7 Mart 2001 Aksaray doğumlu olup,Antalyada yaşadığımdan söz etmiştim.Ana okulu okumadan direk okula geçenlerdenim.Okulun alışma haftasındayız.Öyle bir haftamı var diyenler oluyor bazen.Küçük kardeşi olanlar bilir.Neyse genelde her çocuk annesiyle gider bende annemle gidiyordum.İlk gün çocuklar bişeyler söylüyor ardından bizde söylüyorduk.Andımızmış oysaki.Ben bunu ağzıma dolandığı için ezberlemişim.Ertesi gün annemden habersiz çıktım kürsüye;okuttum bide alkış aldım ama annemin neler yaşadığını o anlatana kadar bilmiyordum.Annem arkada öğretmenimle kürsüden indir diye kavga ediyormuş,hocada beni savunuyormuş.Ama ilk hocamdı; kendimi savunmayı,hakkımı istemeyi o öğretti bana.Tabi 3.sınıfta onun yerini yine sağlam bir hoca almıştı.Aşk acısı gibi bir acı çekiyorduk tüm sınıf ilk öğretmenimiz gitti diye.Bilmiyorduk bunun hayatın bir kuralı olduğunu.Neyse 3.sınıfta gelen öğretmenimizde bize değerler kattı.Belirli yeteneklerimizi keşfetmemizi felan o sağladı.Beni genelde sanat alanlarına itti.Görsel,işitsel sanatlarda görevler verdi.Ama oda 6.sınıfta bize veda etti.Artık her ders farklı bir hoca,farklı anlatımlar ve farklı detaylar bizi bekliyordu.Tabi bu işin toz pembe yanı.Babamın yediği bazı haltları 2.sınıfta annem yakalamaya başladı.Tabi ister istemez evin tek çocuğu olmak herşeyi bilmenize önemli bir etken olduğu için ve çocukluğumu yaşayamamış olmam bu olayları daha çabuk kavramama neden oldu.Hikayeye çocukluğumla başlamamamın nedeni o.Yinede çocuk sayılıyorum o zamanlar.Yaşadığım olayın ağırlığını siz düşünün.Çocukken yediğim dayaklardan ötürü korkuyla yaklaştığım ve sevmek zorunda olduğun bir babam var.Rol yapıyorum yani.Her zaman kendini bilgili,akıllı, önde kabul eden bir yapısı olmasına karşın gerçeklere bakarsak 2.sınıftaki sorularıma cevap veremeyen attığı adım bile yanlış olan bir insan.Şuan da tahmin ettiğiniz üzere değer ilgi bekliyor benden.Neyse evde pek huzurum olduğu söylenemez;o yüzden okul benim için müthiş bir sığınak oluyordu.Ama insanların şöyle bir kafa dinleyeyim dediği zaman dilimine hala erişebilmiş değilim.Sürekli insanlarla uğraşıyorum.İnsanlara değer veriyorum fakat kimine itici geliyor tekme yiyorum.Kimine görevim oluyor daha fazlasını istiyor.Çocukluk aşklarımdan bahsetmeyeceğim.En çok hafızamda kalacak şey bir dörtlü kız grubu vardı.Ezeli düşman gibi kıskanıyorlardı.Kıskandıkları yanlarına kâr kaldı.Hepsini geçtim mutluyum.Okula gel zaman, git zaman derken bitirdik sınavlarımızı olduk.Antalya Lisesine yerleştim...
