.PROLOUGE.

31 10 0
                                        


It's all start when I met him 6 years ago. I don't want to lie to myself but I admit that those years makes me really happy. A memories that I will remain in the deepest chamber of my heart but suddenly those happy memories became one of the most hurtful or should I called it devastated scenarios that I can't let go until now. Everyday and everynight I'm wishing that if I can go back to that time I would rather to change my life so that I can escape him but I realize that the chase is not yet over.

Oo aaminin ko ang tagal na nun pero bakit ngayon pa bumalik lahat-lahat kung kailan masaya na ako bakit na naman niyang kailangan gumawa ng bagay na hindi naman karapat-dapat at bakit sa lahat ng oras hindi man lang ako makawala sa kanya. Akala ko nung una makakalusot na ako pero mali.

Maling-mali ang tadhana oh baka naman maling-mali ako kasi nagtiwala agad ako sa lalaking matagal ko ngang nakasama pero di ko naman napasakin ng matagal dahil alam kong mas naging masaya siya sa impaktitang babaeng yun.

Kapag naalala ko talaga yung mga panahon na yun kulang nalang ay makakalbo ko na yung mga halaman dito dahil sa inis na parating bumabagabag sa akin at para na akong tanga dahil lagi kong kinakausap yung sarili ko, Pakshet naman kasi Ellie uso magmove-on pero paano ko nga iyon magagawa kung I'm still into that man ohh baka di lang ako makalet-go ng mabuti punyemas, eh basta ang gulo ko talaga kung di ko lang talaga naranasan kiligin noon edi sana walang sakit ngayon.

Since I'm becoming 23 years old this year I think this is enough to do the things that I really wanted to do. I can change my life without any problem, my parents and friends were always there to support me but in one condition they told me that "THIS TIME I SHOULD BE HAPPY".

It's easy to say but definitely difficult to do. Hindi ko naman sila masisi kung bakit yun ang palagi nilang sinasabi dahil nakita nila kung paano ako nasaktan noon iniisip ko palang yung mga sinasabi nila para na akong nababaliw dahil unang-una hindi naman sila yung nasa posisyon ko para maramdaman yun.

While I'm arranging some flowers on our backyard someone's came to me and that is my bitchy but nice filipina roommate which is Cheska. We became roommate for almost 3 years na rin ata since I moved to UK for my work at first it is awkward because this is my first time to lived to other place without my parents and friends in my side and then Cheska suddenly came up with a bright smile while me I can't even smile properly because I think I'm done with it. Like you know nakakapagod ngumiti at wala naman akong dahilan para ngumiti pero dahil medyo komportable naman ako sa kasama ko sa bahay ay gumagaan din naman yung loob ko.

Tatlong taon na ako dito pero parang ayaw ko ng umuwi kung pwede ko lang papuntahin ang pamilya ko rito ay gagawin ko pero lagi silang tumatanggi dahil mas masaya raw sila sa bansa namin. Yes I admit it masaya sa Pinas pero di ako masaya pag may naalalaa ako na di ko na dapat inaalala pa.

"Yow sisterat kanina ka pa tulaleng diyan!ano ayaw mo bang pumasok sa loob at kumain muna" Cheska said

"You don't need to remind me para lang kumain Chestot naman hindi ba pwedeng magliwaliw muna ako ngayon masyadong nakakapagod ang trabaho natin" I said

"Alam mo ghourl ang arte mo pa rin it's been 3 years pero pabebe pa rin hmmpp. Knowing you na nagmamaldita-maldita muna tas magpapasuyo rin" pahabol niya

"What the heck! I'm not pabebe no!? And excuse me who told you that nagmamaldita ako para suyuin" naiinis
kong sagot

"Edi sino pa nga ba edi yung mga kaibigan mo sa Pinas sila Louanne at Kaze"walang gana niyang sagot

"Oh come on sisterat noon yun pero di na ngayon tsaka maldita naman talaga ako remember when we first saw each other I didn't smile back to you right?!" Nakangisi kong sagot sa kanya habang inaayos pa rin ang mga bulaklak. May sasabihin pa naman ako ng biglang nag-ring ang phone niya. Kaya wala akong nagawa kundi ipagpatuloy nalang ang pag-aayos dito.

Akala ko naman umalis na ang bruhilda pero di pa pala humanap lang pala ng mauupuan at ayun masayang nakikipag-usap sa phone niya. Akma na sana akong aalis ng bigla niya rin binaba ang phone niya ay aba ang bilis naman ng pag-uusap na yun kaya ayan nangungulit na naman ang Chestot.

"Siszxtor Maddie feeling ko mahahanap ko na yung mapapangasawa ko"masayang tugon niya

Tinignan ko lang siya tas naglakad na ulit papunta sa loob ng bahay gusto ko muna manahimik nakakapagod dumaldal pero ayan na naman siya at di manahimik sa kakadada.

"Okay" simpleng sagot ko

"Sisteret di ka ba natutuwa sa akin este sa amin. Ayaw mo ba nun pag kinasal na kami masosolo mo na yung bahay tsaka magiging ninang ka na agad ng mga anak namin" nakangiti niyang sabi

"Syempre masaya ako kasi ako nalang ulit mag-isa" mapait kong sabi pero binigyan ko pa rin siya ng ngiti baka isipin nun mamimiss ko siya hmmpp.

Bigla naman niyang tinapik ang balikat ko at niyakap ako mula sa likod "Alam mo Sisztor Maddie I'm blessed kasi nakilala kita kaya wag kang mag-alala gagawin kitang bridesmaid sa kasal ko hihi wag kang malulungkot pag umalis na ako ah at hinihiling ko na sana makahanap ka na rin ng forever mo para naman maging masaya ka ulit" malambing niyang sabi. Halos maluha ako dahil di ko nakikita ang sarili kong mag-isa ulit pero wala akong magagawa kung iniiwan talaga ako ng mga taong napalapit sa akin.

Kaya naman humarap ako kay Cheska "Minsan lang to kaya kiligin ka na ah. I'm thankful naman kasi pinagtiyagaan mo ako kahit maldita ako pero di ako malulungkot pag umalis ka hmmpp ang strong ko kaya baka nga mas strong pa ako kaysa sa relationship niyo hahahaha" sabi ko habang kinukurot ang pisngi ni Cheska

Pero dahil namumula na masyado ang pisngi niya kaya naman binitawan ko na at tumalikod ako para kumuha muna ng tubig at masimulan ko na rin kumain total nilagay naman na niya yung food namin sa lamesa.

"Wews siszxtor Maddie inggit ka lang ehh paano ka magiging strong eh kung mag-isa ka lang mas masaya kaya pag may kasama ka" Cheska said

"Eh anong gusto mong sabihin ko SANA ALL MAY JOWA! Hell no!? never in my life basta kung saan ka masaya doon din ako sasaya" pairap kong sabi but I realized na yung huli kong sinabi ay ang huli kong sinabi sa kanya.

Dahil may kinuha munang gamit si Cheska sa taas kaya naman sinimulan ko ng kumain. Sa totoo lang ayaw kong kumakain mag-isa kasi malulungkot ako at mabilis akong nawawalan ng gana kaya naman nung bumaba na si Chestot naging masaya ulit ako pero di ko pinahalata

"Ohh siszxs ang tagal mong kumain ahh hinihintay mo ko no" pang-aasar ni Cheska

"Of course not, why should I wait for you!? Di ko ugaling maghintay no. Ano bang name ng jowa mo??? " pag-iiba ko ng topic tas uminom na ako ng tubig

"ahh yun nakoo siszxtor ang gwapo niya hindi ko nalang muna sasabihin yung full name baka mausog ehh. Si Marcus" masaya niyang sabi

Halos mabuga ko yung iniinom ko nung narinig ko ang pangalan ng lalaki niya. Putragis ano ba tong nangyayari sa akin parang tanga lang Maddie wag ganon di tayo marupok. >.<

Agad-agad naman akong binigyan ng tissue ni Cheska at nagsalita pa ang gaga "Ohh ayan magpunas ka ang emotera mo naman sisteret may masama ba sa name ng Bebe ko o baka naman kapangalan ng bebe mo" nang-iinis niyang sabi kaya tinapunan ko lang siya ng tingin.

"Marcus is just an ordinary name for me there's no special meaning behind that. Sana magtagal kayo more blessings to come akyat na ako ah " mataray kong sabi sabay tapik sa balikat niya.

Pagkatalikod ko bigla at naglakad paakyat sa hagdan bigla namang sumigaw si Cheska na nasa kusina "Sisteret halata ka! Halatang-halata ka sa pagiging supportive sa amin hmmpp. Ang galing mong mag-pretend na masaya ka sa amin kahit hindi naman talaga bahala ka sa buhay mo!" pagmamaktol niya

Yes, She's right...
Am I good at pretending to be happy?? Atlis I'll try naman ah pero fake nga lang.

Halos mataranta ako ng biglang tumunog ang phone ko at makita ang name ni MARCUS!?

PUTRAGIS!!!!

Ano to lokohan kung siniswerte ka nga naman... Bakit niya naman ako tatawagan? Sasagutin ko ba? Kakayanin ko ba? Sino nga ba siya ulit ahh naalala ko na...

The man who makes me to change my life is no other than MARCUS ELIAS RODRIGUEZ

•VOTE•COMMENT•SHARE•
       When I Fall
___mikksshhyyyy___

WHEN I FALL (ON-GOING)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon