D.O Kyungsoo Ölmek İstiyor👑(OneShort)

tetiğe birlikte basıyoruz

Korkuyordun biliyorum
Artık hiç bir şey hissetmiyoruz ama
İkimizde deliler gibi sırayla korktuk
Delilleri yok ettiğinden emin değildin, güvende değildin. Öldüğümden beridir seni izliyorum. Benim ölü yüzünü aklından atamıyorursun, kim jongin değil mi?
     Belki nefret etmiştim ama boyuna da düşündüm seni, kendi kendimi aldatmak gibiydi; aslında kötü değildi diyorum
Senin için geldiğimi hissediyorsun
Normalde benden korkman çok yersiz
Ben belki de senin vicdan azabinim
Eğer bir suç işlemediysen
Ama sen suçunu çok iyi biliyorsun
Günahlarını işlerken senin yanındaydım
    Tamamen istisna olarak ilk kez toprak, aldığını geri verdi

    .   2 yıl önce kafede oturmuş kitap okurken seninle gözlerimiz buluştu. çok  güzeldi değil mi?Biraz konuştuk
       Bir erkekten hoşlanmak hata degildi ama sende bir erkektin. Ve yaşadığımiz  yer, bu tür davranışları hoş karşılamıyordu. Bana  asla ulaşamazdın değil mi?oysa çok daha farklı olabilirdi her şey
           Dışardan biri yüzünde ki bakışı masum bir etkilenme sanabilirdi. Ama ben dışardan bakmıyordum. Beni kafeden çıkınca takip ettin değil mi? Evet ettin, hatta evime kadar. Hep takip ediliyormuşum hissi bu yüzdendi.
Ertesi gün ve öbür gün tamı tamına bir hafta, sonra bir gün geri dönmedin.
Hazırlıklıydin yanında kelepçeler, ipler vardı
Bana vurdun,
Bana zorla dokundun, yoksulluğunun tüm hiddettini benden çıkardın
Sana dur diye yalvardım üstelik,
İğrençsin
Ne yaptığını fark ettiğindeyse sulu gözlerimiz yeniden buluştu
Göz yaşlarını silip elindeki çekiçle bana vurdun
Ben daha yere düşmeden ölmüştüm.
Kayıp dosyasında kaldım bir süre sonra da kapattılar. Ben öldüğümle kalmıştım.
Gerçekten hissettim her ölüm erken ölümdür
Mezar taşımı gördüm ayna gibiydi
Ayna gibiydi, yüzümün yarısını gördüm.
Beni arka bahçene gömerken de çok yoruldun değil mi? Tabiki yoruldun.
     2 yılda 13 ev değiştirdin.  Şimdi de  gecenin koyu karanlığıni delip geçen monitörün ışığını ve onu bloke eden kafanı görüyorum. Eğer sana kendimi göstermeseydim hala hiç kimsen yok sanmaya da devam edecektin.
     Sabah aynada kendine bakarken arkandan sana bakan benimle karşılaştın
Bloke edilmiş ölü yüzümü gördün, yüzümden beklemezdim bunu,
Beni görünce düşündüğün şeyi biliyorum.
Beynin bir cümle ile aydınlanıyor Bunu hakettigini düşünüyorsun.
İlk önce tahta zemindeki seslerle başladı
Sonra bir gün yine aynı kitabı okurken yatak başlığında ki beni gördün
          Gecenin karanlığında biliyordum ki sadece kafamın dış çizgisini gördün.
Hangi kitabı okuduğunu merak ediyorum ama ölülerin okuma yetisi yoktur.
Konuşma yetilerini yitirdikleri gibi okuyamazlarda da
Kapağına bakınca kafede okuduğun kitabı hatırladım
         Bana gitmem için bağırıyorsun, birkaç kitap fırlatıyorsun ama ben ruhsuz gözlerimi sana dikmiş sadece bakıyorum. Orada öylece dikiliyorum. 
Musaalat olamayan bir canavar gibiyim
Sıkıcı bir korku filmi gibi
Ama ne zaman seni gece korkutmak istesem
Uyandirmalara kıyamıyorum
Her gece ağlıyorsun, dudakların titreyerek 'affet' diyorsun
Ama kalmak benimde elimde olan bir şey değil. Gitmek istesemde gidemiyorum artık.
       Bu son günlerde de neşeli bir ruh halin var sanki
Artık bana alıştığın için böylesin sanmıştım
Yavaşça yaklaştin ve beni öptün
Güldüm, ağlamak istiyordum aslında
Tıpkı bulutlar gibisin artik
Yıldızlara basıyorsun, yıldızlara dokunarak yürüyorsun
Yıldızlar ayaklarımıza dizilmiş
Çünkü az önce yağmur yağmış
Tıpkı bulutlar gibi
Ağlayabilmek için de yağmurları bekliyorsun
Fark ediyorum ki bu gülümsemelerin bir nedeni var
İntihara meyilli insanlarda olduğu gibi
Kararını verdin ve
Acı bitti
Ölüm hissedilmek istiyor
        Şimdi silahını şakağına dayamışsın
Tetiğe birlikte basıyoruz
Öldükten sonra bile seninle olacağım.

   Sonra okuduğun kitap aklıma geliyor
Şizofrenlikle ilgili olan kitabın
   Hep okuduğun kitabın