Okul hayatımda hep ezik olarak görüldüm. Kimseye sesimi çıkaramadım. İlkokuldayken "5. sınıfta böyle olmayacağım" demiştim. Ama nafile. Evde deli dolu çılgın kız. Dışarda pısırık. Kendime hep kızıyordum. İnsan değişmeyince değişemiyor. Ama bu olay ileride başıma bela olacaktı. Neyse şimdi şu ana dönelim. Kütahya lisesinde 2. sınıfım. Puanı düşük ama 30 puan yüksekle nakil oldum. Lise ortamı çok farklı sessizsen bile dişini göstermen gerekiyor. Sessizin üzerine gidiliyor. O yüzden değişmeye mecburdum. Neyse bu kadar nasihat şimdilik yeter.
Saat 7.00 3 aylık yaz tatilinden sonra sabahın 7 'sinde kalkmak çok zor oluyor. Her zamanki okul klasiği gibi kahvaltı yapıp hazırlanıp çıktım. Maalesef ki okula otobüs kullanarak gidiyorum ama rahat oluyor.
