Selam ezgi dedim ve hemen panikle nerde olduğumu sordu. Suan evden çıkacağımı söyledim. Ezgi de okulun girişinde buluşacağımızı söyledi. Ezgi acele etmem gerektiğini ve bana bir şey göstereceğini söyledi. Onu geçiştirerek tabi eminim dedim. Ezgi de inan ya da inanma yenı çoçuk var. Buraya yeni taşınmış ve bizim okula başlıyor. Bende onun üzerine beni meşgul etme ezgi kapatıyorum, görüşürüz dedim ve telefonu kapadım. Apartmandan çıkmadan önce kendime tekrar baktım her ne kadar içime sinmemiş olsa da idare ediyordum. Ezgiyle buluşmak için evden çıkıp hızlı adımlarla ilerledim. Yeni bir okul, yeni kararların zamanı demekti. Bu kararlarda beni çok heyecanlandırıyordu. Bakalım neler olacaktı? Okulun girişine geldiğimde ezgiyi bulamamıştım. Kenardaki bankta oturan kızlara ezgiyi sorduğumda ise kızlar ezginin bir kaç dakika önce basketbol sahasına gittiğini söylediler kızlara teşekkür edip bende basketbol sahasına giderken kendi kendime ama ezgi basketbolu sevmez ki hatta nefret bile eder diyerek gittim.Basketbol sahasına geldigimde ise Ezgi tribünde hoplayarak Galatasaray takımını destekliyordu.İyice kafam karısmıstı cünkü Ezgi Galatasaraylı bile degildi.Galatasaraylı olan bendim.Ezgi ise karsı takımı desteklemesi gerekiyordu çünkü Ezgi Fenarbahçeliydi karşı takım Fenerbahçeliydi.Bu kafa karısıklıgını kaldıramayıp koşarak Ezgi'nin yanına gittim.Hemen Ezgiyi soru yağmuruna tutmaya başladım.Ezgi ise sesini bile çıkarmadan maçı izliyordu ve bir an top tribünden çıkıp üstümüze geldiğini görünce Ezgi Ada topu tut diye bağırdı,ben o şaşkınlıkla top kucağıma düştü.Ezgi "Aferin Ada" dedi.Gülerek.Ezgiye bağırarak "Sen hani basketbol maçlarını sevmezdin" dedim.Ezgi bu sözlerimin üstüne "Artık basketbolu seviyorum hatta yakından ilgileneceğim bundan sonra" dedi.Benim şaşkınlığım gittikçe artıyordu.Ezgi "şşştttt o geliyor" dedi.Bende "Ezgi kim geliyor" diyince
