Living in a hellhole

De stad

Buiten de toeristische trekpleisters zijn er nog veel meer mooie plekjes in Brussel. Toeristen bezoeken altijd hetzelfde, het Atomium, manneke pis, de grote markt. Maar het mooie in Brussel zit hem niet in de beroemde gebouwen, nee, het gaan om de burgers. De wijken waar de mensen wonen, de parken en huizen. Als je Brussel écht wil bezoeken moet je daar gaan kijken.

Laten we beginnen bij het mooiste park van Brussel. Het Elizabethpark is volgends Hazel prachtig. Ze wandelt elke ochtend door de paadjes omringd met reuze platanen.
De Basiliek van Koekelberg ligt midden in het park. Het is de mooiste en grootste kerk van Brussel. Ook al is er geen kat. De groene koperen koepels van de Basiliek maken het Elizabethpark compleet.

Als je s'ochtends vroeg naar dit park komt zie je niet alleen moedige lopers die aan hun conditie willen werken, maar ook groene parkieten. Niet een paar, maar wel duizenden! Je ziet ze alleen s'ochtends vroeg of s'avonds laat. De rest van de dag vliegen ze door heel Brussel. Van Jette tot Ukkel, je vindt ze overal!
Er gaat een verhaal de ronde over hoe die parkieten in het Elizabethpark terecht gekomen zijn. Dat is immers te lang om in dit korte boekje te schrijven dus hebben Yara en Hazel het eruit gelaten.

Het gezellige café midden in het park lokt veel bewoners rond de basiliek.
Bar Eliza, dat komt van Elizabethpark, werkt alleen met vrijwilligers.
Elke week komen er lokale muziekgroepen optreden.
Je kan er niet alleen een lekker glaasje drinken maar ook gratis genieten van livemuziek.

Dit was het dus.
Brussel in Hazel en Yara's woorden.
Ze hopen dat jullie nu met een ander beeld naar Brussel kijken.
Groetjes Hazel en Yara!