.CHAPTER 8.

2 1 0
                                        

Maaga akong nagising ngayon pasalamat talaga sa alarm ko hanggang sa napagtanto ko na akala ko ang limang araw ay magtatagal pero parang lumipas lang iyon na parang bula. Habang tinitignan ko ang mga maleta ko hindi ko maintindihan yung nararamdaman ko nalulungkot na natutuwa na kabado bente.








Oh diba parang TIMANG lang hahaha.







“ Ate bumaba ka na raw dito sabi ni Mama at Papa para makakain na raw” sigaw ni Hyeli sa baba






“Oo ito na” bago bumaba tumingin muna ako sa salamin at ngumiti. I'm so proud of you ELLIE kaya sumayaw-sayaw muna ako









Nang biglang pumasok si Hyeli.  “ Hala ate mukha kang bulateng inasinan, Tara na sa baba” pag-aayaya niya kaya naman sumunod na ako









“Ma, Pa nasaan kayo?! Nasaan sila Hyeli” napakamot ako sa hulo habang nagtataka









“CONG-RA-TULATIONS MADDIE CONG-RA-TULATIONS ELLIE CONG-RA-TULATIONS RAMIREZ WE LOVE YOU” pagkanta nila gamit ang tono ng happy birthday at nakisama pa si Hyeli wala na ang pangit na charraught.












Halos maiyak-iyak ako dahil di ko inaasahan to “Ma, Pa at Hyeli naman”










“Oh magwish ka na anak” sabay batok ni mama sa akin













“ Aray Ma!? Nanakit ka pa ehhh. Ito na nga po magwiwish na ako” sabay hipan ng candles









Si Papa naman may inabot na may tatak na bag isang MICHAELA









Agad-agad ko naman binuksan yun dahil sobrang hilig ko sa bag ih. At halos tumalon-talon dahil isang kulay pink na bag kaya naman niyakap ko agad siya






“Thankyou papa ” malambing kong sabi







“Oh ayan sige magsama kayong mag-ama” sigaw ni mama






“ Napakaselosa mo talaga ma, oh sige na mama alam kong may ibibigay ka rin sa akin” sabay lahad ng akong palad sa kanya







“ Woah, Ellie anak huwag kang assumera ” pagtataray-tarayan niya








“ Ouch ” kunwaring pagsapo ko sa dibdib ko








“ Mama grabe ka na ah! Panigurado akong may ibibigay dahil kailan ka ba nagpatalo kay Papa hmmm. ” dagdag ko tas inaangat-angat ang ulo para asarin siya






“ Oo nga ” Hyeli joined our conversation







“ Parang abno talaga yang nanay mo ” nang-aasar na sabi ni papa








Kaya naman inilapag muna ni mama ang cake at kinuha na ang ibibigay sa akin at nakita kong isa iyong payong. Akma ko sanang kukunin yun ng bigla niyang ipinukpok papa halos hawakan ni papa ang braso niya dahil iniinda niya ang sakit.








Nung natauhan na si mama ay ibinigay niya na sa akin ang payong “ Oh ayan anak para pag umulan may panangga ka”







“ Salamat ma ” sabay yakap sa kanya. Binukan ko ang pink na payong ko at nakita na may tatak din. Hindi talaga nagpapakabog si mama, Isa lang naman itong MICHAELA umbrella.









WHEN I FALL (ON-GOING)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon