Üniversiteli Deliler

ÜD/1.Bölüm/"10 kuruş yok, sakızla idare et artık."

Multi: İslim Tenay Aksu

Müzikle okuyun veya okumayın djsjdhisjs.

Bol bol yorum istiyoruz!

İthaf isteyen?

-

🐝İslim Tenay Aksu🐝

Dünya'nın sekizinci harikası olabilecek kapasiteye sahip olan kıçım, üç saattir yattığım koltuğa yapışmak üzereyken, tanımadığım birinin beni etiketlediği gönderiye görür görmez yere yapışmayı tercih etti.

Ah, genç yaşta Dünya'nın sekizinci harikası olan poposunu kaybettiği için intihar etti, dersiniz.

Annem televizyona bakmayı kesip gözlüklerinin üzerinden bana bakarken elindeki meyve dolu leğeni yanına koydu. Yanındaki sarı bezle ellerinin suyunu silip, tepemde dikildi.

"Kaç saattir yatıyorsun sesimi çıkarmıyorum, kalk bir işe yara. Çamaşır makinesini kapat, çamaşırları ipe as, ipte birkaç tane yer bezi vardı. Onları da al banyodaki çekmeceye koyuver. Sonra da git arka odadaki çarşafları katla, çekmeceye koy. Gelip bakacağım. He, sonra git odanı düzelt, salonu toparla, sonra da gel üç saattir kıçının değdiği koltuğu düzelt. Bir de o elindeki mendeburu bırak!"

Ayağa kalkıp telefonumun ekranını kilitlerken odama girip yastığımın altına koydum. Hala acıyan popomu sıvazlarken sepeti çamaşır makinesinin önüne koyup çamaşırları içine doldurdum. Sıkıntıyla oflayıp ayağa kalkarken düşündüm, Benden sonra bir tane daha ev işleri için, hayatımı kurtaracak çocuk yapsanız?

Sonra ise bu düşüncemden vazgeçtim. 9 ay olacak, bu bebek büyüyecek, 12 yaşına girene kadar ben bakımda yardımcı olacağım, üşenirim! Ben de o zamanlar moda olan iş robotundan alırdım. Çamaşır asarken hafiften kafamı eğerek yüksekliğe baktım.

Bu eziyetten kurtulmak için atlasam?

Çamaşırları uyuşuk bir şekilde ipe asıp mandal ile sabitlerken, beyaz fayansın üzerine sıçrayan çamurla, şaşkınlıkla kirlenen yere baktım.

"İslim abla! Top kaçtı, atsana!" Alt komşunun adını unuttuğum oğlu bana bağırırken ben kirlenmiş zemine bakıyordum. Ah, annem bunu kesin bana temizletecek!

Topu elime alıp fesleğen saksısının dibine saplanmış olan meyve bıçağını çıkardım. Bunları annem neden saplıyordu ki? Düşüncemi bir kenara bırakıp, bıçağı seri katilmiş gibi hafifçe sırıtarak topa sapladım. Top hafiften inmeye başlarken yolun karşı tarafında duran çöp kutularına doğru attım. Yoldan geçen arabaya gelince şaşkınlıkla arabaya baktım. Arabanın sahibi arabadan çıkıp, çocuklara baktı. Ben sırıtarak bakarken, birkaç tane çocuk bana baktı.

Aşağıdaki çocuklara da orta parmak çıkardım. Küçük pezevenkler sizi!

Hepsi aynı anda 'Anne!' diye bağırınca koşarak içeri girdim. Annem dik dik bana bakarken, "Çişim geldi!" diyerek koşarak banyoya girdim.

Banyoya koşucu edasıyla girerek kapıyı kilitledim. Sanırım o koşmamla anneme çişimin geldiğine (!) inanmıştı.

Üstelik; telefonumda odadaydı! Telefonsuz bir İslim...

Evin kapısı çalınca gerginlikten; tırnaklarımın yanındaki kalkık olan etleri yolmaya başladım.

"İslim!" Annemin bağırması kulağımın pasını silip geçmiş, birde üzerinde tuz ruhuyla karışık olan çamaşır suyuna bandırarak, pırıl pırıl yapmıştı.