Διαδικτυακή Σχέση | Στέλιος

Πολλές φορές τα πράγματα έρχονται και καταλήγουν πολύ διαφορετικά απ’ ότι τα περιμένεις. Ακούγοντας τη λέξη έρωτας, αγάπη, ενθουσιασμός, φανταζόμουν ατέρμονα συναισθήματα μέσα μου, που θα λάμβαναν τέλος μόνο και εάν το ήθελα εγώ. Πίστευα πως αν είναι όμορφο αξίζει και θα κρατήσει. Πίστευα πως δεν τελειώνουν έτσι εύκολα τέτοιες καταστάσεις. Τα συναισθήματα στην αρχή -όπως και σε κάθε αρχή- μοιάζουν πάντοτε άπιαστα, ανεπανάληπτα. Ζεις την κάθε στιγμή που σου δίνεται με τον άλλον στο μέγιστο, δίχως να σε νοιάζουν οι έγνοιες ή τα προβλήματα που πλησιάζουν. Η περίοδος της απόλυτης ευτυχίας -όμως- τελειώνει και τα προβλήματα χτυπούν τη πόρτα σου στο λεπτό.

Εγώ έζησα τον έρωτα μέσα από μια διαφορετική πραγματικότητα. Δεν ερωτεύτηκα με μάτια που με κοίταξαν, με χέρια που με άγγιξαν, με χάδια που με συνεπήραν. Ο δικός μου έρωτας γεννήθηκε μέσα από μια οθόνη. Ερωτεύτηκα τις φωτογραφίες του και μαγεύτηκα από τις λέξεις του. Μοιάζει παράλογο έως και γελοίο, μα είναι η πραγματικότητα. Η δική μου πραγματικότητα που ξέφευγε από κάθε δική μου λογική. Η δική μας αρχή ήταν όμορφη, πολύ όμορφη. Ήταν εκείνη η αρχή που ξεκίνησε από λίγα μόλις μηνύματα, κάποιες φωτογραφίες και αρκετές καληνύχτες γεμάτα απωθημένα να τις ζήσουμε από κοντά. Έφτασε η στιγμή που συναντηθήκαμε. Ήταν αδύνατον να καθυστερήσει, ήταν αδύνατον να μη συμβεί. Η ευτυχία μας κράτησε για λίγες μόνο ώρες. Σε μια τόσο συνηθισμένη συνάντηση, μα τόσο ξεχωριστή για εμάς. Η στιγμή του αποχωρισμού ήταν δύσκολη. Χαιρετηθήκαμε όλο παράπονο και απομακρυνθήκαμε σιγά-σιγά ο ένας απ’τον άλλον, κοιτάζοντας κάθε φορά δειλά-δειλά πίσω μας, για μια ακόμη ματιά....

                              !! ΣΥΝΕΧΊΖΕΤΑΙ!!