An Angel's Beast {Completed}

Chapter 43

KIEL's POV..

I couldnt believe that angel is really awake right now.
Gising na sya talaga.
Pero mukhang may mali, para kasing wala syang alam sa nangyari sa kanya.

" Bakit po ba kasi kayo umiiyak.? Buhay pa naman ako dbah?" ^____^ Kinabahan ako bigla..

Itexted shane. Binigay no. Niya nun palabas na kami ng hospital. Sabi niya pag may mangyaring kakaiba kay angel ipaalam ko lng daw sa knya.

Shane

Gising na si angel pero parang may problema.

Sent

Mag aalas sais palang ng umaga.
Kagaya ng dati, pumunta dito si kanina dumating sya mga alas dose kalagitnaan ng gabi. Ganun lang din ang ginawa niyakap nya si angel na parang takot na takot siyang mawala ito sa knya habang kumakanta sya ng malumanay.

Tamaaa. Kailangan malaman niya agad na gising na si angel.
Tinawagan ko agad siya.

Ri-- hindi pa natapos ang isang ring sinagot niya agad.

" Is she okey!"ice

" Gising na sya icee"hindi sya agad naka sagot. Narinig ko nalang ang pagbukas sara ng pinto.

" Im on my way" saka naputol tawag..
Napatingin ako kay angel.

^___^ im glad shes back.

" Anak wala ka bang naalala sa masamang nangyari sayo?" Mom
Bakas sa mukha ni angel ang pagtataka.

" Po? Masamang nangyari? Diba natulog lang ako kagabi. Napanangipan ko pa nga sila mama at papa mom"nabitiwan ko ang celphone ko.

Hindi pwdng hindi nya maalala ang nangyari sa knya. Napatingin sya sakin

" Kuya? Okey ka lng ba?, namumutla ka"angel.

" Nak hindi ka natulog lang.. Sinugod ka ni Alpha Daniels sa gubat at naaksidente ka. Nabagok ang ulo mo sa puno at Mag dadalawang linggo ka ng tulog. Wala ka bang matandaan" dad..

O___O angel

" aksidente? Pero dad hindi po lumabas sa gubat kagabi. Natulog na po agad ako. Hindi po ako naaksidente. Wala po akong matandaan" nagtinginan kami nina dad at mom.. Hindi maganda ang kutob ko nangyayari ngayon..
Sana mali ang hinala ko.

" Its okey princess mamaya na tayo mag usap., kakagising mo lang, ano nagugutom kaba? Gusto mo ng tubig" mom

" Medyo nagugutom po ako tsaka nauuhaw."

" Sige kukuha kami ng pagkain sa baba"lumabas sila kasama si Keanna. Nanatili akong nakatayo at nakatitig sa kapatid.
hindi pwdng wala syang maalala.

" Kuya bakit po? Bakit mo ako tinitigan ng ganyan?"lumapit ako sa knya at umupo sa kama niya.

" angel kailangan mong maalala, kailangan mong matandaan yun. Hindi pwdng kalimutan mo yun. hindi pwdng makalimutan mo sya" malumanay kong sabi sa kanya..

" Sino kuya? Tinatakot mo naman ako eh, sinong hindi ko pwdng kalimutan."nagtatakang tanong niya sakin..

" Si ice, hindi mo sya pwdng kalimutan"kasabay nung biglang bumakas ng malakas ang pintuan ng kwarto at nakatayo dun si ice. hingal na hingal na akala mo galing sa isang karera.
Nakatingin lang sya kay angel.

"M-mmy Angel" ice. Tumayo na agad ako.
Kailangan nila ng oras na sila lang.
Sinulyapan ko si angel

" Hindi mo sya maaring kalimutan angel" saka ako tuluyan lumabas.

Nakasalubong ko sila mom at dad sa hagdan.

" Nasa kwarto si ice" naintindihan nila kaya bumalik kaming lahat sa baba at naghintay sa sala.
Sana mali ang hinala ko.

×××××
Angel's POV

Nang makalabas na si kuya.
Agad na lumapit ang lalaki sakin at niyakap ako ng mahigpit.

" Are you really awake My angel, Maybe im just dreaming again" sabi habang nakayap parin sakin. Inaamoy nya ang buhok at leeg ko. Bakit pakiramdam ko takot na takot siyang mawala ako. Hes crying tooo.
Nararamdam ko yun. Nababasa ng luha niya suot kong tshirt ay medyo nanginginig sya.

" Im so glad that you've come back for me. Thanks moon Goddess your awake now.." yung yakap niya parang pamilyar.
Yung boses niya parang narinig ko na dati
Hindi ko lang matandaan kung saan.
Humiwalay sya sa pagkakayakap sakin at tinitigan ako.. Dahan2 siyang ngumiti sakin at hinalikan ako sa noo.

" Mahal na mahal na mahal kita My Angel, Dont your dare scare me like that again. akala ko mawawala kana sakin. Mamatay ako pag nangyari yun" umiyak na naman sya.
Hindi maintindihan sinasabi niya, pero hindi ko din maintindihan ang sarili ko.
Masaya ako sa mga sinabi niya sakin pero nasasaktan ako dahil umiiyak sya.

ang daming tanong sa isip ko.
Naguguluhan ako..

" Bakit kaba kasi umiiyak? Simula ng magising ako lahat kayo umiiyak" pinunasan ko ang luha sa pisngi niya.
Naawa ako sa knya
Nasasaktan ako para sa knya.

Naguguluhan ako kasi hindi ko siya kilala pero umiiyak sya sa harap ko at sinasabing mahal niya ako.

Sumasakit ang ulo sa kakaisip ng pwdng sagot sa mga tanong ko.

" Masaya lang akong nakabalik kana sakin"masaya niya akong nginitian

" Bakit? Kilala ba kita? Anong pangala mo?"Kita ko kung paano nabura ang ngiti sa mukhan. Kita ko kung paano nasasaktan sya sa sinabi ko.

" Angel" umiiyak na tawag niya sakin. Gusto na tuloy bawiin yung sinabi ko sa knya kanina.

" Sorry na. Wag ka ng umiiyak please.. T___T hindi kasi talaga kita maalala. Wag ka ng umiyak. Nasasaktan din ako" niyakap ko nalang sya kasi natatakot akong makita yung sakit sa mga mata niya.

Gulong gulo na ako.
sino ba sya.
Bakit wala akong maalala.

T___T ang sama2 ko kasi nanakit ako ng isang tao..

" Pleassee angel.. Parang awa muna sabihin mo ang pangalan ko"hes begging me.
Parang pinipiga ang puso ko.
BAkit ganito?
Hindi ko alam.

" Im sorry. Hindi ko talaga alam. Wala akong tandaan T___T"Mas lalo syang umiiyak.

" Im your mate.. How could you forget about me my Angel" his voice broke.
Bawat hikbi nya sa balikat ko parang sinasaksak ang puso ko.

Wala akong magawa.
Wala akong maalala

" Sorry. Sorry sorryyy. Hindi ko talaga alam. Sorry kasi nasasaktan kita"umiiyak siya lang siya ng umiyak at wala akong ibang magawa kundi yakapin sya.
Sana kayang tangalin ng yakap ko yung sakit na nararamdaman niya.

Hindi ko kilala. Wala akong matandaan na nakilala ko sya pero sabi ng puso ko kailangan niya ako ngayon..
Nanatili lang kaming ganun hangang sa tumahan sya. Himiwalay sya sa yakap sakin at tinitigan nya ulit ako.

" Im sorry. Sorry kung nakalimutan kita. Pero pangako maalala kita. Pramiss maalala kita" habng pinupunasan ko ang mga luha sa pisngi niya. Mapait na ngiti ang binigay niya sakin.

" Its okey my Angel, as long as your safe. Okey lang kahit hindi muna maalala basta buhay ka. Masaya na ako"Pinakita niya sakin na masaya siya pero nakikita ko sa mata niya na sobrng nasasaktan siya.
Nilagay ko sa magbilang pisngi nya ang kamay ko.

" Pangako maalala kita, hindi ko alam kung nangyari sakin pero sisikapin kong maalala kita, ayokong nakikita yung sakit sa mga mata mo, kasi nasasaktan din ako"

" You dont have to my Angel, Just be safe"saka sya tumayo at umalis na sya sa kwarto. Bawat hakbang niya papalayo sakin parang binabasag ako puso.
Nasasaktan ako.
Hindi ko alam kung bakit pero ayoko ng pakiramdam na iiwan niya ako.
Bako sya makalabas

" Magkikita paba tayo?" Umiiyak na tanong ko sa knya..nilingon niya ulit ako.

" Babalikan kita pag naalala muna ulit ang pangalan ko, At pagtapos na gulo sa mundo ko" hindi ko alam pero natakot ako sa sinabi niya. Paano kung hindi ko sya maalala.

ibig sabihin ba nun hindi ko na sya ulit makikita.

Ayoko nun.

" Hintayin kita ^____^" Sana bumalik parin sya.. Kahit hindi ko sya maalala..
Tuluyan na siyang nawala sa paningin ko at nabalot ako ng kakaibang takot sa puso ko.
Pakiramdam ko may parte sakin na nawala.

I feel empty and i dont know why.
Natutula ako sa kama ko.
Nakatitig parin ako sa pintuan kung saan lumabas ang lalaki kanina.

×××××
KIEL'S POV.

Naghintay lang kami sa sala ng pack hangang sa bumaba na si Ice.
Mahahalata mo sa mata niya na umiyak sa kanina. Lumapit sya samin..

" Please dont tell her anything about me" tama nga ang hinala ko.. Ayoko parin maniwala kahit na narinig namin lahat ng pag uusap nila sa loob

" Pero KING ice! She's your mate. Kailangan niyo ang isat isa. " dad.
Tumigil sya at humarap samin.

" I just wanted to keep her safe.. Mas mabuti ng wlang sya maalala tungkol sakin. it will make her more safer"

" Kakayanin mo ba?" Tanong ko sa knya.

" i can do anything for her.. I just dont wanna lose her, Please take good care of my Mate alpha kenneth" saka tsaka tuluyan umalis.. napahanga ako sa tatag ng pagmamahal ni Ice para sa kapatid ko.

Nagtingina kami ni Papa.

" Wala tayong magagawa, lets respect his desisyun. Mas makakabuti din para sa kapatid mo"

Bakit hindi matapos-tapos ang problema nila.
Hindi ba pwdng maging masaya nalang sila.
Bakit parang pati tadhana pinaglalayo sila.

****************************************