Sabah annemin sesiyle uyandım kalkmam için bağırıyordu of anne bugün cumartesi ve ben uyumak istiyordum neyse daha fazla zorlamayıp kalktım odamdan çıktığımda annem kahvaltıyı hazırlamıştı ve ekmek almam gerekiyordu tek çocuk olmanın sıkıntısı buydu işte her ayak işini sen yapıyordun neyse banyoya gidip elimi yüzümü yıkadım ve odama gidip üstümü giyindim giyinmekten kastım gri dar bi eşofman üstüne beyaz v yaka bi tişört topuz ve dağınık bir saç işte benim özüm buydu keşke hep böyle dolaşabilseydim neyse spor ayakkabılarımı giydim ve bakkalın yolunu tuttum o da neee adamın biri (poyraz) bakkalın yanında oturmuş hararetli bir şekilde telefonla konuşuyordu off ya olamazdı bu bu hal beni görmek isteyeceyi son halim olabilirdi hiç ona bakmadan en hızlı adımlarla bakkala girdim aslında bakarsanız beni farketmişti çok utanıyordum hele dün ki tokattan sonra çook niye böyle bir saçmalık yapmıştım bilmiyorum 😣 neyse ekmeği aldım ve telefonla konuşuyormuş gibi yaparak bakkaldan çıktım fakat arkamdan beste diye bağırmıştı ben ise ona hiç bakmadan eve gittim kahvaltı felan ettik ve ben odama gidip yatağıma uzandım kahvaltıdan sonra uzanmak en büyük zevkimdi fakat o lanet telefonum tam huzur bulduģum anlarda ötmeyi başarıyordu elime aldım ve o da ne eylülden 10 cevapsız arama ve bir sürü mesaj tabiki kız çok merak etmişti ve saatlerce benimle konuşmak için can atıyordu onu aradım ve olan herşeyi anlatım şok olmuştu tokat atmama koluna girmeme hepsini tekrar tekrar anlatmamı istiyordu her neyse herşeyi ona tekrar özetledim sonra o bana ne dedi peki yoldaş eylülü arayıp benim hakkımda herşeyi anlatmasını istemişti şok olmuş ve korkmuştum neydi ki bu şimdi neden böyle birşey yapma gereği duymuştu benden ona neydi ki off içimi mütiş bir korku kaplamıştı mahallenin en pis çocuğu beni mı araştırıyordu yani onu da geçtim 2 alt komşumuz Yoldaşın halasıydı ve onlar bile onu pek tasdik etmezdi her neyse bu güzel cumartesi mi bunları düşünerek harcayamazdım Eylülü aradım birşeyler yapmak için fakat o ailesiyle çoktan plan kurmuştu bile bende sınıftan birkaç kişiyi aradım ve buluşmaya karar verdik güzelce hazırlanmak ve günümün harika geçmesini istiyordum öncelikle gidip duşumu aldım daha sonra altıma siyah dar dizleri yırtık bir kot giydim üzerine yarım siyah beyaz çizgili bir swit giydim ve hava biraz serin olduğu için yanıma siyah deri ceketimi aldım saçlarımı düzleştirmiş ve hafif makyaj yapmıştım evden çıkarken anneme kocaman bir öpücük verdim ve sırt çantama anahtarımı atıp evden çıktım arkadaşlarımla genelde buluştuğumuz tatlı bir kafe miz vardı ve yine orda buluştuk aslı berk hande oturmuş oğuzun gelmesini bekliyorduk neyseki o da gelmişti sohbetimizin yanında kahvelerimizi yudumluyorduk ve sonra ben lavobaya gitmek için izin istedim telefonuma bakarak lavobaya doğru yürüyordum ki bir anda kaya gibi bir şeye toslamamla yere savruldum canım telefonumda elimden uçup gitmişti çarpmanın etkisiyle biraz afalladım ve karşımda iyi misin birşeyin varmı canım çok acıdımı gibi bir sürü laf sayan bir erkek vardı ve kafamı kaldırmamla bu kişinin Yoldaş olduğunu fark ettim ve açıkçası biraz panik oldum elimden tutup beni kaldırdı ve telefonumu alıp bana verdi bir anda o gün ki gibi bana iyice yaklaşarak dikkatli olmalısın telefonuna değil önüne bak dedi yanlız o kadar yakındı ki nefesi kulağımı gıdıklıyordu ne diyeceğimi bilemedim sonra bana baktı ve görüşürüz dedi hiç birşey diyememiştim öylece dikilip duruyordum daha sonra kendimi toparlayıp lavobaya girdim üstümü başımı düzeltim az önce ne olmuştu öyle bu gerçek miydi hiç bir zaman dışarda görmediğim çocuğun sürekli geldiğim mekanda ne işi vardı düşüncelerimi topladım ve kendime geldim tekrar arkadaşlarımın yanına dönmem gerekiyordu lavoban çıktım masaya doğru yürüyordum o da ne lanet olasıca hemen yan masada oturuyordu ve benim oturduğum yerle onun oturduğu yer karşı karşıyaydı gözlerini üzerimde hissedebiliyordum yerime oturdum Yoldaşın yanında Egemen de vardı ve bana bakıp gülümsedi bende ona bakıp gülümsedim sanırım aralarında tek sevdiğim Egemdi her neyse biz konuşuyorduk fakat bir gözüm çaktırmadan hep Yoldaşdaydı sürekli bana bakıyor her hareketimi kolluyordu ve cidden bundan çok rahatsızdım neyse arkadaşlarla kalakmaya karar verdik hesap felan derken bir sonraki durak sahildi ve sahilde de biraz vakit geçirdikten sonra ayrılmaya karar verdik ben onlardan bağımsız eve tek başıma yürüyerek gitmek istedim ve öyle de yaptım kulaklıklarımı taktım yürüyordum fakat telefonum çaldı arayan numarayı tanımıyordum nedense açma gereği duydum alo kimsiniz dedim karşımdaki Yoldaştı bana sana telefonumu kaydet demiştim dedi bende unutmuşum dedim sinirli bir ses tonuyla unutma dedi neden böyle sert tepkiler veriyordu anlayamıyordum nerdesin dedi bende bu seni ne ilgilendirir dedim neydi bu bana yardım etti diye şimdi kölesimi olmuştum sonra sakin bir sesle arkadaşlarından ayrıldın mı dedi bende evet dedim o zaman nerdesin söyle seni eve bırakayım dedi bende gerek olmadığını söyledim sonuçta kendim eve gidebilecek kadar büyümüştüm fakat beyefendi ye söz geçmiyordu her neyse fazla uzatmadan bulunduğum yeri söyledim ve yarım saate yanıma geldi ben şimdi ne konuşucaktım en iyisi susmayı ve yüzüne hiç bakmamayı tercih ettim öylece sahil boyunca yürüyorduk daha sonra telefonumun titremesiyle ilkindim bir mesaj vardı hemde kimden tahmin edin Poyrazdan nerdesin konuşmak istiyorum yazmıştı bu ne saçmalıktı acaba herkesin bir anda benimle ilgilenesi mi tutmuştu müsait değilim işlerim var yazdım,ona hala sinirliydim aradan bi 10 dk geçti geçmedi Yoldaşın telefonu çaldı işte şimdi ne yapacağımı bilmiyordum neden mi onu arayan Poyrazdı ve Yoldaş ona benimle olduğunu söylemişti anlıyacağınız yalan söylediğim ortaya çıkmıştı Yoldaş telefonu kapattı ve ardından bana mesaj geldi ne güzel işin varmış öyle çok meşgulsün. Poyraz trip felan mı atmıştı bana mı öyle gelmişti her neyse sonunda Yoldaş sessizliği bozdu ve bir şeyler içmek istermisin dedi kısa ve net bir şekilde hayır dedim eve gitmek istiyorum artık yorulmuştum ve saat çoktan 9 olmuştu Yoldaş kaşlarını çattı ve neden dedi saat 9 ve çok yoruldum artık eve gitmek istiyorum dedim ne dese beğenirsiniz tamam ufaklık ne ufaklık bana ufaklık ne yani 18 yaşındayım nerden ufaklık oluyorum acaba ona sert bir bakış attım oda alamış olacak ki alaycı bir şekilde pardon dedi çok sinir olmuştum bu yol ne kadar uzundu böyle ya da bana öyle gelmişti sıkılımıştım ve telefonumu kurcalıyordum o sırada Yoldaş beni kedine çekti işte yine başa dönmüştük beni o kadar sıkı tutuyordu ki bedenlerimiz yine birbirine yapışmıştı ben donmuştum ama Yoldaşın bağrışlarıyla ilkildim bisikletli birine bağırıyordu sanırım yine telefona dalmış ve önüme bakmamıştım off Yoldaş biranda beni bırakıp bisikletliye doğru hızlı adımlarla yürüdü evet yine kızmıştı hemen kolunu tutum fakat elini bir anda çekmesiyle ellerimiz buluştu sanki elektrik çarpmıştı bedenimi o da şoka girmiş olacak ki hemen arkasını dönüp bana baktı bisikletli de fırsattan istifade kaçmıştı biz hala el ele tutuşuyorduk ve ben bir anda kendime gelip lütfen yapma boşver gitsin zaten bir şeyim de yok dedim gözleri parlıyordu zaten kaçtı dedi bu konuşmaları yaparken hala el ele tutuşuyorduk ve elimi çok sıkı tutuyordu ve ben ona bakarak acıyor dedim sanırım anlamamıştı öylece suratıma bakıyordu ben daha yüksek bir sesle Yoldaş acıyor dedim duyup ellerimize baktı ya dedi ve bir anda elini çekip çok pardon dedi bende önemli değil dedim fakat içimde garip bir his vardı ne olmuştu öyle neyse bana evin kapısına kadar eşlik etti sanırım gidebilirsin artık demesem sabaha kadar orda bekliyebilirmiş gibi duruyordu ne olmuştu bu çocuğa eve geldiğimde saat 11 di aşırı yorgundum pijamalarımı giydim ve olanları düşünürken kendimi uykunun sıcak kollarına bıraktım.
