"Kim Taeyon Shi..."
"Aww... မင္းကိုး...
ဘာလာလုပ္ျပန္ၿပီလဲ..."
"ကြၽန္မဘာသာကြၽန္မ ဘာလာလုပ္လုပ္ေပါ့..."
"ၿပီးတာပဲ... ငါဒီမွာ ကေလးေတြကို စာသင္ေနတယ္...
ဝင္မ႐ွဳပ္နဲ႔..."
"ကြၽန္မဘာသာ ပ်င္းလို႔ ထြက္လာတာ...
႐ွင္စာသင္တာကိုလည္း မ႐ွဳပ္ပါဘူး...
အဲ့စာေလာက္မ်ား ... ဟြန္းးးးး "
"အဲ့စာေလာက္မ်ား ဆိုေတာ့...
မင္းက စာတတ္လို႔လား..."
"တတ္တာေပါ့...
အဲ... မဟုတ္... မတတ္...
မတတ္ပါဘူး... အိမ္မွာ အေဖ စာဆိုေနတာေတြ ၾကားဖူးတယ္လို႔ ေျပာတာ..."
ဂ်ိဳဆြန္းေခတ္က ေတာ္ဝင္မ်ိဳးႏြယ္မ်ားမွ လြဲ၍ သာမန္မိန္းမမ်ား စာသင္ခြင့္မ႐ွိ....
ေယာက်ားမ်ားသာ စာသင္ခြင့္႐ွိသည္...
"ေအး... ေအး...
ငါ စာဆက္သင္လိုက္ဦးမယ္..."
Taeyeon ကေလးေတြကို စာဆက္သင္ေနေတာ့ Mi Young တစ္ေယာက္တည္း ဘာလုပ္ရမွန္းမသိ...
နန္းေတာ္ထဲမွာ ပ်င္းလို႔ အျပင္ထြက္လာပါတယ္ဆိုမွ...
ခုလည္း ဘာထူးလည္း... ပ်င္းေနတာပဲ....
ဘာမွလည္း လုပ္စရာမ႐ွိ...
ဟိုေတြး ဒီေတြးနဲ႔ ေနာက္တစ္ပတ္ဆို သက္ေတာ္ေစာင့္ေတြ ေရာက္လာေတာ့မွာကို ေတြးၿပီး စိတ္ညစ္မိသည္...
စိတ္႐ွဳပ္႐ွဳပ္ႏွင့္ ေ႐ွ႕က ျမက္ပင္ေတြကို ကန္ထုတ္ပစ္ေနမိသည္...
"ဟိတ္...
ဘာလို႔ ဟိုကန္ ဒီကန္ေတြ ကန္ေနတာတုန္း..."
"စိတ္႐ႈပ္လို႔...
႐ွင့္ကေလးေတြကို စာဆက္မသင္ေတာ့ဘူးလား..."
"ငါ့ကေလးေတြ မဟုတ္ပါဘူး...
သူမ်ား ကေလးေတြပါ..."
"အင္းပါ... အဲ့ သူမ်ားကေလး... ႐ွင့္တပည့္ေတြကိုေျပာတာ..."
"စာေရးခိုင္းထားတယ္ေလ...
ငါမင္းကို ေမးစရာေတြ႐ွိတယ္...
မင္း ေျဖလို႔ရရင္ ေျဖေစခ်င္တယ္..."
"အြန္းးးး ေမးေလ..."
"မင္း ငါတို႔နဲ႔ လာလာေဆာ့ေနတယ္...
မင္းနာမည္ Hwang Mi Young ဆိုတာရယ္...
နန္းေတာ္နားက ရြာမွာ ေနတယ္ဆိုတာရယ္ကလြဲလို႔ မင္းအေၾကာင္း ငါ ဘာမွ မသိရဘူး...
မင္းအေၾကာင္း ငါ့ကိုေျပာျပ..."
