PSYCHOTIC BITCH is TIFFANY (Run away Side Story)

Chapter 24:

Hello sa lahat. Maulan na Umaga...

" Ang sakit ng dibdib ko, kinakabahan ako ng sobra. Ano bang nangyayari sa akin?" Natutula na napaupo siya sa kwarto. Ng may kumatok sa pinto at pumasok doon si Manang lita na nag alaga kay Lucio.

" Ahm. Hija baka gusto mong lumabas? Pasensiya ka na dito sa kwarto ha. Maliit lang walang aircon at wala kaming kuryente eh. Malayo kasi kami sa Bayan. Gasera lang ang mero dito Hija."

" Pano po yung, mga bata? Kung mag aaral sila? San sila pumapasok? At bakit walang kuryente dito hindi pinapasok ng Meralco bakit?"

" Wala kasi magaasikaso Hija-"

" Gosh, di po ba at tauhan kayo nila Marco, so bakit hindi nila-."

" Noon yun Hija. Nung nagtratrabaho ako sa mga Salcedo. Pero nung kinasal na kami ni Ambo dito na kami napatira. Isa pa noon maayos pa itong koprahan. Ngayon kasi Pinabayaan na ng Mag asawa simula nung namatay si Hassie." Malungkot na sabi nito. " Pinagpapasalamat namin ay ang Pinatira lami ng libre dito, kahit na tinigil na ang koprahan." Sabi nito. Napatingin siya sa Ginang.

" Ganun po ba ang siywasyon niy dito?  Pero diba ang hirap ng, buhay niyo dito?" Shit whats happening to me?

Ngumiti lamang ito,at tumalikod.

" Sanay na kami Hija, basta masaya kami. Magkakasama. Nagtatanim kami ng mga gulay gulay. At yun ang binabagsak namin sa mga palengke. Ayun ngat bumyahe na ang Asawa ko kaninang madalinh araw para ibagsak yun." Nakangiting sabi nito. Bago lumabas.. napatingin siya sa labas ng bintana.

Kita niya si Lucio na nagpapala. Na animo nagtatanim ng punla. Hindi niya rin alam kung ano pa ba ginagawa nila dito at hindi sila umaalis.

Subalit nanlaki ang mata niya, ng makita yung Tinay na lumapit dito at pinunasan ng pawis ito.

Shh. Lalandi..

Naiinis na napalayi siya sa Bintana. At lumakad palabas. Naamoy niya ang sariwang hangin. Kaya dahilan para siyay maglakad lakad. Napakagandang tanawin. Nakakita siya ng mga Baka. A kambinh sa paligid pati manok na gumagala sa kung saan saan.

" Ay. Taya ka!." Sigaw ng isang Bata. Na tumatakbo subalit napatid ito. Umiyak ang bata dahilan para mapalapit siya.

" Baby ok ka lang?" Sabi niya rito. Tulo pa nga ang sipon nito. Kung noon diring diri siya humawak ng batang kalye. Peri ngayon hindi niya maintindihan ang sarili.

" Bakit ka tumatakbo? At ang mga damit niyo ang dudugyot niyo." Sabi niya sa mga ito. Napatingin ang isang bata sa kaniya.

" Kasi po Ate. Pupunta po kami sa tabing Dagat. Maliligo po kami." Sagot ng isa. Napangiti siya ng malaman na may dagat pala dito. " Wait, May beach dito? Where?" Na excite na sabi niya

" Ano po?." Sabi naman ng isang Bata. Duh. "Dagat, san dito yung Dagat?" Sabi niya naman.

Subalit hinawakan ng bata ang kaniyang kamay na ikinapitlag niya. " Don po dagat Ate. Don po." Sabi ng bata. Napatingin siya sa kamay nito. Habang nag tatakbuhan ang mga ito. Alay akay siya. Hindi niya alam. Pero napaluha siya.

Ang mga batang ito ay madudumo ang suot. Mukhang basahan mahirap. Subalit kung titingnan mo sila ang sasaya nila. Malaya. Di gaya niya malungkot at nag iisa. Masarap na hangin ang sumalubong sa kaniya.

" Ate ligo na tayo." Sabi nito. Napatingin siya sa Bata. Hindi ito Beach isa itong dagat. Hindi pribado. Subalit marami ding naliligo. Napatingin nalang siya sa mga bata.

They look happy..
Innocent

And young

At higit sa lahat malaya.