Hatırlanılmayan

Bebeği elinden aldım hızlıca
"Bıraksana o benim" diye bağırmayı ihmal etmemiştim. Ve devam ettim. "Hem sen arabalarınla oynasana"
"oynamak için almamıştım ki senden, kafasını kopartacaktım."

Çığlık atarak yanından kalktım koşmaya başladım, arkamdan geldiğini anlayınca hızlandım. Ayağımın takılması sonucu ıslak çimenlerin üstüne yüz üstü düştüm.

Çınar karşımda durmuş kahkaha atıyordu. Çok kızsam da öfkem yerini yavaş yavaş kahkahalara bırakıyordu.

Gülüşlerimiz durmuyordu susmaya çalıştıkça daha da gülüyorduk.

"Hazal çok salaksın" dedi kıkırdamalarının arasında. Gülmekten yaşaran gözlerimi elimin tersiyle silerken ayağa kalkıp,
"Sen de az değilsin yani." dedim sarı saçlı bebeğimi de alıp evime doğru ilerledim ardımda kalan Çınar bana meraklı mavi gözleri ile bakıyordu.

Gülümseyip "Hadi Çınar sen de gel annem kurabiye pişirmişti." dedim, hiç düşünmeden bana yetişti beraber içeri girip mutfağa gittik. Sandalyeden birine oturmaya çalışıyordum ama çok yüksek olduğu için becerememiştim. Çınar hemen gelip yardım etti, sandalyeye iyice yerleşip annemin kurabiyeleri ve sütümüzü getirmesini bekledim. Bu sırada Çınar hiç yardım almadan kendi kendine sandalyeye çıkmayı başarmıştı. Şaşkınca onu izledim, o bunu farkedip bana bakıp gözlerini kısarak gülümsedi.

Kurabiyeleri yiyip çizgi film izlemek için salona geçmiştik. TV'de Tom&Jerry vardı. Sessizce bitene kadar seyrettik. Çınar tüm gün benimleydi bu beni çok mutlu etmişti daha önce hiç beraber bu kadar vakit geçirmemiştik benim Çınar'dan başka arkadaşım yoktu ve o yokken kendimi çok yalnız hissediyordum.

Evin sessizliğini kapı zili bozmuştu. Koşarak kapıyı açtım. Kapıda Çınar'ın annesi Meltem abla duruyordu omzundaki valiz dikkatimi çekmişti.

"Tatile mi gidiyorsunuz Meltem abla?" dedim merakla.

"Evet tatlım, bir süreliğine tatile gideceğiz biliyorsun canım 1. Sınıfa başlayacaksınız değil mi? İşte bu yüzden Çınar'ın biraz eğlenmeye ihtiyacı olduğunu düşündüm."

"Ama meltem abla, okulların açılmasına çok az kalmış, annem öyle demişti."

"evet tatlım ama yetişmeye çalışacağız."

Arkamda duran Çınar gelip bana sarıldı

"Çabuk dönün Çınar." dedim yaşlı gözlerimle.

Ve valizleri ile birlikte arabaya binişlerini izledim...

3 Ay Sonra

"Anne," dedim gözyaşlarımın arasında, pencereden dışarıyı izliyordum. "Çınar hala dönmedi hani onunla beraber gidecektim okula? Neden hala gelmediler?"

Annem yanıma gelip göz yaşlarımı sildi. Beni kucağına alıp odama çıkardı. Yatağıma yatırıp üstümü dikkatlice örttü baş ucumdaki gece lambamı açtı

"Üzgünüm tatlım, çok üzgünüm." dedi. Odamdan çıkarken ışığı kapattı.

Şimdi odam da sadece ben, zıpzıp tavşan, gece lambası ve camıma vuran yağmur damlaları vardı...