One game. Hundred of teenage players. One general rule.
ǫ̸̛̪͇̪̅͂̌̋͊̾̅͂̀ṅ̸͉̻̮̙̊̔c̵̥̰̳̲̙̻͑̇̐̎̃̎̆͒è̷͓͔͎̦̹̺̥̫͉̼͑̂̃͑̔ ̸̧̯̱̳̲͉͒̏́̀͛̅͐̾͝y̴̡̢̡͇̣̞͔͈̓̏͒͜͝ö̵̪̦̼̹̭́̊̀͛ͅͅu̵̦͖͕͔̖̐̔̆̈́̎͋̇̔ ̸̧͖̜͍̜̣̼̤̤͋̒̎͐̌͒̎ͅs̶̫̺͍̪͎̭̤͎̰̀͑͛̆͑̕͜͝t̴̮̙͍͚̭͓͒̐å̵̧̱̳͗͗͂̀͗ṟ̷͙̦̰̬̔͗t̵̠̥̄...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
"Okay, so now what?" bulong ko sa sarili habang iniikot ikot yung cursor sa screen. Thirty minutes ko na atang tinititigan (excluding the fact na tinititigan ko na den to kagabi and arguing with myself kung iki click ko na ba yung start) ang screen ng laptop ko dahil sa hesitation.
Kasi, hindi lang naman sakin nangyayari to, na feeling ko talaga may mangyayaring masama once na i-click ko yung start.
You know, creepy fonts and all that
I sighed bago sinara ang laptop. Tumayo ako at pumunta sa kusina para maghanap ng pagkain, as always, at pumunta sa sala.
As I'm munching down my food, di ko mapigilan isipin yung sa Grim. Something is telling me na pag sumali ako don, mapapahamak ako or yung mga tao sa paligid ko. Pero baka guni guni ko lang. O baka totoo nga.
O baka gutom ka lang talaga selp
I sighed. Pang ilan na ba yun ngayong araw? Nakakadami na ata akong buntong hininga. Kasi naman, bida bida kasi yang si Dianne nakakabuyset.
matapos kumain, bumalik na ako sa kwarto at nag surf nalang sa internet para mejo mabawasan ang boredom ko. Mamaya pa kasing hapon yung pasok ko, kaya naman wala talaga akong magawa ngayon. After watching a few cat videos,tumayo den ako at nagpasyang lumabas ng bahay. Baka magkaugat na ako pag di pa ako umalis sa kwarto ko, mahirap na.
Kinuha ko ang cellphone ko at tinawagan si Frey.
"This is Frey Gatchallian, sino ka? "
"May pa english pa talaga Frey?" nakataas ang kilay na tanong ko. At kahit hindi niya ako nakikita, alam kong naiimagine na nya ang mukha ko na nakataas ang kilay.
"Shempre, para kunwari sosyal" sabi niya.
"Sosyal nga di naman kinacrushback" sabi ko sakanya sabay mahinang tumawa para di niya masyadong marinig.
"Sige patayin ko na yung tawag salamat sa lahat"
"Gaga di mo ko jowa" sabi ko sakanya at nakangiting sinara ang pintuan ng bahay.
"Punyetang to. Bakit mo ko tinawagan? " sabi nya. Tumingin muna ako sa gilid ng bahay namin at napansing may parang nakatingin sakin. Nawiwirduhan akong umiwas ng tingin at pilit na hindi nalang intindihin yung nakatingin kahit naiilang na ako.
"Na miss kita" sabi ko habang unti unti nang naglakad paalis don
