Evimizin önünde bir basketbol sahası vardı.Oraya gidip bir iki alıştırma yapacaktım.Tabi mübarek çocuk Mertcan gelmeseydi.Onun geldiğini gördüm ve hızlı adımlarla eve yönelmeye başladım çünkü onla takılmak gibi niyetim yoktu ardından beni gördüğünü sezdim öylece bakıyordu bende arkamı dönüp geldiğini görmemiş gibi yaptım ama birazda akıllıydı hani.Bana kaçmana gerek yok dedi.Birlikte çalışırız hem ne olacak ki diye düşünürken kasları aklıma geldi beni yere falan yığarmıydı acaba
Yığardı yığardı ama ben tabi gururuma yenik düşüp kaçmayı değilde dövüşmeyi tercih ettim tabiri caizse :D
Ardından basketbol sahasının tellerinden girerken elim tellerin köşesine sıkışmıştı,kurtarın falan demiyecektim yani.Farkettirmemek için telefonla uğraşıyormuş gibi yaptım.Ama...
-Kime mesaj atıyosun lan !
-Bir arkadaşıma
-Hangi arkadaşın bakıyım
-Ya yürügit sanane,oynuyacaksak takımı kurun geliyorum
dedim ve sıyırdım...Bir süre alıştırma yaptık tabi ben o arkadan arkadan gelen gülüşmeleride duydum gerçekten kötü oynuyordum hani çöpe kağıt atmak gibi kolay değil.Karpuzlama atıyordum bildiğiniz ilk 5'te oynamam imkansızdı.Hoca görse zaten karpuzlama attığımı utanırdı heralde,ama herşey çalışmayla olur,o yüzden çok çalışmam lazım.Benim bi 3'lüğümü görseler şaşırcaklar yani o kadar kötüyüm.Yok ya kötümserim ben,yada kötüyüm bayaa ..
ARKADAŞLAR OKUYUP VOTELERSRNIZ VE TAKİP EDERSENIZ BENI SEVINIRIM YENI BOLUM YAZICAM SINAVLAR FALAN VAR YOGUNUM KUSURA BAKMAYIN ....
SEVGILERLE
TEENERGEN
ŞİMDİ OKUDUĞUN
GÜNLÜK
No FicciónBir liselinin hayatını konu alan bir yazı.Bu liseli kardeşimizin en sevdiği şey günlük yazmak ve yaşadıklarını çoğunu günlüğüne anlatıyor...
