Twin Power #DUTCH

proloog

"Heb je alles meegenomen ? " We staan samen voor de deur, Lisa en Lina zitten samen in de auto aan het huilen en te piepen. "Luuk ?" Hij komt meteen naar buiten gestruikeld met nog wat koffers. Snel legt hij ze in de Flymobile . Onze vliegende auto heeft gelukkig nog genoeg benzine om het land uit te vliegen.

 Snel stappen we allebei in en de deuren sluiten automatisch. "Wat is de bestemming ? " Vraagt de Assistentemobile. "Het land uit vliegen, Daarna kijken we wel. En een beetje tempo graag ! " Zegt Luuk snel. Ik kijk achterom naar de kleine baby's die elkaars handjes zenuwachting vasthouden. Ze zijn gestopt met huilen en kijken bang met hun kleine oogjes elkaar aan. " Niet bang zijn lisa , Lina , Alles komt goed" Ik pak hun kleine handjes vast, Wat moeilijk gaat van waar ik nu zit, Maar dat maakt nu niet uit. Met een gerustellende blik houden ze met bang kijken en sluiten ze na een tijdje langzaam hun ogen.

"We zijn al een tijdje aan het vliegen, Hoelang nog ?' Vraag ik Luuk. Hij kijkt strak vooruit zich en klikt daarna op de assistenteMobile. "Hoelang nog ?" Vraagt hij ongeduldig . " Een uur en 14 minuten en 32 seconden"Antwoord ze . Ik knik zachtjes. De baby's zijn aan het slapen en hebben niks door. Hopelijk komen we veilig aan. Denk ik bij mezelf. Luuk moest me bezorgde gezicht zien want hij pakte mijn hand vast. "Niet bang zijn" Stelde hij gerust "We vlogen altijd zolang , naar australie en New york, weet je nog ? " Zijn zachte stem stelt me gerust. Ik pak zijn hand ook vast. Zijn blik en zijn glimlach maken me blij. Dat hoef ik niet te ontkennen. Ik glimlach terug. Ik schuif dichterbij en leg mijn hoofd op zijn schouder.  

"Bestemming bereikt"  De stem van de assistente klonk moe en geirriteerd . Onze asist heet officiel Number 795 maar wij noeman haar nooit bij haar naam. Op de scherm verschijnt e altijd en dan heeft ze haar  bruine haar in een staart en kijkt e doordingend door haar brilletje. Ik kijk naar beneden. Hoge landschappen schieten weg. Ik hou Line zachtjes vast terwijl Liza bij Luuk zit, Ze hebben net wat gedronken en natuurlijk weer gekrijst en gepiept, Misschien klonk asist daarom zo geiriteerd.

"Laten we landen en kijken of er ergens een BezineFlystation is " Langzaam komt de grond weer tevoorschijn en landen we op de grond. Ik leg Lina weer in haar mand en Luuk doet hetzelfde bij Liza. "Kijk daar !" Ik wijs naar een bordje waar duidelijk "Flystation" Op staat. We slaan een hoek om komen tot stilstand voor de station. Het ziet er verlaten uit maar de licht knippert nog dus er moet genoeg zijn om verder te reizen. "Ik ga kijken, Blijf jij hier bij de twee" Ik knik. Luuk stapt uit en loopt de station binnen en ik kon nog een schaduw van hem zien voordat hij verdween.

Recht naast me zie ik opeens een gedaante lopen. Langzaam zie ik dat het een vrouw is , ze tikt op de ruit, Ik kan haar gezicht niet zien vanwege de zonnebril die ze draagt. "Hey, Asjeblieft help mij, Ik ben verdwaald !  " Zegt ze in het engels. e ziet er niet gevaarlijk uit. Dus ik stap uit en loop naar haar toe. " Hoe kan i-" Ik kon me zin niet af maken omdat ik een harde klap op me achterhoofd voel , Ik val op de grond en alles word wazig, Ik kon nog net een paar woorden horen van wat ze zeggen. "Pak die 2 kinderen en wegwezen hier" Voordat alles zwart word.

"Amber ! Amber wakker worden ! " Ik open langzaam me ogen. Ik kijk recht in de ogen van Luuk. "Wat is er - Lisa , Lina ! " Ik schrik overeind en ren naar de flymobile  en ruk de deur open, Maar ze zijn er niet meer. "Ze zijn weg " Hoor ik de verdrietige stem van Luuk achter me. Me ogen vullen zich met tranen. Waarom ?!