Beyond Perfection

12

After classes

"lalo na ako na iinlove sa 'yo." that line tho. Yan lang ang nasa isip ko since lunch. Sana totoo talaga yung narinig ko. Haaaayyy buhaay.

Wag mo muna isipin yan. Mag sisimula na kayo ni Brad sa pag dedesign sa stage baka River ang masusulat mo.

Brad

Hindi ko pa rin nakita si Brad..

Kaya dumaan muna ako sa beloved locker ko at kinuha yung cookies niya. At pumunta na sa stage. Nandoon siya, drinidrawing na yung stage wow. Gwapo pala 'tong playboy nato ah.

I just stood there scanning him. Gwapo talaga, his hair falling down his face parang wala nag gel. haha pero gwapo pa rin ah. His body, so perfect kahit simple white shirt at black pants lang ang sinuot niya.

I swallowed the big lump that was stuck. Omg, was I drooling?

"ehem," I coughed, that got his attention. He looked at me and I think he was suprised on how I look, because he smirked but he shook his head took a deep breathe and looked at me trying to be serious.

"Oh, you're here," sabi niya blankly at tinuloy ang pag dridrawing.

I sighed at kinuha ko yung paperbag at lumapit sa kanya.

"O," sabi ko at inabot ko sa kanya ang paperbag. "Sorry sinigawan kita nung Saturday."

Tinignan niya yung paperbag tapos tinignan niya ako sa mata.

"Ano 'to peace offering?" tanong niya.

"Hindi, birthday gift. Ok lang?"  sabi ko nag sorry na nga eh malamang peace offering diba??

Nilagay niya yung pencil niya sa sahig at kinuha yung paperbag.

"Pota? Talaga?" tanong niya.

"hehehe"

He gave me a smile and opened the paperbag.

"Cookies?"

"Yup, I made those. Masarap 'yan!" sabi ko with a smile from ear to ear.

"I'll be the judge of that," sabi niya at kumain ng isang cookie. Then his eyes widened. "Sarap ah," sabi niya at inubos ang cookie. "You're forgiven, cookie monster."

"Cookie Monster? Really?" tanong ko.

"Oo," sabi niya at nilagay yung paperbag sa gilid at tinuloy ang pag ddrawing sa stage. "Pota nga ang tawag mo sa 'kin eh."

Then I laughed, touché Brad, touché.

--

Tapos nanamin inilagay yung design, maliit naman pala yung stage para lang sa mini concert sa 5th night of foundation day at bukas pa kami magsisimula sa pag paint kaya umupo nlng kami at nag GTK(get to know).

Nalaman ko naman, ay hiwalay ang mommy at daddy. Business partners rin yung stepdad niya at dad ko. Only child siya kaya medyo spoiled.

"...kaya ayun. Own car, own life, freedom," sabi niya at kinagat yung cookie na ginawa ko. I looked at him mabait pala talaga 'tong pota nato, misjudged lang pala. "Ikaw?"

"Actually, I don't know where to start," I hesitated.

"We've got time, 6:30 pa na man. Ako nlng mag hahatid sayo sa bahay mo," sabi niya.

BRAD'S P.O.V.

"We've got time, 6:30 pa na man. Ako nlng mag hahatid sayo sa bahay mo," sabi ko.

Ang ganda nitong babae katabi ko, simple, mabait, uderstanding at nag lilisten. Ang tipong tao na hinahanap ko para sasabihin yung problema ko. Bakit kaya wala pa siyang boyfriend? Ang nalaman ko lang ay NBSB si Kee, single and not ready to mingle. How can I even change that? Na kahit presence ko lang napipikon na siya.

"Fine," simula niya. "It all started when I was 6. We used to live in Ilo-ilo. But one night my mom and dad argued about something at sabi ni Daddy sa 'kin babalik na daw kami sa Manila, kami lang, dahil daw isa lang pwede dalhin niya kasi ang boss daw niya ang babayad sa ticket namin. The next day iyak na iyak si Mommy sa harap ko sabi niya, "Nak, magkabait ka doon ha? Ma mimiss ka ni Mommy." At hinila ako ni Daddy pero hinawak ni Mommy ang kamay ko. At nag away naman sila kaya tumakbo ako sa mga kapatid ko at niyakap sila. Ng niyakap rin daddy yung mga kapatid ko at hinila na ako palabas."

She bit her lip to stop a tear fall her eyes. Then she continued,

"at ayun pagdating namin dito, doon muna kami sa Cavite nka tira. Kasami ni Nanay at mga pinsan ko.  7 years old ako at nag mature na kahit meron akong nanny. Alam ko na paano mag luto, paano mag study sa sarili ko at mag linis. Isang araw habang nag lilinis ako dumating si Daddy. At siyempre niyakap ko. Sabi niya mag momove daw kami sa ibang bahay, at bata pa ako 'nun kaya excited na excited ako. Kaya nag impake na kami then we bid our goodbyes to my grandma and cousin. Pagsakay ko sa car, doon ko na kilala ang demonyong tao nakilala ko."

" Phew akala ko naman ako and demonyong tao pa ra sayo ," biro ko "Sige continue," sabi ko tapos kumain naman ng isang cookie.

"Wag kang mag aalala, you're the second in the list," sabi niya with a smirk. "haha. Ang number 1 si Star.  She ruined my childhood. She ruined my family. She ruined my life.. kaya pagsakay ko ng sasakyan namin, she was riding shotgun at ako na sa likod. Tinanong ko kung sino siya at sagot niya 'soon-to-be-mother' ko daw. Kaya pinalo palo ko siya ng sumakay si Daddy at si Nan. Oo nga pala, Nan, nanny ko since 6 yrs old since nag move kami dito."

"Hinawak ako ni daddy para pigilan ako sa pagpapalo kang star tapos nag behave nlng ako sa likod at ni rest ko yung ulo ko sa shoulders ni Nan ng nakita ko sila nag hoholding hands tinanong ko si daddy kung ansan na si mommy kung kailan ba siya pupunta dito. Tinignan niya lang ako at nag tuloy sa pag ddrive. Pagdating namin sa 'new house' which is the house we're living in right know, ay umupo ako sa sofa at tumabi si Daddy. Sabi niya dadating daw si Mommy sooner or later.. pero yun sooner at later means never. 2nd year high school ako, doon ko na nalaman lahat. Dahil nung nag 2nd year high school ako doon ko nalaman yang affair2 na 'yan. Kaya pag uwi ko. Nakita ko si Star nilalandi si daddy, she was kissing him on the cheek and putting her hand on daddy's chest. That's when I started shouting at them. Inamin rin ni daddy na hiwalay na sila ni mommy dahil kang star. Tapos ok lang daw dahil mabubuhay daw ako dahil meron na daw kaming sariling kompanya pero hindi sapat 'yun gusto ko lang maging masaya na pamilya," sabi niya. She sighed

"Hindi lang talaga alam ni daddy na kung wala siya sa bahay inaabuso ni Star si Nan at ako noon. Feeling niya mas marami pa siyang rights sa bahay namin kaysa sa akin. 3rd year, I learned to stand up for myself and Nan. That's when I started talking back to them. My dad told me to respect star but I shouted at him, "I'll respect people if they'll respect me!" kasi ang sakit. Palagi kasi Star Star. Walang oras sa sariling anak," sabi niya fighting those tears. "Tapos 'nun Saturday, morning nun nang sinabi nila na kakasal na daw sila. Kaya badmood na badmood ako sa hapon na 'yun. Eh paano naman?? Kakasal siya, he didn't even ask how I would feel about them. Actually he never really cared about me his own daughter for pete's sake! ," she nearly shouted and she burst out crying.

I put her head on my shoulder and patted her head. I never thought that this happy-go-lucky girl has a sad story behind her smile. Tama nga sila, the happiest people are the saddest.