Karanlık Güçler (DÜZENLENİYOR DEVAM EDECEK)

-3- İlk Eğitim

Gözlerimi Rüzgar'ın kokusuyla açtığımda yatağın karşısında ki koltukta uyuyordu. Başıma şiddetli ağrılar girse de umursamadım. Yataktan inerken tekrardan şiddetli bir ağrı girdi ve başımın da dönmesiyle yere düştüm. "İyi misin?" Olumsuz anlamda kafamı salladığımda yanıma geldi. Etrafta ki mobilyalar gözüme ikişer ikişer gelirken sallandığımı hissettim. "Neyin var?" Rüzgar bana doğru eğildiğinde sesinin beynimde yankılandığını hissettim. Ne olduğunu anlayamadan kafamı defalarca yere vurdum. Ta ki kanayana kadar. Rüzgar ne kadar engellemeye çalışsa da anlayamadığım bir güç buna engel olmuştu. Yerde baygın yatarken gözlerim karardı. Ardından havalandığımı hissettim.

...

Birden kendimi karanlık bir boşlukta, kendimle karşı karşıya buldum. Benim saçlarım siyahken karşımda ki benin bembeyazdı. Benim gözlerim maviyken onun kırmızıydı. O gülerken ben neler olduğunu anlamaya çalışıyordum. Ses karanlıkta yankı yapıyordu. Saçları benim saçlarımın aksine etrafımızı çember şeklinini oluşturacak kadar uzundu. Ve bir kaç tutamı havaya dikelmiş ileri geri şekilde yuvarlaklar çiziyordu. Bu görüntü bana bir yılanı anımsattı. Gülüyordu. Sadece gülüyor.

...

Burnuma dolan küf kokusuyla, burnumu kırıştırarak gözlerimi açtım. Tunç, Rüzgar ve Ceren etrafımda oturmuş konuşuyorlardı. Ayağa kalkmaya yeltenince, Tunç eliyle engel oldu. "Bırak." Bırakmadı. "Bırak dedim!" Bağırdığımda o da bağırarak karşılık vermişti. "Hayır!" Direnmeyi bırakıp yendimi yatağa bıraktım.

"Sabah olanlar da neydi öyle?" Rüzgar'ın sesiyle kafamı o yöne çevirdim. "Sabah ne oldu?" Gözlerini kapatarak kafasını iki yana salladı. "Bence hatırlıyorsun. Sadece yaptığının aptalca olduğunu kabullenmek istemiyorsun." Hiçbir dediğini anlayamamıştım. Sabah ne yapmıştım ki? "Ben gerçekten hiçbir şey hatırlamıyorum." Dişlerini sıkınca yüz hatları belirginleşti. Daha fazla uğraşmak istemedim. "Canım istedi diye öyle yaptım. Sizi ilgilendirmez!" Daha ne yaptığımı bile bilmiyordum. "İyi. Gidebilirsiniz. Zaten iyileşme yeteneğin de varmış." Bunu nasıl bildiğini sormadım tabii ki.

Odama çıkıp Ölü'ye süt verdim. Üstümü çıkarıp duşa girecekken şeffaf bulanık bir vücut görmemle öfkeyle soludum. Hızlıca yürüdüm. dirseğimi burnuna geçirip kafasını tuttum. Sertçe dizime çarptım. "Ne yapıyorsun!" Tunç görünümünü alıp burnundaki kanı sildi. "Yeter artık! Siktir git ve bir daha gözüme görünme." Bana iğrenircesine bakıp odadan çıktı. Kapıyı sertçe vurmayı da ihmal etmedi tabii ki.

Duşa girdiğimde su ayarını, tamamen soğuğa aldım. Vücudum üşüyordu ancak, sıcak sudan midem bulanıyordu. Bugün üstümde tuhaf bir ağırlık vardı. Fazla sinirliydim. Bu gözle görülecek kadar fazlaydı. soğuk suyun altından çıktıktan sonra kurulama gereği duymadan üstümü giydim. Siyah bir tayt ve siyah kazak giymiştim. Saçlarımı kurutmak istemiyordum. Ölü'ye beni takip etmesini söylediğimde, dediklerimi yapıyordu.

Bahçeye çıkarken Tunç, bankta oturmuştu. Burnunda ki kan gitmişti ancak kızarık olduğu belliydi. Bana baktı. Gözlerinde ki nefreti görünce sinirlerim bozuldu. Omuz silktim ve Arg'lardan uzak, insanlara yakın bir caddeye koştum.

İnsanları gördüğümde güldüm. Sinsice etrafa baktım. Önüme gelen yaşlı teyzenin gözlerinin içine baktım. "Öl." İçimden beni takip ettikten sonra öleceğini geçirdim. Onun ölüşünü izlemek istiyordum. Parçalara ayrılışını. Kimsenin olmadığı bir yere geldiğimizde durdum. "Şimdi." Parçalara ayrılışını görünce kahkaha attım. Daha çok! Daha çok!

Parka geldiğimde sallanan çocuklara baktım. İlerleyip tam önlerinde durunca annesi koşarak yanımıza geldi. Üstüm başım kan içindeydi. Annesinin gözlerinin içine bakıp, "Öl." Dedim. Ardından da çocuklara bakıp aynı şeyi yaptım. Beni takip ettiklerinde yaşlı kadının tam önünde durdum. Kadına bakıp, "Normale dön." Dedim. Gözlerindeki hipnoz gidince buraya nasıl geldiklerini anlamaya çalışıyordu. "İyi izle." Sırıttım. Çocuklara baktım. "Şimdi." Beyinlerinin patladığını hayal ettim. Anneleri gördükleriyle gürültülü bir çığlık koparıp ağlamaya başladı. "Öl." Onun da parçalara ayrılışını izliyordum.