Senden Sonra
Korkardım hep, sana olan aşkımdan,
Aklımı kaybedeceğim diye.
Korkardım hep korkardım ama,
Seni düşününce korkularımın hepsi geçerdi.
Seni düşününce aklım başıma gelirdi aksine.
Seni düşününce benden başkasına,
Bana baktığın gibi bakmayacağını anlardım.
Aksine seni düşününce sonsuza dek,
Senin yanımda olacağını bilirdim.
Ben seni düşününce hiçbir korkum kalmazdı.
Hepsi senden sonra benim için düşüncede,
Hatta kelime de kaldı.
Yani senden sonra korku benim için,
Bi kelimeden farklı değildi.
Ama sen bu durumun farkında değildin.
Sen bu durumun farkında değildin çünkü,
Ben her gece yıldızlara seni anlatırken,
Sen başkasının yüzüne gülerdin.
Ben her gece seni toprağa anlatırken.
Sen başkasının elini tutardın.
Sen başka diyarlarda mutsuzluğa,
Hatta bi ömürlük pişmanlığa hazırlanırdın.
Ama hiçte farkında olmazdın bu durumun.
Hiç düşünmezdin bu işin sonunu.
Gün gelip de pişman olacaksın.
Değerimi geç anlayacaksın ama,
Anladığında ben olmayacağım yanında.
Ben eski ben olmayacağım çünkü,
Hayat bu ne getireceği belli olmaz.
Belki de seni eskisi kadar sevemem.
ONUN İÇİN SANA TEK TAVSİYEM,
Bİ GÜN DEĞERİMİ ANLARSAN, O GÜN GEÇ OLMASIN...🙏🙏🙏
Yusuf Karadağ
🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹
Kıyamaz İnsan
İnsan sevmese de arada sırada özler.
Adını anımsar arada sırada.
Gözlerini, bakışını, gülüşünü,
Cennetten gelen o güzel kokusunu anımsar.
Bazen ağlar onun için.
Üzülür, hatta geceleri uyku girmez gözüne.
Merak eder onu, onsuz yapamaz.
Bi mesajına muhtaç olur.
Ondan nefret etmek ister, ama edemez
Çünkü ona deli gibi aşıktır.
Onu seviyodur ki insan asla sevdiğine kıyamaz.
Ve de eğer ona bişey olursa
Kendinin de yaşayamayacağını bilir.
Kendi nefesinin ona zehir olacağını bilir.
Yaşadığı her dakika her saniye,
Ölüp ölüp dirileceğini bilir.
Bu yüzdendir ki insan sevdiğine kıyamaz.
Yusuf Karadağ
🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹
İstanbul'u Düşünsem
Bi gece İstanbul boğazında yürüyorum.
Önce kız kulesi selamlıyor beni.
Sonra tarihi surlar.
Daha sonra etraftaki ağaçlar selamlıyor.
Ben etrafa bakıyorum.
Sana dair bi şeyler arıyorum.
Arıyorum ama bulamıyorum.
Ben seni çok özlüyorum.
Gökyüzü gece siyaha çalan rengiyle,
Ay ise kremi andırır parıltısıyla,
Selam veriyor ve gülüyor bana.
Tıpkı senin gibi gülüyor o da, melek gibi.
Cebim şehir dolu.
Ama benim bi İstanbul'um var
Çünkü ben ne zaman İstanbul'u düşünsem.
Aklıma gelen ilk şey sensin bitanem, gözlerin.
İstanbul'u gözlerine hapsetmişin belli.
Nasıl ki bi insan memleketini özler ya.
Bende seni özlüyorum bitanem.
Çünkü benim memleketimde sensin,
Vatanımda sensin bitanem.
Yusuf Karadağ
