love, moonlight: varchie

3

Veronica, mesajlar kısmına girip kimden geldiği belli olmayan o güzel cümleleri okuması için telefonunu Betty'nin önüne ittirdikten sonra içindeki huzursuzluğa anlam vermeyerek oturduğu yerde kıpırdandı. İnsanlar bunu neden yapıyordu? Babasının işlediği bir suç, onun sorumluluğunda değildi. Birilerinin onun hakkında fısıldaşıp durması zaten yeterince rahatsızlık vericiydi. Bir de şimdi bilinmeyen numara çıkmıştı başına. Bu kadar abartmalarına gerek yoktu. ''Belki de gerçektir.'' diye mırıldandı Betty alacağı tepkiden korkarak ama beklediği gibi olmadı.

Bunu o da düşünmüştü ancak bir yıl olmuştu o buraya geleli. Ona ilgi gösteren herhangi biri olsa hemen fark edilirdi. Anlaşılacağı üzere Lodge ailesi Riverdale'de pek de sevilmiyordu. Cheryl, iki genç kızın da tanımadığı sarışın bir çocukla olan konuşmasını bitirip yanlarına oturdu ve sohbete dahil olmak için neler olduğunu sordu. Veronica gülümsedi. Bütün bunlara rağmen, yine de her zaman onun yanında olup, kalbini sıcacık eden arkadaşlara sahipti. Onu özel kılıyordu bu. Archie ve Jughead ileride olmalarına rağmen görülebiliyorlardı. Şakalaşarak onların oturduğu masaya doğru geliyor, şen kahkahalar atıyorlardı.

Cheryl, Betty'nin ona gösterdiği konuşmaların ardından küçük bir kahkaha attı. Ardından yakın arkadaşının beline, arkasından sarıldı. ''Tanrı aşkına, küçük Veronica'mızın bir aşığı var. Bu harika.'' Genç kız gözlerini devirdiğinde Archie ve Jughead masaya ulaşmıştı.

''Belki de,'' diye düşündü Veronica. ''Belki de beni de gerçekten sevebilecek biri vardır.''

Archie ve o, göz göze geldiler.

İkisi de birbirine gülümsedi.