Illusive Dream

Chapter 1

Kathryn Symphony's POV

3:10 p.m

Naglalakad lang ako sa park with snow. My puppy :) 

Umupo lang muna ako sa bench at tinali ko yung cling ni snow. 

"Hi miss, Alam mo ba na bawal pakainin ang aso ng chocolates?"

Tanong ng isang stranger. 

" Oh? Ganun ba?" 

"Oo eh."

"Ganun nga din aso ko dati eh, Pinagalitan tuloy ako."

"Haha.bakit ano ba nangyare?"

"Ganito kasi yun.."

At nagkwentuhan lang kami ng nagkwentuhan na halos di ko na namalayang 5:30 na pala. 

Napasarap ata kwentuhannamin. Haha, Ewan ko ba parang ang gaan gaan niya kausap. Napaka komportable ko sakanya. 

"Nako, 5:30 na pala. Mauuna na kami ah? " Pagpapaalam ko.

"Sge sge." He answered with a smile

"Salamat. Ang dami kong natututunan sayo."

"Mabuti naman" Malumanay niyang sabi.

"Ikaw ba. May natutunan ka ba sakin?" Pabiro ko.

"Matagal na kong may alam sayo." nagulat naman ako. Kilala na bako neto?

"Ha-ah?" 

"Basta" Weird.

"Ah. okay maauna na kami...??? Ano nga pangalan mo?"

He just smiled. 

*kringggggggg *Kriiiiiiiiiiiingg

Stupid Clock -___-

Ugh. Panaginip lang pala. Sayang naman :(

Ang bait pa naman nung lalake.

Ako nga pala si Kathryn Symphony Bernardo. Sy for short. Wala na kong parents. They both died when I was 8. Si yaya cecile at manong ruben lang ang kasama ko sa mansyon. Mansyon na sinasabi nilang ninakaw daw ng parents ko sa lolo ko. 22yrs. old na'ko. Si tita ko ang bumubuhay sakin. Pero nasa abroad siya ngayon. Nahihirapan akong maghanap ng trabaho dahil sa BERNARDO ako. At bad record na ang pamilya namin dahil daw sa pagnanakaw ni dad.  Ewan. para bang ako ang nagbabayad sa lahat. Wala nga akong kaibigan eh. Pinandidirian rin ako ng mga kapitbahay. Minsan iniisip kong maglaho nalang at lamunin ng lupa sa kahihiyang dinulot na nasira kong ama.

6:30 na pala. At nagrereklamo na ang bulate sa tiyan ko. Kaya bumaba nako at pumanhik sa kusina. 

"Manang cecile?" Paghahanap ko.

"Oh? Bakit anak?" Anak na tawag niya sakin. Sana nga naging mahirap nalang ako. Sana si Manang cecile na lang mama ko.

"Nang, nagugutom ho kasi ako" Rinig na rinig niya pa ang ag tunog ng sikmura ko

"Ay. nako, Halika dito, kumain ka muna nagluto ako ng paborito mong sisig"  Pinaupo niya ko sa lamesa. Ang bait talaga ni yaya cecile. Ayaw niya rin daw akong iwan dito kasi napamahal na daw siya sakin. Aweee

Nagkwentuhan lang kami ng nagkwentuhan. Hindi ko na sinabi yung about dun sa panaginip ko. 

8:45 na ng matapos kami.

"Manang, mauuna na po ko sa taas" pamamaalam ko.

"Osge nak, "  tumango nalang ako't ngumiti sakanya sabay akyat.

Ng makahiga ako. Dinalaw agad ako ng antok. 

*Kinabukasan

Naglalakad ulit ako sa park pero this time di ko muna sinama si snow. Umupo ako sa swing dun, Nakasanayan ko na rin to. 

sanay na kasi akong mag-isa

"Hi." tanong ng isang pamilyar na boses sa likod ko. Muntik naman akong mapatalon sa gulat.

"Jusme! Ikaw lang pala! Hooooooooo"  Sabay hawak ko sa dibdib ko. 

"Sorry nagulat ba kita?" sabi niyang may kasabay na ngiti. 

"Di naman. :))" 

Ayun, Nagkwentuhan lang kami. Nagkatawanan. Ewan ba. 

ang gaan gaan talaga ng loob ko sakanya, I don't know why. Para bang kilalang kilala na niya ko. Alam niya ang mga bagay na nagpapatawa sakin.

"Wait. Ano nga ulit pangalan mo?"

Ngumiti lang siya. ULIT

Tapos bumuhos ang napakalakas na ulan.  Unti unti, Di ko na siya nakikita.

-----------

"Kathryn, Iha, gumising kana. tanghali na anak."

Ginising lang ako ni manang  cecile. 9:30 na pala. Strange Dream again. Siya na naman. 

Sana magkita ulit kami.

Someone's POV

"Umaalis ka naman ng walang paalam. "

nadatnan ako ni supremo.

"Paumanhin po. "

"You're starting to like her do you? "  kinabahan naman ako.

"Starting to LOVE her tho"

inamin ko nalang

"Hahahaha. Lubos lubusin mo nalang yan, You only have 98 days left daniel"

Bumuntong hininga nalang ako at pumasok sa kwarto. 

At heto ako, Iniisip ko na naman ulit si kath. I loved her since then. Ngayon lang ako nabigay ng pagkakataong makasama siya, sa panaginip nga lang. Nagkikita kami it's because tinaningan na ang buhay ko, I only have 100 days left. The 2 days was her dream na kasama ako. 

I'm Daniel Raikko Ford, Di ko alam kung ilang taon na'ko. I lived in a mysterious world. Marami kami dito. We have our lord. Si supremo.

 And yes, i'm inlove with a human.