The Reality Of Life

Chapter 3

XOXOBIIITCHY’s NOTE: Hi. Trip ko lang mag lagay ng author’s note kahit na wala akong sasabihin ^__^. SO here’s chapter 3.

CHAPTER 3

I’m on my way to school ng maalala ko yung sinabi ni Ate sakin kagabi.

FLASHBACK:

“Paano ko mapapasagot ang isang babae?”

“Ano bang tanong mo? 1 +1?”

“Ate naman =___=!” Tinitigan niya ko ng matagal tsaka ngumiti ng malapad.

“Itulog mo yan Clyde.” Sabay tawa ng malakas tas umakyat na sa kwarto niya. Akala ko pa naman may sasabihing matino. -____-“

UGGGGGGGGH!

Naihilamos ko tuloy yung dalawang kamay ko sa mukha ko.

After 5 minutes na nakatitig ako sa tiles ng bahay ni Ate - - -

Biglang nag-vibrate yung phone ko.

*One Message Received.*

*From: Carlota Castañeto*

I opened it at ang sabi ng kaniyang text ay:

: Do something unusual. Remember, sweet efforts are better than sweet words.

Tinext pa pwede naming sabihin sakin’ ng harapan.

Nag-vibrate ulit phone ko at galing ulit kay Ate.

: Para hindi mo makalimutan :p.

Mind reader. Tsk.

END OF FLASHBACK:

Do something unusual?

Ugh! Ang hirap mag-isip. Sana’y ako na babae ang lumalapit hindi ako. Kailangan mapaniwala ko talaga si Lulu na may gusto ako sa kaniya.

Bigyan ko kaya ng bulalak?

-_-

Unusual nga Clyde. Bobo ba? Sabi nanaman ng munting boses sa isip ko

Ay bahala na!

Pagdating ko ng school, pagkababa ko ng sasakyan. Si Lulu agad nakita ko. Kabababa lang din niya ng sasakyan.

She’s still beautiful. Mas lalo ngang gumanda kumpara noon dahil isang nerd lang yan.

She’s every man’s dream. She has the beauty, face, money, fame a perfect body kaso nga BITCH or ang tamang term ay PLAYGIRL because she don’t do sex. Hindi nagtatagal ang lalaki sa kaniya ng isang araw, parang ako lang. Bakit kaya siya nagbago?

Ang pagmumuni-muni ko ay biglang nawala when realization hits me. I look at my watch and 8:55 na!? Malalate na pala ko.

O.O

By the name of destiny! Magkaklase kami ni Lulu ngayon.

It’s showtime Mr.Castañeto. Ipakita mo ang bagsik mo sa babae.

Pagdating ko ng classroom ay kadadating palang din ng Professor namin. Luminga linga muna ko sa paligid para humanap ng bakanteng upuan.

Dalawa nalang ang bakante, isa sa tabi ni Lulu na nasa First Row at yung isa ay doon sa Third Row.

Uupo na sana ako sa tabi ni Lulu nang may mauna sakin.

Si Tom Pascua. Yung flavour of the day ni Lulu kahapon.

I fake a cough. At tumingin sakin si Tom at si Lulu.

“Bakit?” Maangas na sabi ni Tom.

“Tayo.”