Hayat çok garip değil mi? Siz istediğinize göre gittiğini düşündüğünüzde bile size bir çalım atarak,ayağınızı bir köşeye çarpmış gibi ovunduruyor.Büyük konuşuyorsunuz;eziyor.Kendinizi küçümsüyorsunuz;diğer insanlar eziyor.Sanırım hayat oldukça cilveli bir varlık.Ben Aksaray doğumlu,Antalyada yaşayan biriyim.Ne kadar bilinmesede capcanlı bir şehir Aksaray.İnsanı soğuk dursada sevdi mi bırakmayan bir toplumdur.Serttir sözleri,insan ne yapacağını şaşırır.Bu yüzden bazen büyüklerimi ziyarete gittiğime pişman olabiliyorum.Sonra aklıma birden bir soru geliyor:Peki ya ben insanlara aynı zor anları yaşatıyor muyum?Bu soruya cevap bulamasamda emin olduğum birşey varki;Antalyadan da Aksaraydan da edindiğim huylar insanlara bana karşı tuhaf bir izlenim bırakıyor.Kimisine olumlu,kimisine olumsuz.Olumsuz gelenlerin peşine koşuyoruz bizde mecburen fakat bu sefer olumlu görüşü olanlara zaman ayıramadığımdan ötürü o insanları kaybediyorum.Çok kötü bir duygu.İnsan sevdiklerine zaman ayırmalı değil mi? Mümkünatı olmayan birşey bu.İşte böyle bir hayata adımımı attığımda yıl 2001 idi.Şimdi başlayabilirim hikayeme...