เหตุผล (ที่ต้องแต่ง)

98 5 0
                                    

เช้าวันนี้ฉันต้องรีบกลับบ้านด่วน จะอะไรอีกล่ะก็งานแต่งบ้าบอนั้นไง

บ้านบดิน

นี้เป็นบ้านของคุณตาฉันเอง แต่ท่านเสีย
แล้ว ก่อนที่ท่านจะเสียท่านได้บอกกับ
แม่ว่าให้นำครอบครัวของแม่มสอยู่บ้าน
หลังนี้เพราะจะได้อยู่เป็นเพื่อนยาย

บ้านคณยายก็ไม่ได้ร่ำรวยอะไรมากมาย
พออยู่พอกินกันได้ ส่วนพี่ชายของฉัน
ทั้งสองคนก็ออกไปอยู่คอนโด จะกลับ
บ้านแค่อาทิตย์ละครั้งเพราะเป็นกฎที่พ่อ
ตั้งขึ้นเพื่อนให้เราอยู่พร้อมหน้ากัน

"มาแล้วเหรอลูกรัก"พอฉันเข้ามาในบ้าน
ก็เจอคุณแมที่ห้องนั่งเล่นส่วนคุณพ่อคง
จะไปทำงาน

"ค่ะ แม่ค่ะหน..."ฉันยังพูดไม่ทันจบท่าน
ก็สวนขึ้นมาทันที และเหมือนท่านจะรู้ว่า
ฉันคิดอะไรกับประโยคต่อมาของท่าน

"มานั่งข้างๆแม่ก่อนจ้ะ"แล้วฉันก็เดินไป
นั่งข้างๆท่านทันที "หนูจะบอกว่า....ไม่
อยากแต่ง"ฉันพยักหน้าเป็นคำตอบ

"แต่ลูกก็ต้องแต่งกับพี่เขาเพราะว่าแม่
ตกลงไปแล้ว ลูกจะทำให้แม่เสียหน้า
เหรอ" ใช้ไม้นี้อีกแล้วแม่ก็รู้ว่าฉันไม่ชอบ
ทำให้ท่านเสียหน้า

"และอีกอย่างมันเป็นสัญญาระหว่างหนู
กับพี่เขานะ" คุณแม่พูดขึ้น สัญญาอะไร

"สัญญาอะไรคะ ทำไหมหนูจำไม่ได้" ฉันพูดขึ้น ไม่เห็นจะจำได้เลยคุณแม
่หลอกรคเปล่าเนี้ย

"จำได้สิแลก"ห้ะ อะำรอ่ะคุณแม่หมาย
ความว่าไงอ่ะ

"หมายความว่าอะไรคะ หนูไม่เข้าใจ" ไว
เท่าความคิดฉันเลยถามออกไป

"ก็ตอนนั้นหนูยัง 2 ขวบอยู่เลย"ห้ะ
2 ขวบ แล้วไงต่ออ่ะ "พี่เขาก็ 4 ขวบและ
ตอนนั้นนะพี่เขาและแม่ของเขาต้องไป
อยู่อเมริกาชั่วคราวเพราะว่าพ่อพี่เขา
เสียชีวิต หนูรู้ไหมว่าหนูนะร้องไห้หนัก
มากเลยพ่อกับแม่ปลอบเท่าไหร่ก็ไม่
หยุด จนพี่เขาบอกว่าภ้ากลับมาจะมา
แต่งงานกัยหนู และตอนนี้พี่เขาก็กลับ
มาแล้ว ฉะนั่นก็ต้องแต่งเพราะแม่ถือ"
ึคุณแม่ร่ายมาสะยาวเหยียดและพูดประ
โยคบังคับทิ้งท้าย

ม้ดใจนายหน้าโหดNơi câu chuyện tồn tại. Hãy khám phá bây giờ