KALBİM KALBİN OLSUN

Kazım'ın Hikayesi...

Herşey çok ani gelişmişti.
Yarın sınavım vardı ama beni kurtaran bir çocuk kapıda babamın onu çağırmasını bekliyordu.babam en sonunda çocuğu çağırdı.
"Merhaba genç sen kimlerdensin kimsin anan baban kim"
Babam nefes almadan herşeyi çocuğa sormuştu çocuk tabiki biraz afalladı.
"Merhaba amca ben Kasım 18 yaşındayım.
"Kimsin anan baban kim.
Çocuk biraz Durdu ve başını öne eğdi.
"Benim annem babam küçükken oldu ben de Oray'ı hep evim gibi gördüm ve orada yaşamaya başladım.kızınızın seslerini duyunca yardım ettim hepsi bu kadar.
"Cok üzüldüm genç Allah rahmet eylesin.
"Saolun
"Şimdi ne yapacaksın nerde kalacaksın yine Oray'a mı gideceksin
"Başka çarem yok be amca akrabalarım ben yetimim ve öksüzüm diye beni yanlarına almak istemediler ben de tek çareyi sokaklarda buldum.
"Babam hüzünlü bir sesle Nasıl oldu Nasıl öldüler diye sordu
"Çocuk ağlamaklı bir sesle; her pazar olduğu gibi pikniğe gidiyoduk babam sarki açmıştı ben de ses açmasını istemiştim babam olmaz demesine rağmen ses ses diye muzmızlandım babam da dayanamayıp açmişti. Annem neşeli bi şekilde şarkıya eşlik ediyor ben ise arkada oynuyordum ses yüksekti. Ters yönden gelen bir araba bize doğru geliyordu babam cok endişelendi arabayı sağa sola oynattı ama ne çare kendimizi çoktan bir uçurumun kenarımda bulmuştuk düşmemiştik ama arabanın ön tarafı uçurumdaydı çok korkuyordum babam birden haraket etme dedi ben kıpırdadıkça Araba biraz daha haraket ediyordu yavaş yavaş sırayla inmemiz gerekiyordu babam önce sen in Kazım dedi ben hayır baba ben inemem dedim babam o sırada bırden Durdu haraket etmiyordu hıçkıra hıçkıra ağlamaya başladım uyudu sandım ama kalp krizi geçirmiş annem babama baktı ve o da ağlamaya başladı ben "BENİM YÜZÜMDEN" oldu diyerek ağlamaya başladım eğer babamın sözünü tutsaydım böyle olmazdı.annem oğlum yavaş yavaş in dedi bu sefer zorla da olsa tamam dedim cok yavaş bir şekilde inmeye başladım araba sallanıyordu ben tam indikten sonra annem de kapısını açtı Nasıl inecekti sadece 5cm vardı uçuruma annem bacagini attı sonra araba birden haraket etti annem Durdu ama ne çare kalan tek şey annemin kopan bacagi kalmişti yine herşey "BENİM YÜZÜNDEN " olmuştu belki ben ağlamasaydım belki anneme destek olsaydım bunlar başımıza gelmeyecekti. Uçurumun kenarımda bir ben kalmıştım öylece arkalarından bakakaldım. Kimse yardım etmemişti bize belki arkamızda 50 kişi vardı sonra uçurumun kenarına gidip hıçkıra hıçkıra ağladım birden kendimi de atmak istemiştim ama olmadı onların emanetine kendime bunu yapamadım sonra bir yere gidip oturdum kendi kendime bağırıyordum Anneeeee babaaaa herşey benim yüzümden oldu diye size sahip çıkamadım yapamadım olmadı anneeeee ben sensiz yapamam olmaz ben senin en kıymetlendim hani neden beni bıraktın neden beni neden ben seni istiyorum annem Babamı seni ben tek yapamam bu koca dünyada hani siz yaşlanınca ben bakacaktım size ama siz şimdi yoksunuz yok hani benim düğünümü görecektiniz torunlarını sevecektin ama şimdi sen yoksun gittin annem senden sadece bana kalan bi kopuk bacağın kaldı canımmm annnneemmm diyip ağaçlara herşeye vurdum babammm Can'ım ben senin aslanındım hanı Noldu şimdi ben Aslan değilim Aslan'lar güçlü olur Korkmaz'lar ama ben korkuyorum baba ben korkuyorum sen bana korkmamayı öğretmiştin ama korkuyorum ben babam ben sana simdi baba babamm diyemicekmiyim neden baba ben seni gömmek istemiyorum atmıyalım baba üstüne toprak gömmeyelim seni sen yine bana bisiklet öğret kız birlikte gülelim birlikte ağlayalım ama gömmeyelim sizi ben sizsiz yapamam beni yalnız bırakmayın. baba diyerek her şeye vurmaya başladım daha 14 yaşındaydım herşey çok ani oldu dememle yine ağlamaya başladı kazım
Babam annem abim hepimiz hem ağlıyor hem de kazıma destek olmaya çalışıyorduk. Babam
"Kazım artık bizim iki çocuğumuz degil 3 çocuğumuz var artık sen bizimle kalacaksın artık sen de bizim bi oğlumuzsun annen ve babanın emanetine biz sahip çıkacağız tamam mı anlaştık
"Çocuk birden susutu ne diyeceğini bilemedi sadece kafa salladı ve babama sımsıkı sarıldı. Ve teşekkür etti sonra annem yemek hazırladı yemek yedik ama ben bir şeyi unutmuştum yarınki sınavımı birden
"EYVAHHHH
Diye çığlık attım herkes panik oldu Noldu dediler
"Sınav yarın benim sinavım var hemen dinlenmeliyim.
Sabah kalktığında gözlerim şişti ağlamaktan diyerek yüzümü yıkayıp kahvaltıya indim herkes yerleşmiş beni bekliyordu son 2 saat vardı sınava hemen kahvaltımı yapıp yukarı hazırlanmaya çıktım elbisemi giydim şalımı bağlayıp hemen aşagiya inip herkesten şans aldım annem babam abim ve Kazım hepsi bana şans dileyip beni uğurladılar babamla okula gittik ve sınıfa girdim

3 SAAT SONRA
Herşey çok güzel geçmişti sınavım bi kaç sorudan emin değildim sadece ama o kadarlık da olsun Can'ım . eve gittiğimde üzgün bi suratla gittim herkes mutluydu beni gördüklerinde annem
"Ne bu kızın hali niye üzgün dedi
Birden herkesin suratı düştü Ben ŞAKAAAA dememle herkes gülmeye başladı annem yine döktürmüştü sofrada hep güldük kasım da düne göre çok neşeliydi ona bi hayat borçluydum....

Arkadaşlar bu bölüm biraz geç yayınlandı ama kusura bakmayın inşallah beğenirsiniz bu bölümü şu andan itibaren konulara daha ayrıntılı giricem çünkü artık asıl olaylar oluşacak beğenmeyi ve yorum yapmayı unutmayın
SAĞLICAKLA KALIN HAYIRLI GÜNLER DİLERİM...🤗