Fancy Guy (HIATUS)

Fancy Guy 2

Enjoy reading guys. :))

***

"Sana makita na kita!"

Bulong ko sabay sipa ng bato sa harap ko. Nandito kasi ako ngayon sa parking lot papunta kong Mall. Natutunan kong maglakwatsa nang dahil sa kanya kasi malay mo makita ko siya o kaya makasalubong, makabungguan, makausap tapos magiging kami tapos magpapakasal kami tapos magkaka-anak tapos... Wait! Sabay shake ng ulo ko. Ano ba yan! Kathryn wake up! Hindi mo pa kilala at hindi mo pa nakikita anak agad?! Aish! Mababaliw na ako.

Nga pala hindi pa ako nagpapakilala. Ako si Kathryn Bernardo. Eighteen years of age. Studying at Woolgather University. May kapatid ako si Ate Erich and I love her sooo much. Siya ang naging Ate at barkada ko. My Mom and Dad love us so much kaya nga hindi na maka-uwi si Daddy dahil sa trabaho laging nasa ibang bansa for his business pero okay lang alam naman namin ni Ate na para sa amin yun eh. Boyfriend?! Na-uh. NBSB ako ng dahil sa kanya. Aish. Ewan ko nga ba.

Thirteen ako noon nung una ko siyang nakita sa magazine. Six years na mula ng mainlove ako sa picture. Hay buhay nga naman.

"Kathryn?!" Napatigil ang pagmuni-muni ko ng may tumawag sa name ko.Lumigon ako sa taong tumawag sa akin.

"Kurt! Uy musta na?" Tanong ko sakanya.

"Eto gwapo padin. Hahah. Ikaw?! Gumaganda ka ah." Sagot niya sabay ngiti. Hay halatang nagpapacute. Eto talaga.

"Hahah. Bolero ka pa rin. Ako?! Ayos lang pero ayaw pa rin niyang magpakita."

"Hinahanap mo pa rin pala yung mahal mong hindi gumagalaw?" Sarkastiko niyang tanong. Hahah. Pagdating talaga dun bilis magbago ng mood nito.

"Eto naman. Mood Swing?! Syempre hindi na. Ang tagal-tagal na nun. 6 years na dre." Okay I lied syempre kapag sinabi kong oo magagalit na naman tong mokong na to. Ah. Kung nagtataka kayo kung sito to. Siya pala si Andrei Kurt Perez. Bestfriend ko nung Highschool. Bestfriend ko pa rin naman kaso hindi na kasi kami masyadong nagkikita e.

"Dapat lang. Oh sige kath. Sa susunod na lang ulit. Hinihintay na kasi ako ni Elle. Ingat ka. Bye."Sinasabi niya yan habang humahakbang patalikod. nagwave na lang ako at ayun tuluyan ng umalis.

Naglibot-libot lang ako ng mapansin kong parang may nagkakaguluhan malapit sa kinatatayuan ko. Lalapitan ko sana pero nagdadalawang isip ako pero wala nacurious ako eh. Eto na malapit na ako. Daniel Padilla?! Sino yun?! Ano kaya yung---

"Aaaaaaaaah.~!!" Ano ba yan makikita ko na siya eh. Hilain ba naman ako. Hila? Wait sinong humihila sakin?! Tinignan ko yung humila sa akin at isang matangkad na lalaki. Wait sino to. Hihilain ko sana yung kamay ko na hawak niya pero ang higpit ng kapit niya eh. Shetness ang sakit na ng pulso ko.

"Hey Mister. Let me go." Sigaw ko habang pinipilit na tanggalin ang kamay ko sa pagkakahawak niya pero hindi siya sumagot at patuloy sa pagtakbo habang hila-hila ako. Nandito na kami sa parking lotpero hindi pa rin humuhinto ang lalaking ito. Pusha! Binuhos ko na lahat ng lakas ko para sumogaw at patigilan tong walagyang lalaking to.

"Hoy! ANO BA?! TIGILAN MO NA ANG PAGHILA SAKIN!" Ayun tumigil na rin sa wakas pero hindi pa rin ako nililingon. Hahah. Siguro nahiya to. Pumunta ako sa harap niya pero nakatungo lang siya.

"Hey, Bakit mo ba ko hinila?" Tanong ko.

"..... " Ba yan wala man lang sagot.

"Hey!" And this time niyugyug ko na siya.

"Wala na ba sila?" Tanong niya pero nakatungo pa rin.

"Huh?" Nagtatakang tanong ko. Sino? Tumingin siya sa likod niya at tumingin sa akin.

"Sorry miss ha. Hinahabol kasi ako nung mga bakla. Hinablot kita kasi---" OMAYGOD! Alam niyo yung feeling na nakikita mong bumubuka yung bibig niya pero wala akong naririnig kundi ang tibok lamang ng puso ko. Pamura ko. PAKSHET.

"Uy! Miss okay ka lang." Natauhan lang ako ng i-isnap niya yung finger niya sa harap ng mukha ko. OMG!! Siya...

"I-ikaw?!" Nauutal kong tanong sa kanya. OHMAYGOD!

**AN:

Who's that guy?!

Hahah. Pasensya ulit kung lame. Hihih. :))

Vote. Comment po kayo kung maganda! Hahah.