Bölüm 14

120 13 3
                                    

Ay kızçeler ben geldim 😂😂

Gözlerimi açtığımda yatağımdaydım yanımda ise sandalye de uyuya kalmış kardeşim vardı. Sessizce yataktan kalkıp üzerimdeki örtüyü alıp kardeşimin üzerine örttüm ve odadan çıktım.

Merdivenlerden inerken içerden konuşma sesleri geliyordu annem ve birileri konuşuyordu biraz daha yaklaştığımda diğer seslerin bizimkilere ait olduğunu anladım onlara görünmeden arka bahçeye geçtim salıncağa oturucaktım fakat biri benden önce davranmış.

Salıncakta oturan Jungkook Un yanına usulca yaklaşıp yavaşca salıncağa oturdum ona bakmadan ve içinde hiçbir heyecan olmadan "Buldun mu oğlumu.?." Dedim dedikten sonra Jungkook a baktım Jungkook bana baktı ardından başını eğdi ve geri önüne döndü "Hayır ..." Dedi, ruhsuzluğumu koruyarak "O zaman burda ne işin var?" Dedim Jungkook bir şey demeden önüme geçti dizlerinin üzerine oturdu birleşik olan ellerimi tuttu gözlerinden yaşlar süzülerek "Yuna ben ... ikinizi de koruyamadım lütfen beni affet bu kötü günler de beni yalnız bırakma ... ben çok üzgünüm böyle olsun istemezdim-" sözünü kesen ben olmuştum.

"Ancak bunları diyorsun Jungkook 'Ben özür dilerim, üzgünüm, lütfen beni affet...' senden tek duyduğum bu ama ben senden şu an 'Oğlumuzu buldum." Demeni bekliyorum. Jungkook bak ben sana kızgın değilim kalk o yerden." Dedim o kalkmayınca ben kaldırdım yanıma oturttum ellerini tuttum.

"Bana bak ... ağlama lütfen." Dedim ellerimle gözyaşlarını silip başını kaldırdım. "Jungkook biz iyi gün de de kötü gün de de hep birlikte olucaz diye söz verdik ve ben bu sözü tutamadım..." Dedim başımı çevirdim derin nefes alıp Jungkook a geri döndüm ellerini bıraktım ve iki elimle de yüzünü avuçladım alınlarımızı birbirine deydirdim.

"Hatalıyım üzüntümden dolayı seni kırdım asıl ben senden özür dilerim sen beni affedebilicek misin?" Dedim Jungkook buruk bir gülümsemeyle bana sarıldı ağlamaya başladı ben de Jungkook a sarıldım "Asıl ben özür dilerim bitanem söz veriyorum oğlumuzu bulucam şimdi yanımdasın ya daha da güçlendim seni seviyorum hayatım." Dedi ayrıldık birbirimizin göz yaşlarını sildik ve ayağa kalktık.

El ele tutuşarak içeri girdik girdiğimiz de gözler bizim üzerimizdeydi herkes sevinçle bakarken annemin yüzü düşüktü tam anneme ne olduğunu sorucaktım ki telefon sesi gelmeye başladı kardeşim yanımıza gelip telefonumu bana uzattı "Abla biri arıyor." Dedi hızla telefonu alıp arayana baktım fakat 'Arayan Numara Yok' yazıyordu Jungkook telefonu alıp açtı "Alo?" Dedi.

Ardından kaşlarını çattı bana baktı ben anlamsızca bakarken telefonu hoparlöre aldı telefonda ki konuşmaya başladı.

"Heh afferin Jungkook sana sen çok güzel söz dinliyorsun." Dedi ama bu ses ne erkek sesi ne de kadın sesine benziyordu değişik bir sesti robot ta diğildi neydi bu ses sanırım ses değiştirici kullanıyordu...

Telefondaki tekrar konuşmaya başladı "Oğlunuzu özlediniz mi?" Dedi tam o sırada arkadan Eunho nun sesi geldi "Anne! Baba!" Diyip ağlıyordu Jungkook sesini yükselterek telefondakine konuştu "BANA BAK ONUN BUNUN EVLADI!! EĞER OĞLUMUN SAÇININ TEK BİR TELİNE BİLE ZARAR GELİRSE SANA BU DÜNYAYI DAR EDERİM ANLADIN MI BENİ?!" Dedi ben daha fazla dayanamayarak ağlamaya başladım ve sesim tükenircesine konuştum "Sen kimsin... ne istiyorsun bizden... yeter bırak oğlumu bana geri getir... lütfen ..." Diyerek kendimi yere bıraktım artık dermanım kalmamıştı sadece yalvararak ağlayabiliyordum...

Ayayyaya ben geldim birileri kulağıma Wattpad in yaz tatilinde kullanıldığı kadar şu anda kullanılmadığını ve çoğu kişinin değiştiğini söyledi doğru mu acep???

Tamam arkadaşlar hepimizin okulu var hepimiz meşgulüz ama değişmek nedir? Lütfen duymamış oliim en katlanamadığım şeydir değişmek.

Etrafınızdakileri kurmayın...

Hepinizi çok seviyorum 15 tatilde bol bol bölüm atmak dileğiyle öpüldünüüüüüzzz 😘😘💕💞

Defend You Self ♡ YuKook ♡Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin