Susmak.Bu dünyada çoğu insanın yapmaktan vazgeçmediği şey.Susmak.Her ne kadar konuşmak istese de buna mahkum edilip yapmak zorunda olduğu bir eylem.Evet bazı zamanlar susmak konuşmaktan daha önemlidir.Peki ya susmaya tutsak edildiysen ?Bağırıp çağırıp boğazın ağrıyana kadar kendini ifade etmek istesen de boğazına bıçak kesiği gibi saplanan o acı yüzünden konuşamıyorsan? Ya da konuşsan da kimse seni duymuyorsa? Sadece acı acı dudaklarından çıkan o duyguları , kelimeleri, cümleleri telaffuz etmeye çalışıp sonunda hiçbir şey olmuyorsa.İşte o zaman susmaya mahkumsun.Susmak seni bir hapishanede yalnız bırakmak gibi değildir bir sevdiğinin öleceği haberini alıp için içini kemirse de izlemekten başka yapacağın bir şey olmaması gibidir.Dışarıdan susmuş gibi görünsen de o acı birikmiş,kanayıp kuruyan kalbini susturamazsın.Bir türlü kalbini susturamayan insanlar bu suskunluğu verdiği tepkiler ve yaptığı davranışlarla belli eder.Peki ya tepkisiz insanlar? Evet en çok onlar susarlar konuşmak istemediği için değil, susmaya mecbur ve mahkum edildikleri için.Mutluluk bir balon gibidir uçtuğunda yakalayamazsan bir daha eline geçmez derler ama bilmezler ki o balon gökten geri de gelebilir.
Evet bu kitabımda suskun bir kızın hikayesini,hayatındaki değişimini ve suskunluğun zincirlerini kırışını okuyacaksınız.Takipte Kalın :)
