My Childhood Enemy

MCE 1

A/N: updated na ang MCE :"""> Enjoy Reading! Ciao and Rawr :3

=======================

Chapter One:

Tss.. =___= leshe. Ayoko nga kasi mag stay sa bahay ng aking childhood enemy for a year. Gusto ba nila ako mamatay? Huhu. I might die na anytime *laslas*

Eh teka, baka naman you don’t talk to strangers at hindi mo pa mapakinggan ang aking kwento. *ehem*ehem Ako nga pala si P.I.G as in Patrisha Iris Gonzales (ang baboy ng initials ko noh? Naah. I know =__=) 16 years f awesomeness. I am an incoming 4th year student sa kung saan-ako-inenroll ng aking loving parents.

Okay, anyway, eto ako ngayon nag-iimpake ng mga gamit dahil ihahatid na ako nila mama sa bahay nila tito and titan a makakasama nila sa amerika for a year. PS. Hindi sila pupunta doon para mag-aliw, pupunta sila dun para sa itatayong dalawang bagong branch n gaming business. Opo. Tama ka! Bestfriends/business partners po sila. Maganda naman ang pakikitungo sa akin nila tita eh. Close kami eh but never their son Gino. He’s not my childhood sweethear nor friend. He’s my enemy. Tuwing naalala ko yung una naming paguusap nung 8 years old palang kami, parang gusto ko nang maglaslas. Kung naalala ko, sa bahay nila yun sa province eh.

*sudden flashback*

 

Habang nasa rooftop kami sa bahay nila sa province…..

“Ang ganda ng mga ulap noh?Ano kayang feeling na mahawakan yan/ siguro parang cotton candy yan.” Bigla nyang sabi..

 

“AHAHAHAHAHAHAHAHAHA. Hindi mo pa nahawakan yang clouds? Nakakatawa ka naman. Ako, nakahawak na nyan eh.” Pagmamayabang ko.

“TALAGA?TALAGANG TALAGA? Pano naman?” tanong nya.

 

“kasi, ganito yan, pumunta kami nun sa amerika, sumakay kami ng airplane nila mama tapos, binuksan ko yung bintana tapos, kinuha ko yung clouds tapos, nilagay ko sila nun sa bote, tapos, nilagay ko sila sa ref naming, tapos, kinain ko sila and mas matamis pa sila sa strawberry flavored cotton candy.” Sabi ko ulit

“AMBOBO MO NAMAN! Kung binuksan mo yung bintana ng airplane, edi pumasok yung hangin sa loob ng airplane, tapos nag crash na yung nisasakyan nyo. Edi sana, patay na kayo!”

 

Napanganga ako sa sinabi nya.

Bumaba ako ng 2nd floor at pinuntahan sila papa at sinumbong yang si Gino ..

 

“Papa, Gino, away-away Pat pat.. sabi nya akin bobo ako.”

“hayaan mo na lang yan .. normal lang yan sa kids ang mag away anak.”

Ayun. Nagsumbong din si Gino tapos binelatan lang ako at naiyak tuloy ako..

*end of flashback*

 

Diba, sabi ko naman sa inyo eh.. di talaga maganda an gaming unagb pagkikita. Ikaw ba naming sabihang bobo sa taong kakikilala mo pa lang =__= Kaya simula pa noon man, enemies na kami. Never na kaming nagkasundo pa.

Everytime na magkikita kami, sungitan, behlatan, payabangan, suntukan, bugbugan at asaran na lang ang ginagawa naming at sya lagi ang pasimuno.