The Reality Of Life

Chapter 2

Xoxobiiitchy’s note: Just keep reading. Here’s Chapter 2.

CHAPTER 2

Pagkadating ko sa bahay.

Sumilip muna ko sa kwarto ni Ate Carl.

Yes! Patay na ang ilaw, hindi nako masesermonan :D

Abot langit na ang ngiti ko ng pumasok ako sa loob ng bahay.

Nawala iyon ng may biglang nagsalita ---

“We have to talk.” -__________-. Akala ko ligtas na ko.

Si Ate Carl or Carollete Castañeto. Pangalawa kong kapatid. Tatlo kasi kami, si Ate Caye yung panganay kaso may asaw na.

“Carlota naman. Mag-uumaga na. It’s already 2 in the morning, bukas mo na ko’ sermonan.” I used the word ‘CARLOTA’ kapag alam kong papagalitan na niya ko kasi for sure maasar yan at paaalisin nako sa harap niya.

“Maka-Carlota ka ah? Wala ka talagang galang. Palalayasin kita sa bahay ko e!”

“Ikaw Ate hindi ka mabiro. Laging kang high blood sakin.”

“I told you stop calling me Carlota. Kung itali kaya kita sa condo mo? Ang laki kasi ng condo na binili sa’yo ni mama dito ka nagsusumiksik sa bahay ko.”

“Malaki rin naman tong bahay mo a? At tsaka mamimiss kita kapag doon ako tumira.” Kay Ate lang ako ganyan’ siya nalang kasi ang nag-iisang babaeng ka-close ko at nakakaintindi sakin. Si Mama kasi laging busy, si Ate Caye naman hindi ko ka-close.

“Binola mo pa ko. Hindi naman kita pagagalitan at alam kong hindi karin naman titigil diyan sa kaka drag-racing mo at sa pambabae mo.”

“Wala eh? Buhay ko na to’ ngayon. Mahirap ng baguhin.”

“Hindi ka naman ganyan dati.” Eto nanaman po tayo =_=

“Ate alam mo nam---“ She cut me off. Alam niya na si Heather yung babanggitin ko. Ayaw na ayaw niya kasi kay Heather and I don’t know why parehas sila ni Lul---

-_-

Bat nasali ang pangalang iyon?

Nevermind.

“Whatever. I just want you to know that your engagement party is coming.” Putspa. Bakit pag mayaman ina-arrange marriage!? Maglayas kaya ako?

“Oh and by the way, don’t you dare runaway.” Ate Carl said as if reading my mind.

“Mind reader tss. When and to whom?”

“It’s a surprise.” I just smirked at her.

“Matulog ka na Clyde at may pasok ka pa bukas.” Papaakyat na si Ate ng may bigla akong naalala.

“Ate Carl.”

“Why? It must be serious dahil minsan mo lang akong tawaging Ate Carl, you usually call me Ate lang o kaya Carlota?” Yeah. You heard her right. Pag may kailangan o kaya problema lang ako, dun ko lang siya tatawaging Ate Carl.

“Paano ko mapapasagot ang isang babae?”

“Ano bang tanong mo? 1 + 1?”

“Ate naman =_____=!” Tinitigan niya ko ng matagal at tsaka ngumiti ng malapad.

Nagising ako sa ingay ng cellphone ko.

*Calling:*

*Mall Girl # 12.*

I just ended the call.

Umagang umaga, ang dami nanamang nagkakandarapa sa kagwapuhan ko. Wooooooooooh hangin -_-“. Barahin ba’y sarili? Puyat lang yan’ Clyde.

Tinignan ko yung orasan sa gilid ng kama ko

“4:40 A.M”

Ang aga pa pala. Magpapalit nako ng number yung walang nakakaalam ng hindi nasisira ang pagtulog ko sa umaga.

Pabalik nako sa pagtulog ng mag-ring ulit yung cellphone ko

=_________________=

“Hello!!!? Can you please let me sleep! May pasok pako!”

“Relax. It’s Ethan. I’m just reminding you about our deal last night. I am only giving you three months at dapat hindi niya malaman. Tatlong sasakyan lang naman ang kukunin ko, yung mga pinaka-mahal.”

Ibang klase talaga si Ethan. What a Castañeto wants, Castañeto gets. Parehas lang naman kami kaso mas masahol siya.

“Tarantado. Oo na. Patulugin mo ko at may pasok pa ako.”

“Bye.”

Pagkababa ni Ethan sa phone nasapo ko nalang yung nooo ko. Bakit ba kasi ako pumayag makipag-karera. Paano ko ba sisimulan to? Maski nung kami pa ni Heather hindi ko naman siya niligawan. Eh bakit kailangan ko nga palang ligawan si Lulu eh she’s a bitch. Easy to get.

Ah kasi po Make Her Fall In Love in three months not in one day sabi nung munting boses sa utak ko.

-____-

Sirang sira na ang umaga ko.

Hinayaan ko nalang sana na kuhanin ni Ethan lahat ng sasakyan ko - - -

Hell no! Sayang ang pagod at perang pinuhunan ko sa mga yon’.

UGGGGGGGGGGGGGGH!

Bahala na si Iron Man. Itutulog ko nalang to.