7. Bölüm

130 6 0
                                    

    Ece'nin  ilk defa doğum gununu  kutlayan  birileri vardı. Eğlendik,dans ettik, sonra arkadaslarimda hediyelerimi verdiler.Ama ben en çok Deniz'imin kankimin hediyesini beğenmiştim .Hediyesi şuydu;Üzerinde arkadaşlık ( yani Görevler yazan bir biblo almıştı üzerinde nice mutlu yıllara yazmıştı )çok mutlu olmuştu. Ece artık mutluydu. Hayati değişmişti.Ta ki o güne kadar. Annesi ondan ekmek almasını istemişti o da ekmek almaya gitmişti . Sonra saçımı tarayıp , üzerimi giyip çıkmıştım yolla. Sonra ekmek almaya gitmiştim ekmek almıştım.Sonra karşıma babam ve yanında beni evde istemeyen kadın el elle tutuşmuş geçiyorlardı. Sonra babam beni görünce kaçmaya çalıştım .Sonra babam beni gördü ve beni tuttu ama sıkı sıkı beni bırakmadı .Söylediği şey ise:-kizim seni almaya geldik fakat seni bulamadığımız içinde alamadık hadi evimize gidelim annen seni istiyor dedi.Ece'de babasına şu cevabı vermiş: -Ben senin kızın falan değilim sen beni bıraktın ben sen ve o kadına anne mane demem . Sana da baba demem benim Annem var tamamı babam yok benim hadi kendi yoluna sen kendi yoluna.
  İyi okumalar...

14 yaşındaki bir genç kızın hayatiHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin