SAPIK AVCILARI

TOPLANTI

Alina:herkez kendi aleminde 3 günlük tatlinin keyfini çıkartiyodu.

Esin silahlarını temizleyip bıçaklarini bileyliyo

tarık leptopda bi şeyler yapiyo ama pek anlamadım neyse.

Tuğba nolur ne olmaz diye ilk yardım çantasıni hazırlıyo tabi ona ilk yardim çantasi denirse hastahanede bile bu kadar malzeme yok anlamiyorumki bu kiz nereye sığdiriyo o kadar şeyi.

Neyse herkez kendi aleminde takiliyo işte.

Camdan bakarken gözüm arka bahçede ki kartala takıldı en sevdiği şeyi yapiyodu.

Çok  sevdiği atı ile ilgileniyodu.

Genellikle sinirli olduğü zaman giderdi oraya  sakinleşmek icin.
Kesin yine nehirle dalaşmışlardır. Arkadaş ikiside sinirli biri sakin deyilki digerini idare etsin. Hayır bide çok anlaşıyolarmış gibi birbirlerindende ayrilmiyolar. Anlamıyorum yanı.

Bunları düşünürken ne ara koltuğa oturdum anlamadım.

Gözlerim cihanı aradı ama bu gün sabahtan beri ortalarda yoktu nerde olduğu aklima gelince oturdugum yerden kalktım ve alt kattakı depo ya baktim burda da yoktu ama eminm aşşagidadir diyerek merdivenlere yoneldim.

Örgüt her guruba çalışıp kendilerini geliştirsinler diye terk edilmiş binaların içini dizayn ederdi ve genellikle hepsi aynı tarzda olurdu.

İlk iki kat kalmak için oda ve yataklarımiz.

Onun bi altında toplantı yapmak içın bi yer ve salon.

Onun bi altı  depo ve en alt katta ise ki burası en sevdiğim kat  çalışma katı.

Bi tarafta dövüş alanı bi tarafta poligon ve böyle herkezin ilgi alanı ahakkinda yerler vardi ve oldukça buyuktü. Yani şahsen  bizim evimiz böyleydi.

Alt kattan dövüşme sesleri geliyodu. Eminim cihan burda dır diye girdim ve çok alışık olduğum bi göruntu ile karşilaştim.

Cihan ve nehir karete yapıyodu ama herzamanki gibi nehir sinirini atmak için cihanı hirpaliyo cihanda siniri geçsin diye sesini çikarmiyodu.

İşte biz böyle dostlardık simdi nehir cihanı burda öldürene kadar dövse yemin ederimki cihanin gıkı çıkmazdı.

İceri girdim ve set bi şekilde kapıya vurdum şaşılacak gibi ama duydular.

Alina:hayırdır nehir siz yine kartalla mı kavga etttiniz oda bahçedeydi.

Nehir: off herzamanki barut işte. Gene bulgu sinirlenecek bi şey ve beni delirttı. Neyse.

Hepimizin bi kod adı vardı kartalınkı ise BARUTdu.

Cihana döndü ve: kusura bakma kardeşim yaa senide biraz hirpalamış bulundum ama. dedi
Mahcup bi şekilde gülerek.

Cihan: dert deyil ne zaman sinirlenirsen ben burdayim merak etme. Dedi oda gülerek.

Nehir arkasini döndü ve mekandan çiktı.

Alina:bende beraber çalışirız diye gelmıştim ama sen baya yorulmuş olmalısın. Tabi haklisinda dayak yemek bayaa bi yorar insanı. dedim siritarak.

Cihan ilk baş gözlerini devirdi ve siritarak bana bakti

Cihan: aslinda cokda yorgun değilim yani istiyosan bi maç yapabiliriz.

Alina: maç derken?
Dedim anlamamıştim cunku.

Cihan: off yani 30 dk lık bi dövüş yapabiliriz diyorum. Dedi