PWEDE PA BA?

- 1 -

"Boss, pintawag ka ni Architect Sandoval may papepermahan lang daw."

Tiningala ko ang babaeng kakapasok lang at may dalang mga folders. Tinangoan ko sya at agad na tumayo.

Sinulyapan ko ang mga construction workers na kanina ko pa pinagmamasdan. Lahat sila ay may kanya kanyang gawain. Ang iba'y nagmamasa ng semento, ang iba ay nagpi pile ng hollow blocks at ang iba'y may ibang mga gawain din.

This is one of the biggest project I got. Kaya most of the time, dapat hands on ako. I worked hard for this and ayaw kong masayang lang. I have to protect the name I built.

I've been in this engineering industry for like 6 years. Feels like kahapon ko pa sinimulang tahakin ang landas na'to.

"Engineer Del Rosario, naghihintay na po si Miss Sandoval." saad uli ng mahiyain kong secretary.

Nginitian ko siya.

"No worries, just give me 2 more minutes and I'll be there." sabi ko

Agad namag ngumiti ng may pagaalinlangan ang secretary ko saka bumalik sa loob.

Humigop muna ako sa aking kape saka nagpasyang pumasok na. Nilagay ko ang mug sa hugis ulap na lamesa na nasa tabi ko. Sinulyapan ko muna ang mga construction workers na bala pa rin.

Nagumpisa akong maglakad papasok ng office. Ngiting ngiti ako habang binabati ako ng mga office clerks.

"Good afternoon, sir!" bati ng isang receptionist.

Kininditan ko lang siya at nakita ko pa siyang tumalontalon sa galak.

"Hello Sir! Want some coffee?" tanong naman ni Pam, one of the office clerks in Finance office.

She removed some strands of her hair from her curly hair na tinali sa likod, saka niya ito nilarolaro gamit ang kanyang mga daliri.

Kumawaykaway naman ang mga babaeng nasa lounge. Tinangoan ko lamg silang lahat.

Papasok na ako sa office kong nakangiti pa rin. I gently push the door to do my silent entrance.

"I'd love to but someone's waiting for me in the office. Maybe some other time." I apologized

Pagkabukas ko pa lang agad akong binungad ng aking sekretaryang may binibitbit na mga libro. Nabahiran ko naman ng lungkot ang kanyang mukha.

Tiniaasan ko lang siya ng kilay.

"Sir, a woman named Trixie is calling you since yesterday. Hinahanap ka po."

I close my eyes, trying to remember the unfamiliar name.

"Just blocked her. Wala akong kilalang Trixie.'

Tumango lang siya ng lampasan ko.

I am actually used to it, women who can't control their desires towards me. I noticed them for many times already. They'd ask me out. Invite me to their condo. Offered me any.

Call me heartless. They can't fool me. Hinding hindi ako magpapadala sa mga babaeng yan. I may sound like I'm a woman hater. I may look like a womanizer. But I don't trust them already.

This actually started when....

"Sir, kanina ka pa po hinihintay ni Miss Sandoval? I'm actually not sure with her name. Bago pa po kasi daw siya and sa ibang projects din ho kasi siya na assign." pagpapaliwanag ng isa ko pang sekretarya.

Inayos niya ang kanyang maikling palda gamit ang kanyang kanang kamay habang ang kaliwa ay may hawak na kape.

Pumasok ako sa conference room. I saw a woman with a long curly hair. She's wearing a red blazer. I saw her wearing one of the most expensuve watch. But I can't see her face clearly since she was busy reading some piles of paper.

I cleared my throat that caught her attention.

Inikot niya ang swivel chair to see me.

Kasabay ng pagbaba ng aking baba ay ang kanyang pagsinghap.