümsedim.Babama ters ters bakarak 'biz geç kalmadık mı 'dedim.Babam ' Emir'e dönerek lafa daldık ,bizim cıkmamız gerekiyor,tekrar tanıstıgıma memnun oldum 'dedi ve asansörü çağırdı.Emir merdivenlerden inmişti...

Arabaya binmistik . Babamla konusmaya baslamıstık.'çok sarı,ama yakışıklı ,dedi. 'çok saf ve temiz bir yüzü var 'dedim.'karizmatik ve tatlı ,dedi babam. 'off offf bizene baba ya 'dedim. 'sana bi arkadaş cıktı iste daha ne istiyorsun ' dedi .işi dalgaya vurdum.'zengin olmak,mutlu olmak,huzurlu olmak,basarılı olmak... daha sayabilirim 'dedim' 'tamam kızım sayma sayarsan bu isten cıkamayız ,dedi, gülerek.

'' nerden girdik ki simdi bu muhabbete?" dedim. homurdanarak .

''bilmem sana bi arkadaş lazımdı.oldu sanırım yani bulduk onu'' hafif bir kahkaha attım.

''ben ve erkek arkadaş saçmalık'' dedim. gerçektende sacmalıktı. erkekler ıyy iğrenç.sevgilim olmamıştı olma girişiminde bulunan çok olmuştu ama ben istememistim. gercekte buydu ben istemediğimi sürece kimse hayatıma giremezdi. dalmıstım düşündüm öylece..

AVM' nin kapısına gelmistik. babam arabayı park etti. durgun bir şekilde arabadan indim. Babam tuhaf tuhaf davranıyordu.AVM'nin girişine doğru yürüdüm.

Babam kolumdan hızlıca çekti.'' hemen alışveriş olmaz önce yemek yiyelim''dedi.

saşırmıstım. sasırdıgımı fark ettirmeyerek soğuk kanlılıkla ''fark etmez''dedim. ''yani sana baglıyım''

''çok güzel,hadi o zaman acele edelim.ben çok acıktım '' dedi. ocakta yemeğini unutan kadınlar gibi aceleyle beni hoş ve değişik bir lokantaya soktu.

yemek masasında oturmuştuk. garsonlar gelmis siparıs almaya calısıyorlardı. ama babam sürekli erteliyordu. Bu durumdan sıkılmaya başlamıştım. aceba arkadaşları mı gelecekti? ya da babaannem? sıkıldıgımı belli eden bir surat ifadesiyle ''daha ne kadar beklicez? sorun nedir baba?"

Ellerini ağzına götürdü. Babam ne zaman elini ağzına görürse benden bisey saklardı. kızacagım bisey.. ''Aslında sorun yok aksine sana bir süprizim var.'' diye gülümsemısti.

''nasıl bi süpriz?" telefonumdan takvime baktım. ''bugün doğum günüm değil? neyi kutluyoruz?"

saçlarını oksadı. söylemek istediği şeyi söyleyemiyordu. ''sana göre sadece doğum günlerinde mi süpriz yapılır? sessizligimi bozmaya calısarak ''küçük fare'' dedi.

suratımı astım. ''bana bi daha küçük fare deme'' bu cümleden nefret ediyordum.sanki içinde kücük gecen hersey iffetime küfür gibi geliyordu. ''bana bi daha dersen sende koca domuz olursun ona göre'' dedim. kahkaha atıyorduk.

Kahkahalarımıza doymadan. sarı saçlı. ela gözlü hoş fizikli bir kadın masamıza yanaştı. kadını öylece inceliyordum. babama elini uzattı. ''merhaba'' dedi. babam da elini vererek 'merhaba'' dedi. yerinden kalktı ve kadının oturması icın sandalyesini düzelti. olanları hayretle izliyordum.bu kadın da kimdi? süpriz bu olamazdı. yani olmamalıydı.bu kadından olsa olsa yılbası gecelerinde kutudan cıkan süpriz dansöz olurdu. kadın tam karşıma babamın yanına oturdu. bana bakıp gülümsedı .

''merhaba almira değil mi?" elini bana uzattı. elimi uzattım.

''evet ya siz'' kaşımı kaldırdım. Babama noluyor gibisinden sert bi bakış attım.kadın ağzını açmadan babam açıklama yapmak istercesine kadını susturdu.

"Almira sana bahsettiğim sürpriz'' kadının gözlerine baktı.''hayatımın süprizi Aylin''

Boğazım dügümlendi. sadece sustum babamın herşeyi anlatmasını beklercesine sustum.

kadının elini tuttu.bana baktı. Gözlerim doldu. Anladığım ,düşündüğüm şey olmaması için dua ediyordum.

'' Aylinle uzun zamandır tanışıyoruz. sana bi türlü acamadım. Biliyosun Annenle ayrılalı baya oldu. Annen kendi yolunu çizdi. o artık evli. Bende cizmeliyim kızım. senin için bizim için herkes için..'' kadının ellerini bırakıp benim ellerimi tuttu.kadın babamı ilk defa dinliyor gibi duruyordu.

Babam tüm sıcaklığıyla ''senden izin istiyorum.sen ne dersen o ? sen istemezsen olmaz.ben kendi adıma istiyorum onu seviyorum. Ama bu bizim hayatımız senin ve benim ne dersin?

Gözümden akan bi damla yaşı tutamadım.Babamda annemin yaptığını yapmıstı. o da baskasını sevmişti. Babam annemi silmisti. Bi kalemde silmek bu kadar kolaymıydı ki? Ben hayatımdakı hic kimseyi silmemistim. silmeyi unutmayı bilmiyordum.isterdim ama yapamazdım. Babam ilk defa benden bisey istemişti.Anneme verdiğim şanstan istemişti. Yutkundum.

''bilmiyorum'' dedim. hıckırıgımı tutarak. Aylin lafa atladı.

''bence hemen evlenmeyelim biraz deneyelim haa ne dersin Almira?"

Babamın bunu hak ettiğini düşünerek bir anda '' tamam'' dedim. sesim zor çıkıyordu.babama döndüm ' ama beni ihmal etmek yok'' gülümsemeye calıstım.Babam bana sarıldı.''seni asla ihmal etmem ben herşeyin'' yanaklarından öptü. biraz cekildim . Babam Aylinin yanina gitti. karşımda mutluluk ciglıkları atıyorlar gibiydi.

İçimden biseyler koptu. Annemi anımsadım. Burada olmalıydı,babamın yanında. sustum herzaman ki gibi sadece sustum. Gözyaşlarımı tutuyordum.Geçmişi hatırlamamalıydım .Artık herşeye sil bastan baslamalıydım. sıfırdan...