"What if I will no longer remember everything?"- I ask him while looking straight to his eyes.
He then avoided my gaze.
" Dont say that. We will do everything to cure you."- he said.
"I said what if--"-
" will you please stop that what If's? Your not going to die nor forget everything! But if you forget everything, I will always here for you to remind you everything!"-
He cut me offguard. Since nung nalaman nya yung sakit ko, he always here by my side.
Ilan beses ko na rin syang tinaboy pero hindi man lang sya natinag. Iniisip ko din kasi na kaya lang naman sya nandito sa tabi ko ay dahil.. Naaawa sya.
Oo, yun ang rason.
"Now.. Matulog ka na muna. Dito lang ako sa tabi mo.."- he said tsaka nya hinalikan yung noo ko. Napapikit na lamang ako.
" Promise?"- tugon ko. Lumayo ito nang bahagya saka ngumiti.
Ayaw ko naman talaga syang pakawalan, pero kailangan. Hindi sya para sa akin at never syang naging akin.
Pero sa pagkakataong ito, gusto kong magpaka-selfish. Gusto kong agawin sya sa taong mahal nya.. Gustong gusto ko!
Kaso...
Hindi pwede.
Pero.. Hanggang nandito sya.. Susulitin ko nalang itong pagkakataon na ito.
"I promise.."-
Pagkatapos nun ay natulog na ako. Sana lagi nalang ganto.. Sana ako nalang yung gusto nya. Sana ako nalang talaga...
