Ne yapsam da anlatabilsem sana,
Bu bendeki iflah olmaz bir yara.
Dinlemek isteseydin belki de,
Sana da yetecek yer vardı rutubetten küflenmiş odalarımda.
Gelirdin,
Geçerken uğrardın belki de,
Bir fincan çaylık muhabbet haline..
Baştacı yaptığımız misafirliğe..
Anlamak zor olmazdı o zaman,
İçini yiyip bitiren o merakı gidermenin bedelinin bir fincan çaylık muhabbet olduğunu.
Keşfederdin belki bir kentin kendini gizlemiş, sadece gitmek isteyenlere doğru yolları gösteren en gizli mekanlarını..
Zor olmazdı o zaman bir kadının en dargın hallerini anlamak.
En kırgın..
En saklı kederini, mimiklerinin en derinine gömdüğü..
Anlayabilirdin belki de..
Evet anlayabilirdin,
Bir kadını utandırmanın ne alçakça, ne şerefsizce bir şey olduğunu..
Bir kadın olmanın zorluğunu ülkemde..
Anlayabilirdin..
Bir kadının ancak ve ancak çocuğu tehlikedeyken bir cana kıyabileceğini,
Aynı kadının sırf takdir edilmek, kahraman olabilmek için birini öldüremeyeceğini..
Anlayabilirdin.
İnan zor olmazdı anlamak,
İnan.
Çaresizlikten gitmemiş.. Gidememiş bir kadının o ağır inkar gelinmez kederini..
Ve sen gelseydin...
Gelebilseydin..
Ah be güçlü, yıkılmaz adam!
Devrilmez adam!
Gelebilseydin keşke buralara..
Bir fincan çaylık o güzel muhabbete..
Kentin o en gizli mekanlarına..
Gelebilseydin keşke..
